Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ᾶς
φίλος ἐρεῖ· ἐφιλίασα αὐτῷ
κἀγώ, ἀλλ' ἔστι φίλος ὀνόματι
μόνον φίλος. |
αθένας,
ποὺ ὑποκρίνεται τὸν φίλον, ἠμπορεῖ
νὰ λέγῃ εἰς ἄλλον· <καί
ἐγὼ εἶμαι φίλος μὲ ἐκεῖνον>.
Ὑπάρχουν φίλοι κατ' ὄνομα μόνον.
|
ᾶς
φίλος θὰ εἴπῃ: Καὶ ἐγὼ
συνεδέθην διὰ φιλίας πρὸς αὐτόν! Ὑπάρχει
ὅμως φίλος μόνον κατ’ ὄνομα καὶ οὐχὶ
πράγματι φίλος. |
2
Οὐχὶ λύπη ἔνι ἕως θανάτου
ἑταῖρος καὶ φίλος τρεπόμενος
εἰς ἔχθραν; |
2
Μέχρι θανάτου δὲν φθάνει ἡ λύπη,
ὅταν ἐνας σύντροφος ἢ ἕνας φίλος
μεταβληθῇ εἰς ἐχθρόν;
|
2
Δὲν γεννᾶται λύπη φθάνουσα μέχρι θανάτου, ὅταν
σύντροφος καὶ φίλος μετατραπῇ εἰς ἐχθρόν;
|
3
Ὦ πονηρὸν ἐνθύμημα, πόθεν ἐνεκυλίσθης
καλύψαι τὴν ξηρὰν ἐν δολιότητι;
|
3
Ὦ σκέψις πονηρά! Ἀπὸ ποῦ
ἐβγῆκες καὶ ἐκύλισες, διὰ
νὰ σκεπάσῃς τὴν γῆν μὲ
τὴν ἀπατηλὴν φιλίαν;
|
3
Ὦ πονηρὰ καὶ κακὴ σκέψις! Ἀπὸ
ποὺ ἐκύλησες καὶ ἐβγῆκες διὰ
νὰ καλύψῃς τὴν γῆν μὲ δολιότητα
καὶ ἀπάτην; |
4
Ἑταῖρος φίλου ἐν εὐφροσύνῃ
ἥδεται καὶ ἐν καιρῷ θλίψεως
ἔσται ἀπέναντι· |
4
Ψευδὴς φίλος συμμετέχει καὶ ἀπολαμβάνει
τὴν χαρὰν καὶ τὰ ἀγαθὰ
τοῦ φίλου του. Εἰς καιρὸν ὅμως
θλίψεως θὰ σταθῇ μακράν.
|
4
Ὁ σύντροφος δηλαδὴ χαίρεται κατὰ τὴν
εὐφροσύνην τοῦ φίλου του, εἰς τὸν
καιρὸν ὅμως τῆς θλίψεως καὶ δυστυχίας
θὰ εἶναι μακρὰν καὶ ἀντίθετος
πρὸς αὐτόν. |
5
ἑταῖρος φίλῳ συμπονεῖ χάριν
γαστρός, ἔναντι πολέμου λήψεται ἀσπίδα.
|
5
Ὁ ψευδὴς φίλος συμπάσχει μὲ
τὸν φίλον του, ὅταν ἔχῃ ἀπὸ
αὐτὸν συμφέρον. Εἰς περίστασιν
ὅμως πολέμου παίρνει τὴν ἀσπίδα
ἐκείνου, διὰ νὰ ὑπερασπισθῇ
μόνον τὸν ἑαυτόν του.
|
5
Ὁ σύντροφος συμπονεῖ τὸν φίλον του χάριν
τῆς κοιλίας καὶ τοῦ φαγητοῦ, ἐὰν
ὅμως παρουσιασθῇ πόλεμος, ὁ σύντροφος θὰ
ἐγκαταλείψῃ τὸν φίλον καὶ θὰ
πάρῃ ἀσπίδα, διὰ νὰ ὑπερασπισθῇ
μόνον τὸν ἑαυτόν του. |
6
Μὴ ἐπιλάθῃ φίλου ἐν τῇ
ψυχῇ σου, καὶ μὴ ἀμνημονήσῃς
αὐτοῦ ἐν τοῖς χρήμασί
σου. |
6
Μὴ βγάζῃς ἀπὸ τὴν καρδιάν
σου τὸν φίλον σου καὶ μὴ τὸν
λησμονήσῃς, ὅταν ἀποκτήσῃς
χρήματα.
|
6
Μὴ λησμονήσῃς τὸν φίλον σου καὶ μὴ
τὸν βγάλῃς ἀπὸ τὴν καρδίαν σου,
ὅταν δὲ ἀποκτήσῃς χρήματα μὴ
τὸν ξεχάσῃς. |
7
Πᾶς σύμβουλος ἐξαίρει βουλήν,
ἀλλ' ἔστι συμβουλεύων
εἰς ἑαυτόν. |
7
Κάθε σύμβουλος προσφέρει μὲ προθυμίαν
συμβουλάς· ὑπάρχουν ὅμως καὶ
μερικοί, ποὺ συμβουλεύουν τοὺς ἄλλους,
διὰ νὰ ἐξυπηρετήσουν τὸν ἑαυτόν
των. |
7
Κάθε σύμβουλος συνιστᾷ ὡς ὀρθὴν καὶ
ἐκθειάζει τὴν συμβουλήν του, ὑπάρχει δὲ
καὶ σύμβουλος, ποὺ συμβουλεύει διὰ τὸ
ἴδιον συμφέρον. |
8
Ἀπὸ συμβούλου φύλαξον τὴν ψυχήν
σου καὶ γνῶθι πρότερον τίς αὐτοῦ
χρεία - καὶ γὰρ αὐτὸς ἑαυτῷ
βουλεύσεται-, μήποτε βάλῃ ἐπὶ
σοὶ κλῆρον |
8
Φυλάξου ἀπὸ τὸν καθένα, ποὺ
παρουσιάζεται ὡς σύμβουλος· μάθε
προηγουμένως, ἂν καὶ ποῖον συμφέρον
ἔχει αὐτὸς ἀπὸ τὴν συμβουλήν,
ποὺ θὰ σοῦ δώσῃ. - Διότι
ὑπάρχουν καὶ σύμβουλοι, ποὺ
δίδουν συμβουλὰς πρὸς τὸ συμφέρον
των. - Πρόσεξε, μήπως ἕνας τέτοιος
σύμβουλος σὲ παίξῃ ὡς τυχηρόν
του παιχνίδι.
|
8
Ἀπὸ τὸν παρουσιαζόμενον ὡς σύμβουλον
φύλαξε τὸν ἑαυτόν σου καὶ μάθε προτήτερα,
ποίαν ἀνάγκην ἔχει καὶ ποῖον συμφέρον
τὸν κινεῖ - διότι ἴσως αὐτὸς
διὰ τὸ ἴδιόν του συμφέρον θὰ δώσῃ
συμβουλήν - πρόσεξε μήπως ρίψῃ κλῆρον καὶ
παίξῃ εἰς βάρος σου· |
9
καὶ εἴπῃ σοι· καλὴ ἡ ὁδός
σου, στήσεται ἐξ ἐναντίας ἰδεῖν
τὸ σῶμα βησόμενόν σοι. |
9
Πιθανὸν νὰ σοῦ εἴπῃ· <καλὸς
εἶναι ὁ δρόμος σου>. Καὶ αὐτὸς
θὰ σταθῇ ἀπὸ μακρυά, νὰ
ἰδῇ τί θὰ σοῦ συμβῇ.
|
9
καὶ μήπως, ἐνῷ θὰ σοῦ εἴπῃ·
καλὰ βαδίζεις καὶ καλὴ εἶναι ἡ
ἐνέργειά σου, αὐτὸς σταθῇ εἰς
τὸ ἀντίθετον μέρος, διὰ νὰ ἴδῃ
τί θὰ σοῦ συμβῇ. |
10
Μὴ βουλεύου μετὰ τοῦ ὑποβλεπομένου
σε καὶ ἀπὸ τῶν ζηλούντων κρύψον
βουλήν. |
10
Μὴ ζητῇς συμβουλὴν ἀπὸ ἄνθρωπον,
ὁ ὁποῖος σὲ ὑποβλέπει
καὶ σὲ ἐπιβουλεύεται. Κρύψε
δὲ τὰς σκέψεις σου ἀπὸ ἀνθρώπους,
ποὺ σὲ βλέπουν μὲ ζήλειαν καὶ
φθόνον. |
10
Μὴ συμβουλεύεσαι ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος
σὲ ὑποβλέπει καὶ σὲ ἐπιβουλεύεται,
ἀπὸ ἐκείνους δὲ ποὺ σὲ
ζηλοτυποῦν, κρύψε τὰ σχέδιά σου καὶ τὰς
ἀποφάσεις σου. |
11
Μετὰ γυναικὸς περὶ τῆς ἀντιζήλου
αὐτῆς καὶ μετὰ δειλοῦ περὶ
πολέμου, μετὰ ἐμπόρου περὶ μεταβολίας
καὶ μετὰ ἀγοράζοντος περὶ πράσεως,
μετὰ βασκάνου περὶ εὐχαριστίας
καὶ μετὰ ἀνελεήμονος περὶ χρηστοηθείας,
μετὰ ὀκνηροῦ περὶ παντὸς ἔργου
καὶ μετὰ μισθίου ἐφεστίου περὶ
συντελείας, οἰκέτῃ ἀργῷ
περὶ πολλῆς ἐργασίας, μὴ ἔπεχε
ἐπὶ τούτοις περὶ πάσης συμβουλίας·
|
11
Μὴ ζητῇς συμβουλὴν ἀπὸ τὴν
γυναῖκα σου διὰ τὴν ἀντίζηλόν
της, ἀπὸ τὸν δειλὸν διὰ τὸν
πόλεμον, ἀπὸ τὸν ἔμπορον περὶ
τοῦ ἐμπορίου, ἀπὸ τὸν
ἀγοράζοντα περὶ τῆς πωλήσεως,
ἀπὸ τὸν φθονερὸν περὶ εὐγνωμοσύνης,
ἀπὸ τὸν σκληροκάρδιον περὶ ἀγαθοεργίας,
ἀπὸ τὸν ράθυμον καὶ ὀκνηρὸν
περὶ παντὸς ἔργου, ἀπὸ τὸν
μισθωτὸν τοῦ σπιτιοῦ σου περὶ τοῦ
πέρατος τῆς ἐργασίας, ἀπὸ
τὸν ἀργὸν ὑπηρέτην περὶ
πολλῆς ἐργασίας. Μὴ στηρίζεσαι
εἰς καμμίαν συμβουλὴν αὐτῶν
τῶν ἀνθρώπων.
|
11
Μὴ συμβουλεύεσαι γυναῖκα διὰ τὴν ἀντίζηλόν
της καὶ δειλὸν περὶ πολέμου, οὔτε
ἔμπορον περὶ ἐμπορευμάτων ἀνταλλαγῆς,
οὔτε ἀγοραστὴν περὶ τιμῶν πωλήσεως,
οὔτε φθονερὸν περὶ εὐγνωμοσύνης, οὔτε
τὸν σκληροκάρδιον καὶ ἀνοικτίρμονα περὶ
ἀγαθοεργίας καὶ ἀσκήσεως εὐεργετικῶν
ἔργων, οὔτε τὸν ὀκνηρὸν περὶ
οἰουδήποτε ἔργου, οὔτε τὸν μισθωτὸν
ἐργάτην, ποὺ μένει εἰς τὸ σπίτι σου,
περὶ τοῦ πότε θὰ τελειώσῃ ἡ
ἐργασία του, οὔτε καὶ τὸν ἀμελῆ
καὶ ἀργοκίνητον δοῦλον περὶ πολλῆς
ἐργασίας. Μὴ στηρίζεσαι εἰς αὐτοὺς
διὰ πᾶσαν συμβουλήν των. |
12
ἀλλ' ἢ μετὰ ἀνδρὸς εὐσεβοῦς
ἐνδελέχιζε, ὃν ἂν ἐπιγνῷς
συντηροῦντα ἐντολάς, ὃς ἐν τῇ
ψυχῇ αὐτοῦ κατὰ τὴν ψυχήν
σου, καὶ ἐὰν πταίσῃς, συναλγήσει
σοι. |
12
Ἀλλὰ μένε πλησίον καὶ νὰ
συνομιλῇς πάντοτε μὲ εὐσεβῆ
ἄνθρωπον, μὲ αὐτόν ποὺ γνωρίζεις
καλά, ὅτι προσπαθεῖ νὰ τηρῇ
τὰς θείας ἐντολάς, ποὺ ἔχει
τὴν ψυχήν του ὁμοίαν μὲ τὴν
ἰδικήν σου καὶ ὁ ὁποῖος,
ἐὰν περιπέσῃς εἰς θλῖψιν,
θὰ σὲ σαμπονέσῃ.
|
12
Ἀλλ’ ἐξακολούθει νὰ συχνάζῃς πλησίον
εὐσεβοῦς ἀνθρώπου, τὸν ὁποῖον
ἐγνώρισες καλά, ὅτι τηρεῖ τὰς ἐντολὰς
του Θεοῦ, καί του ὁποίου ἡ καρδία καὶ
ἡ ψυχὴ ὁμοιάζει καὶ συμφωνεῖ
μὲ τὴν ἰδικήν σου καρδίαν, διότι αὐτός,
καὶ ἐὰν πέσῃς εἰς κάποιο σφάλμα,
θὰ πονέσῃ μαζί σου. |
13
Καὶ βουλὴν καρδίας στῆσον, οὐ
γάρ ἐστί σοι πιστότερος αὐτῆς·
|
13
Ἔπειτα ζήτησε καὶ ἄκουσε καὶ
πρᾶξε τὴν διάθεσιν καὶ τὴν συμβουλὴν
τῆς καρδίας σου, διότι δὲν ὑπάρχει
διὰ σὲ περισσότερον ἀξιόπιστος
συμπαραστάτης ἀπὸ αὐτήν.
|
13
Καὶ τὴν ἀπόφασιν τῆς καρδίας σου καὶ
τῆς συνειδήσεώς σου κράτησέ την στερεά, διότι δὲν
ὑπάρχει ἄλλος ἀξιοπιστότερος διὰ σὲ
ἀπὸ αὐτήν. |
14
ψυχὴ γὰρ ἀνδρὸς ἀπαγγέλλειν
ἐνίοτε εἴωθεν ἢ ἑπτὰ σκοποὶ
ἐπὶ μετεώρου καθήμενοι ἐπὶ
σκοπῆς. |
14
Διότι συμβαίνει πολλὲς φορὲς ἡ
ψυχὴ ἑνὸς ἀνθρώπου νὰ
βλέπῃ καὶ νὰ ἐξαγγέλλῃ
ἀκριβέστερα καὶ ὀρθότερα ἀπὸ
πολλοὺς παρατηρητάς, οἱ ὁποῖοι
εἶναι τοποθετημένοι εἰς ὑψηλὴν
σκοπιάν.
|
14
Εἶναι δὲ ἀξιοπιστότερος, διότι τὸ
ἐσωτερικὸν τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου
συνηθίζει νὰ διακρίνῃ ἀσφαλέστερον καὶ
καλύτερον εἰς ὡρισμένας περιστάσεις, παρὰ
πολλοὶ σκοποὶ τοποθετημένοι εἰς ὑψηλὸν
μέρος διὰ νὰ παρατηροῦν καὶ κατοπτεύουν.
|
15
Καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις δεήθητι
Ὑψίστου, ἵνα εὐθύνῃ ἐν
ἀληθείᾳ τὴν ὁδόν σου.
|
15
Καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις, παρακάλεσε
θερμῶς τὸν ῞Υψιστον, νὰ κατευοδώνῃ
τὴν ζωήν σου ἐν ἀληθείᾳ.
|
15
Καὶ ἐπάνω ἀπὸ ὅλα αὐτὰ
παρακάλει τὸν Ὕψιστον νὰ κατευθύνῃ
τὴν πορείαν τῆς ζωῆς σου μέσα εἰς
τὴν ἀλήθειαν. |
-16
Ἀρχὴ παντὸς ἔργου λόγος, καὶ
πρὸ πάσης πράξεως βουλή. |
16
Ἀρχὴ εἰς κάθε ἔργον πρέπει
νὰ εἶναι ἡ αἰτία, διὰ
τὴν ὁποίαν γίνεται. Πρὸ δὲ
πάσης πράξεως πρέπει νὰ προηγῆται
ἡ συνετὴ σκέψις.
|
16
Ἀρχὴ παντὸς ἔργου πρέπει νὰ
εἶναι ὁ λόγος, διὰ τὸν ὁποῖον
γίνεται τοῦτο, καὶ προτήτερα ἀπὸ κάθε
πρᾶξιν πρέπει νὰ προηγῆται ἡ μετὰ
σκέψεως ἀπόφασις. |
17
Ἵχνος ἀλλοιώσεως καρδίας τέσσαρα
μέρη ἀνατέλλει, |
17
Αἰτία καὶ ρίζα τῶν σκέψεων
εἶναι ἡ καρδία, πρὸ τῆς ὁποίας
παρουσιάζονται τέσσαρα πράγματα.
|
17
Ὡς σημεῖον καὶ ἔνδειξις μεταβολῆς
καὶ ἀλοιώσεως τῶν διαθέσεων μιᾶς καρδίας
τέσσαρα πράγματι παρουσιάζονται, διὰ νὰ ἐκλέξῃ
αὕτη μεταξὺ αὐτῶν:
|
18
ἀγαθὸν καὶ κακόν, ζωὴ καὶ
θάνατος, καὶ ἡ κυριεύουσα ἐνδελεχῶς
αὐτῶν γλῶσσά ἐστιν.
|
18
Τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ κακόν,
ζωὴ καὶ ὁ θάνατος. Ἐκεῖνο
δέ ποὺ κυριαρχεῖ πάντοτε, ἐπάνω
εἰς αὐτὰ καὶ ἐκφράζει
αὐτά, εἶναι ἡ γλῶσσα.
|
18
Τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ κακόν, ἡ
ζωὴ καὶ ὁ θάνατος· ἐκεῖνο
δὲ ποὺ κυριαρχεῖ συνεχῶς ὡς
ὄργανον ἐκδηλώσεως τῆς ἐπελθούσης
μεταβολῆς, εἶναι ἡ γλῶσσα, ἡ
ὁποία ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας
λαλεῖ. |
19
Ἔστιν ἀνὴρ πανοῦργος πολλῶν
παιδευτής, καὶ τῇ ἰδίᾳ
ψυχῇ ἄχρηστός ἐστιν.
|
19
Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ἔξυπνοι καὶ
ἐπιτήδειοι, οἱ ὁποῖοι παρουσιάζονται
ὡς διδάσκαλοι τῶν ἄλλων. Εἶναι
ὅμως ἄχρηστοι διὰ τὸν ἑαυτόν
των. |
19
Ὑπάρχει ἔξυπνος καὶ εὐφυὴς ἄνθρωπος,
ἐπιτήδειος νὰ παιδαγωγῇ πολλοὺς ἄλλους,
ἄχρηστος ὅμως διὰ τὴν διαπαιδαγώγησιν
τῆς ἰδίας αὐτοῦ ψυχῆς.
|
20
Ἔστὶ σοφιζόμενος ἐν λόγοις μισητός,
οὗτος πάσης τροφῆς καθυστερήσει·
|
20
Ὑπάρχουν ἄνθρωποι, ποὺ παριστάνουν
τὸν σοφὸν μὲ τὰ λόγια, καὶ
αὐτοὶ εἶναι μισητοί. Κάτι τέτοιοι
φλύαροι καὶ ἀργόσχολοι θὰ μείνουν
χωρὶς φαγητόν·
|
20
Ὑπάρχει ἄνθρωπος ἐπιδεικνύων μεγάλην δεξιότητα
καὶ σοφίαν εἰς τοὺς λόγους του, ὁ
ὁποῖος ὅμως εἶναι μισητός. Αὐτὸς
ὡς ἐργάτης ἀνάξιος θὰ στερηθῇ
πάσης τροφῆς. |
21
οὐ γὰρ ἐδόθη αὐτῷ παρὰ
Κυρίου χάρις, ὅτι πάσης σοφίας
ἐστερήθη. |
21
διότι εἰς αὐτοὺς τοὺς αὐτοπαρουσιαζομένους
ὡς σοφοὺς δὲν ἔχει δοθῇ χάρις
παρὰ Κυρίου, καὶ ἔχουν αὐτοὶ
στερηθῇ ἀπὸ κάθε σοφίαν.
|
21
Θὰ καταντήσῃ δὲ εἰς τὴν στέρησιν
ταύτην, διότι δὲν ἐδόθη εἰς αὐτὸν
ἀπὸ τὸν Κύριον χάρις, ἐπειδὴ
ἐστερήθη οὗτος πάσης συνέσεως καὶ σοφίας.
|
22
Ἔστὶ σοφὸς τῇ ἰδίᾳ
ψυχῇ, καὶ οἱ καρποὶ τῆς συνέσεως
αὐτοῦ ἐπὶ στόματος πιστοί.
|
22
Ὑπάρχουν σοφοὶ διὰ τὸν ἑαυτόν
των μόνον καὶ οἱ καρποὶ τῆς
σοφίας των εἶναι ἀξιόπιστοι, ὅταν
λέγωνται ἀπὸ αὐτούς.
|
22
Ὑπάρχει ἄνθρωπος σοφὸς καὶ συνετὸς
διὰ τὸν ἑαυτόν του, καὶ οἱ καρποὶ
τῆς συνέσεως αὐτοῦ παρουσιάζονται ἀξιόπιστοι
διὰ τῶν ἐπὶ τῶν χειλέων λόγων
του. |
23
Ἀνὴρ σοφὸς τὸν ἑαυτοῦ
λαὸν παιδεύσει, καὶ οἱ καρποὶ
τῆς συνέσεως αὐτοῦ πιστοί.
|
23
Ὁ ἀληθινὰ σοφὸς ἄνθρωπος θὰ
παιδαγωγήσῃ καὶ θὰ μορφώσῃ
τὸν λαόν του, οἱ δὲ καρποὶ τῆς
σοφίας του θὰ εἶναι βέβαιοι καὶ
ἀξιόπιστοι.
|
23
Ὁ συνετὸς καὶ πράγματι σοφὸς θὰ
διαπαιδαγωγήσῃ τὸν λαόν του, καὶ τὰ
ἀποτελέσματα τῆς συνέσεως καὶ σοφίας του
θὰ εἶναι ἀξιόπιστα καὶ παραδεκτὰ
ἀπὸ ὅλους. |
24
Ἀνὴρ σοφὸς πλησθήσεται εὐλογίας,
καὶ μακαριοῦσιν αὐτὸν πάντες
οἱ ὁρῶντες. |
24
Ὁ πραγματικὰ σοφὸς θὰ γεμίσῃ
ἀπὸ τὰς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ
καὶ θὰ τὸν καλοτυχίζουν ὅλοι
οἱ ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι θὰ
τὸν βλέπουν.
|
24
Ὁ συνετὸς ἀνὴρ θὰ γεμίσῃ
ἀπὸ εὐλογίας, καὶ θὰ τὸν
μακαρίζουν ὅλοι, ὅσοι θὰ τὸν βλέπουν.
|
25
Ζωὴ ἀνδρὸς ἐν ἀριθμῷ ἡμερῶν,
καὶ αἱ ἡμέραι τοῦ Ἰσραὴλ
ἀναρίθμητοι. |
25
Ἡ ζωὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου
ἐκτείνεται εἰς περιωρισμένον ἀριθμὸν
ἡμερῶν. Ἐνῷ αἱ ἡμέραι
τῆς ζωῆς τοῦ Ἰσραὴλ εἶναι
ἀναρίθμητοι.
|
25
Ἡ ζωὴ κάθε ἀνθρώπου συνίσταται εἰς
περιωρισμένον ἀριθμὸν ἡμερῶν, τοῦ
Ἰσραὴλ ὅμως αἱ ἡμέραι εἶναι
ἀναρίθμητοι. |
26
Ὁ σοφὸς ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ
κληρονομήσει πίστιν, καὶ τὸ ὄνομα
αὐτοῦ ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα.
|
26
Ὁ ἀληθινὰ σοφὸς θὰ ἀποκτήσῃ
ἐμπιστοσύνην ἐν μέσῳ τοῦ
λαοῦ του καὶ τὸ ὄνομά του θὰ
μνημονεύεται εἰς τοὺς αἰῶνας.
|
26
Ὁ συνετὸς ἄρχων θὰ κληρονομήσῃ
μεταξὺ τοῦ λαοῦ του τὴν ἐμπιστοσύνην,
καὶ τὸ ὄνομά του θὰ ζήσῃ αἰωνίως.
|
27
Τέκνον, ἐν τῇ ζωῇ σου πείρασον
τὴν ψυχήν σου καὶ ἰδὲ τί
πονηρὸν αὐτῇ, καὶ μὴ δῷς
αὐτῇ· |
27
Παιδί μου, εἰς τὴν πορείαν τῆς
ζωῆς σου ἰδὲ ποῖα εἶναι ἐκεῖνα,
τὰ ὁποῖα βλάπτουν τὴν ὑγείαν
σου, καὶ μὴ τὰ δίδῃς εἰς
τὸν ἑαυτόν σου.
|
27
Τέκνον μου, δοκίμασε τὸν ἑαυτόν σου κατὰ
τὴν διάρκειαν τῆς ζωῆς σου καὶ κύτταξε
τί ἐκ τῶν φαγητῶν εἶναι βλαβερὸν
εἰς τὴν ἰδιοσυγκρασίαν σου καὶ μὴ
δώσῃς εἰς αὐτὸν τοῦτο.
|
28
οὐ γὰρ πάντα πᾶσι συμφέρει,
καὶ οὐ πᾶσα ψυχὴ ἐν παντὶ
εὐδοκεῖ. |
28
Διότι δὲν εἶναι ὅλα τὰ φαγητὰ
δι' ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ
δι' ὅλας τὰς περιστάσεις, οὔτε καὶ
ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εὐχαριστοῦνται
εἰς ὅλα. |
28
Διότι δὲν εἶναι ὅλα ὠφέλιμα εἰς
ὅλους, καὶ δὲν εὐχαριστεῖται
κάθε ἄνθρωπος μὲ κάθε τι. |
29
Μὴ ἀπληστεύου ἐν πάσῃ
τρυφῇ καὶ μὴ ἔκχυθῇς ἐπὶ
ἐδεσμάτων· |
29
Μὴ εἶσαι λαίμαργος καὶ ἀχόρταστος
εἰς τὰ πλούσια τοαπέζια· καὶ
μὴ ὁρμήσῃς μὲ βουλιμίαν
εἰς ὅλα τὰ φαγητά. |
29
Μὴ εἶσαι ἀχόρταστος εἰς πᾶσαν
ἀπόλαυσιν καὶ μὴ ἀπολυθῇς ἀσυγκράτητος
εἰς φαγητά. |
30
ἐν πολλοῖς γὰρ βρώμασιν ἔσται
πόνος, καὶ ἡ ἀπληστία ἐγγιεῖ
ἔως χολέρας. |
30
Τὰ πολλὰ φαγητὰ φέρουν βάρος
καὶ ταλαιπωρίαν εἰς τὸν στόμαχον.
Ἡ δὲ λαιμαργία φθάνει μέχρι
πόνων κοιλίας.
|
30
Διότι εἰς τὰ πολλὰ φαγητὰ ὑπάρχει
ὁ πόνος καὶ ἡ ἀσθένεια τοῦ στομάχου,
ἡ δὲ ἀχόρταστος πολυφαγία φθάνει μέχρι κοιλοπόνων
καὶ ἐμετοῦ. |
31
Δι' ἀπληστίαν πολλοὶ ἐτελεύτησαν,
ὁ δὲ προσέχων προσθήσει ζωήν.
|
31
Ἐξ αἰτίας τῆς ἀπληστίας
καὶ λαιμαργίας των πολλοὶ ἀπέθαναν.
Ἐκεῖνος ὅμως ὁ ὁποῖος
προσέχει καὶ συγκρατεῖται, θὰ παρατείνῃ
τὴν ζωήν του. |
31
Ἕνεκα ἀχορτάστου πολυφαγίας ἀπέθαναν πολλοί,
ἐνῷ ἐκεῖνος ποὺ εἶναι
προσεκτικὸς καὶ ἐγκρατὴς εἰς
τὸ φαγητόν του, θὰ προσθέσῃ εἰς τὸν
ἑαυτόν του ζωήν. |