Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
οῖς
δὲ ἀσεβέσι μέχρι τέλους ἀνελεήμων
θυμὸς ἐπέστη· προῄδει γὰρ
αὐτῶν καὶ τὰ μέλλοντα,
|
ἰς
τοὺς ἀσεβεῖς ὅμως Αἰγυπτίους
εἶχεν ἐπιπέσει ἀνελέητος καὶ
ἀνυποχώρητος ὁ δίκαιος θυμός
του. Διότι ὁ Κύριος προέβλεπε καὶ
τὰ μέλλοντα κακά, ποὺ αὐτοὶ
θὰ διέπραττον. |
ἰς
τοὺς ἀσεβεῖς ὅμως Αἰγυπτίους
ἐπέπεσε μέχρι τέλους θεία ὀργὴ χωρὶς
ἔλεος καὶ συγγνώμην, διότι ὁ Θεὸς
προέβλεπε καὶ ἐκεῖνα, ποὺ θὰ
ἔπραττον οὖτοι εἰς τὸ μέλλον.
|
2
ὅτι αὐτοὶ ἐπιτρέψαντες τοῦ
ἀπιέναι καὶ μετὰ σπουδῆς προπέμψαντες
αὐτούς, διώξουσι μεταμεληθέντες.
|
2
Διότι αὐτοί, ἂν καὶ ἐπέτρεψαν
εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας νὰ ἀναχωρήσουν,
καὶ μετὰ σπουδῆς μάλιστα τοὺς
προέπεμψαν, ἐν τούτοις μεταμεληθέντες
διὰ τὴν ἀναχώρησιν αὐτῶν
τοὺς κατεδίωξαν.
|
2
Προέβλεπε δηλαδὴ ὅτι, ἀφοῦ ἐπέτρεψαν
εἰς τοὺς Ἑβραίους νὰ ἀπέλθουν
καὶ ἀφοῦ τοὺς ἐπρόπεμψαν βιαστικά,
θὰ τοὺς κατεδίωκον, ἐπειδὴ θὰ
μετεμελοῦντο. |
3
Ἔτι γὰρ ἐν χερσὶν ἔχοντες τὰ
πένθη καὶ προσοδυρόμενοι
τάφοις νεκρῶν, ἕτερον ἐπεσπάσαντο
λογισμὸν ἀνοίας καὶ οὓς ἱκετεύοντες
ἐξέβαλον τούτους ὡς φυγάδας
ἐδίωκον. |
3
Καὶ ἐνῷ ἀκόμη ἦσαν ἐνώπιόν
των πρόσφατα τὰ πένθη διὰ τὸν
θάνατον τῶν πρωτοτόκων των καὶ ὠδύροντο
κοντὰ εἰς τοὺς τάφους τῶν ἰδικῶν
των, ἐπενόησαν καὶ ἀπεδέχθησαν
μίαν ἀνόητον καὶ τρελλὴν σκέψιν,
καὶ ἤρχισαν νὰ καταδιώκουν ὡς
δραπέτας ἐκείνους, τοὺς ὁποίους
οἱ ἴδιοι μὲ ἰκεσίας καὶ
παρακλήσεις τοὺς εἶχαν πρὸ ὀλίγου
παρακαλέσει νὰ φύγουν.
|
3
Ἦτο δὲ ἡ συμπεριφορὰ αὐτὴ
ἀσυγχώρητος, διότι, ἐνῷ εἶχαν
ἀκόμη εἰς τὰ χέρια των τοὺς
πενθουμένους νεκροὺς καὶ ἐνῷ ἔκλαιαν
εἰς τοὺς τάφους τῶν πεθαμένων, συνέλαβον
καί, οὕτως εἰπεῖν, διὰ τῆς βίας
ἐκράτησαν ἄλλην ἀνόητον καὶ παράφρονα
σκέψιν καὶ σύμφωνα μὲ αὐτὴν ἐκείνους,
τοὺς ὁποίους παρακαλοῦντες ἔδιωχναν
προηγουμένως ἀπὸ τὴν χώραν των, τούτους
μετ’ ὀλίγον κατεδίωκον σὰν φυγάδας δραπετεύσαντας
ἐξ Αἰγύπτου. |
4
Εἷλκε γὰρ αὐτοὺς ἡ ἀξία
ἐπὶ τοῦτο τὸ πέρας ἀνάγκη
καὶ τῶν συμβεβηκότων ἀμνηστίαν
ἐνέβαλεν, ἵνα τὴν λείπουσαν
ταῖς βασάνοις προαναπληρώσωσι κόλασιν,
|
4
Σὰν κάποια δικαία καὶ ἀναπόφευκτος
ἀπόφασις τοὺς ἔσυρε εἰς αὐτὴν
τὴν ἀκρότητα καὶ τοὺς ἐνέβαλε
ἀμνησίαν τῶν παρελθόντων γεγονότων.
Τοῦτο δέ, διὰ νὰ ὁλοκληρωθῇ
ἡ τιμωρία των καὶ νὰ μὴ μείνουν
ἀτελῆ τὰ βάσανά των.
|
4
Καὶ ἐφέρθησαν οὕτω, διότι τοὺς
ἔσυρε πρὸς τὸ τέλος αὐτὸ ἡ
ἀνάγκη, ἡ ὑπὸ τῆς θείας δίκης
ἐπιβαλλομένη ὡς ἀνταξία τῆς σκληρότητός
των, καὶ ἐνέβαλεν εἰς αὐτοὺς
ἐπιλησμοσύνην καὶ ἀμνησίαν τῶν τρομερῶν
πληγῶν καὶ τιμωριῶν, ποὺ εἶχαν
προσφάτως ὑποστῇ, διὰ νὰ συμπληρώσουν
τὴν κόλασιν, ἡ ὁποία ἔλειπεν ἀπὸ
τὰς προτέρας βασάνους των· |
5
καὶ ὁ μὲν λαός σου παράδοξον
ὁδοιπορίαν περάσῃ, ἐκεῖνοι
δὲ ξένον εὕρωσι θάνατον. |
5
Καὶ καθ' ὃν χρόνον ὁ λαός σου
ἐβάδιζε τὴν παράδοξον πορείαν
διὰ μέσου τῆς θαλάσσης, ἐκεῖνοι
εὕρισκαν τὸν φοβερὸν ἐκεῖ θάνατον.
|
5
καὶ τοιουτοτρόπως συνέβη ὁ μὲν λαός σου
νὰ περάσῃ παράδοξον καὶ θαυμαστὴν
πεζοπορίαν διὰ τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης,
ἐκεῖνοι δὲ νὰ εὔρουν πρωτάκουστον
καὶ ἀσυνήθιστον θάνατον.
|
6
Ὅλη γὰρ ἡ κτίσις ἐν ἰδίῳ
γένει πάλιν ἄνωθεν διετυποῦτο ὑπηρετοῦσα
ταῖς σαῖς ἐπιταγαῖς. Ἵνα οἱ
σοὶ παῖδες φυλαχθῶσιν ἀβλαβεῖς.
|
6
Διότι, διὰ νὰ διαφυλαχθοῦν ἀβλαβῆ
τὰ τέκνα σου ἀπὸ κάθε κακόν,
ὅλη ἡ κτίσις ὑπακούουσα καὶ
ὑπηρετοῦσα τὰς ἰδικάς σου διαταγὰς
ἀνεμορφοῦτο πάλιν καὶ ἐπανήρχετο
εἰς τὴν ἰδίαν της φύσιν.
|
6
Καὶ ἐγίνοντο θαύματα καταπληκτικά, διότι
ὅλη ἡ Δημιουργία, ἕκαστον δημιούργημα κατὰ
τὴν φύσιν καὶ τὸ ἴδιον αὐτοῦ
γένος, προσελάμβανεν ἐκ νέου ὡς ἐξ ἀρχῆς
τύπον καὶ σχῆμα, ὑποτασσομένη καὶ
ὑπηρετοῦσα εἰς τὰς διαταγάς σου, διὰ
νὰ προφυλαχθοῦν τὰ παιδιά σου ἀβλαβῆ.
|
7
Ἡ τὴν παρεμβολὴν σκιάζουσα νεφέλη,
ἐκ δὲ προϋφεστῶτος ὕδατος ξηρᾶς
ἀνάδυσις γῆς ἐθεωρήθη, ἐξ
ἐρυθρᾶς θαλάσσης ὁδὸς ἀνεμπόδιστος
καὶ χλοηφόρον πεδίον ἐκ κλύδωνος
βιαίου· |
7
Ἔτσι παρουσιάσθη ἡ νεφέλη, ἡ
ὁποία ἔρριπτε τὴν δροσερὰν σκιάν
της ἐπὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν. Παρουσιάσθη
γῆ στεγνὴ καὶ ξηρὰ ἐκεῖ,
ὀποῦ προηγουμένως ὑπῆρχε τὸ
ὕδωρ καὶ μέσα εἰς τὴν Ἐρυθρὰν
Θάλασσαν ἠνοίχθη ἐλεύθερος δρόμος.
Καὶ τὰ συνταρασσόμενα ἀπὸ τὰς
καταιγίδας κύματα μετεβλήθησαν εἰς
πεδιάδα γεμάτην χλόην.
|
7
Ὅπως συνέβη μὲ τὴν νεφέλην, ἡ ὁποία
ἐσκίαζε τὸ στρατόπεδον ὁλόκληρον,
ἀπ’ ἐκεῖ δὲ πάλιν, ποὺ προϋπῆρχε
νερό, ἐφαίνετο ἀπὸ τὴν Ἐρυθρὰν
θάλασσαν νὰ ἀναδύεται στεγνὴ γῆ, δρόμος
ἀνεμπόδιστος καὶ πεδιὰς ἀπὸ
φύκια καὶ ἄλλην θαλασσίαν βλάστησιν, χλοερὰ
καὶ πράσινη ἐκ μέσου τῆς ἀγρίας θαλασσοταραχῆς.
|
8
δι' οὗ πανεθνὶ διῆλθον οἱ τῇ
σῇ σκεπαζόμενοι χειρί, θεωρήσαντες
θαυμαστὰ τέρατα. |
8
Διὰ μέσου δὲ αὐτῆς τῆς
διόδου ἐπέρασαν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται,
ὑπὸ τὴν προστασίαν τῆς ἰδικῆς
σου παντοδυνάμου δεξιᾶς βλέποντες τὰ
καταπληκτικὰ αὐτὰ σημεῖα.
|
8
Διὰ τῆς πεδιάδος δὲ αὐτῆς ἐπέρασεν
ὅλον τὸ ἔθνος, οἱ Ἰσραηλῖται
δηλαδή, οἱ ὁποῖοι ἐσκεπάζοντο
καὶ ἐπροφυλάττοντο ἀπὸ τὴν ἰδικήν
σου χεῖρα, καὶ οἱ ὁποῖοι εἶδον
καταπληκτικὰ σημεῖα καὶ θαύματα ἐξαίσια.
|
9
Ὡς γὰρ ἵπποι ἐνεμήθησαν καὶ
ὡς ἀμνοὶ διεσκίρτησαν αἰνοῦντές
σε, Κύριε, τὸν ρυόμενον αὐτούς.
|
9
Ἔπειτα ἀπὸ τὰ μεγάλα αὐτὰ
θαύματα οἱ Ἰσραηλῖται, ὡσὰν
ἵπποι καὶ πρόβατα ποὺ βόσκουν
καὶ σκιρτοῦν, ἔτσι ἐσκίρτησαν
ἀπὸ τὴν χαράν των καὶ ἐδοξολόγησαν
σέ, τὸν Κύριόν των, ὁ ὁποῖος
τοὺς ἐγλύτωσες ἀπὸ τοὺς
κινδύνους.
|
9
Ἦσαν δὲ καταπληκτικὰ τὰ ὅσα
ὑπὸ τὴν προστασίαν σου εἶδον, διότι
σὰν ἄλογα ἐχορτάσθησαν καὶ σὰν
πρόβατα ἐπήδησαν χαρούμενα, δοξάζοντες Σέ, Κύριε, ὁ
ὁποῖος τοὺς ἐγλύτωσες.
|
10
Ἐμέμνηντο γὰρ ἔτι τῶν ἐν
τῇ παροικίᾳ αὐτῶν, πῶς
ἀντὶ μὲν γενέσεως ζῴων ἐξήγαγεν
ἡ γῆ σκνῖπα, ἀντὶ δὲ ἐνύδρων
ἐξηρεύξατο ὁ ποταμὸς πλῆθος
βατράχων. |
10
Διότι ἐνεθυμοῦντο ζωηρῶς, τί
εἶχε γίνει εἰς τὴν ξένην αὐτὴν
χώραν τῶν Αἰγυπτίων, ὅπου ὡς
πάροικοι αὐτοὶ ἔμεναν· ὅτι
δηλαδὴ ἀντὶ τῶν ἄλλων ζώων
ἡ γῆ παρήγαγε σκνῖπας καὶ ὁ
Νεῖλος ποταμὸς ἀντὶ τῶν ἰχθύων
ἐξέρασε πρὸς τὴν γῆν πλῆθος
βατράχων.
|
10
Καὶ Σὲ ἐδόξαζον, διότι ἐνεθυμοῦντο
ἀκόμη ἐκεῖνα, ποὺ συνέβησαν
εἰς τὴν Αἴγυπτον, τὸν τόπον τῆς
προσωρινῆς των κατοικίας, πῶς δηλαδὴ ἀντὶ
μὲν νὰ γεννηθοῦν ζῶα καὶ ἄλλα
κτήνη, ἡ γῆ ἔβγαλε σκνῖπα, ἀντὶ
δὲ τῶν ψαριῶν καὶ τῶν ἄλλων,
ποὺ ζοῦν στο νερό, ὁ ποταμὸς Νεῖλος
ἐξέρασε πλῆθος βατράχων.
|
11
Ἐφ ὑστέρῳ δὲ εἶδον καὶ
νέαν γένεσιν ὀρνέων, ὅτι ἐπιθυμίᾳ
προαχθέντες ᾐτήσαντο ἐδέσματα
τρυφῆς· |
11
Βραδύτερον δὲ οἱ Ἰσραηλῖται,
ὅταν ἐπιέζοντο ἀπὸ τὴν
πεῖναν καὶ ἐζήτησαν καλὴν τροφὴν
ἀπὸ τὸν Θεόν, εἶδαν ἕνα
νέον τρόπον γενέσεως πτηνῶν.
|
11
Ὕστερον δὲ εἶδον οἱ Ἰσραηλῖται
καὶ νέαν ἄγνωστον εἰς αὐτοὺς
παραγωγὴν πτηνῶν, ὅταν παρασυρθέντες ἀπὸ
λαίμαργον ἐπιθυμίαν ἐζήτησαν φαγητὰ ἀπολαυστικὰ
καὶ τρυφηλά. |
12
εἰς γὰρ παραμυθίαν ἀνέβη αὐτοῖς
ἀπὸ θαλάσσης ὀρτυγομήτρα.
|
12
Πρὸς παρηγορίαν καὶ διατροφήν των
εἶδαν νὰ ἀναβαίνουν ἀπὸ
τὰς νοτίους περιοχὰς ὀρτύκια.
|
12
Εἶδαν δὲ τὴν γένεσιν πτηνῶν, διότι
πρὸς ἀνακούφισίν των καὶ ἰκανοποίησιν
τῆς ἐπιθυμίας των ἀνέβη δι’ αὐτοὺς
ἀπὸ τὸ μέρος τῆς θαλάσσης ὀρτυγομήτρα.
|
13
Καὶ αἱ τιμωρίαι τοῖς ἁμαρτωλοῖς
ἐπῆλθον οὐκ ἄνευ τῶν προγεγονότων
τεκμηρίων τῇ βίᾳ τῶν κεραυνῶν·
δικαίως γὰρ ἔπασχον ταῖς
ἰδίαις αὐτῶν πονηρίαις,
καὶ γὰρ χαλεπωτέραν μισοξενίαν ἐπετήδευσαν.
|
13
Ἐναντίον δὲ τῶν ἀσεβῶν
ἐπήρχοντο τιμωρίαι, ἀφοῦ προηγοῦντο
ἀπ' αὐτὰς ἐνδεικτικὰ φαινόμενα,
δηλαδὴ τρομεραὶ ἀστραπαὶ καὶ
κεραυνοί. Δικαίως δὲ αὐτοὶ ἐτιμωροῦντο
ἐξ αἰτίας τῶν κακιῶν των, ἀλλὰ
καὶ διότι εἶχαν ἐκθρέψει καὶ
δείξει τὸ πλέον σκληρὸν μῖσος
ἐναντίον τῶν ξένων.
|
13
Ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς ἁμαρτωλοὺς
αἱ αὐστηραὶ τιμωρίαι δὲν ἐπέπεσαν,
χωρὶς νὰ συμβοῦν ἐκ προτέρου σημάδια
προειδοποιητικὰ διὰ τῆς βιαίας δυνάμεως
τῶν κεραυνῶν. Διότι δικαίως ἔπασχον καὶ
ἐτιμωροῦντο οὖτοι διὰ τὰς ἰδίας
των παρανομίας. Ἦτο δὲ δίκαια ἡ τιμωρία
των, διότι αὐτοὶ συμπεριεφέρθησαν μὲ χειρότερον
ἀπὸ ἄλλους μῖσος πρὸς τοὺς
ξένους. |
14
Οἱ μέν γὰρ τοὺς ἀγνοοῦντας
οὐκ ἐδέχοντο παρόντας, οὗτοι
εὐεργέτας ξένους ἐδουλοῦντο.
|
14
Οἱ Σοδομῖται δὲν ἐδέχθησαν ἀνθρώπους
ποὺ δὲν ἐγνώριζαν, ὅταν αὐτοὶ
παρουσιάσθησαν ἐνώπιόν των, τοὺς
δύο δηλαδὴ ἀγγέλους. Οἱ δὲ
Αἰγύπτιοι τοὺς ξένους, δηλαδὴ
τοὺς Ἰσραηλίτας, οἱ ὁποῖοι
τοὺς εἶχαν εὐεργετήσει, τοὺς
ἔκαμαν δούλους των.
|
14
Διότι οἱ μὲν κάτοικοι τῶν Σοδόμων δὲν
ἐδέχοντο τοὺς ξένους, τοὺς ὁποίους
δὲν ἐγνώριζον ὅτι ἦσαν ἄγγελοι
παρόντες ἐν μέσῳ αὐτῶν, αὐτοὶ
δὲ κατετυράννουν ὡς δούλους των τοὺς εὐεργέτας
των, τοὺς Ἑβραίους δηλαδή, οἱ ὁποῖοι
διὰ τοῦ προγόνου των Ἰωσὴφ εἶχον
σώσει αὐτοὺς ἀπὸ τὸν φοβερὸν
λιμόν. |
15
Καὶ οὐ μόνον, ἀλλ' ἢ τις ἐπισκοπὴ
ἔσται αὐτῶν, ἐπεὶ ἀπεχθῶς
προσεδέχοντο τοὺς ἀλλοτρίους·
|
15
Καὶ ὄχι μόνον τοῦτο. Οἱ Σοδομῖται
ἐτιμωρήθησαν, διότι εὐθὺς ἐξ
ἀρχῆς ἐφέρθησαν ἐχθρικῶς
πρὸς τοὺς ξένους.
|
15
Καὶ ὄχι μόνον τοῦτο, ἀλλ' ἡ
τιμωρὸς θεία ἐπίσκεψις εἰς αὐτούς,
δηλαδὴ τοὺς Σοδομίτας, ὑπῆρξε, διότι
μὲ ἀπέχθειαν καὶ μῖσος συμπεριεφέρθησαν
πρὸς τοὺς ξένους. |
16
οἱ δὲ μετὰ ἐορτασμάτων εἰσδεξάμενοι
τοὺς ἤδη τῶν αὐτῶν μετεσχηκότας
δικαίων, δεινοῖς ἐκάκωσαν πόνοις.
|
16
Οἱ Αἰγύπτιοι ὅμως εἶχαν ὑποδεχθῇ
ἀπ' ἀρχῆς τοὺς Ἰσραηλίτας
μὲ ἑορτάς. Ἔπειτα ὅμως, ὅταν
οἱ Ἰσραηλῖται ἀπελάμβαναν τὰ
αὐτὰ δικαιώματα μὲ ἐκείνους,
τοὺς ἐβασάνισαν μὲ βαρείας καταθλιπτικὰς
ἐργασίας.
|
16
Αὐτοὶ δέ, δηλαδὴ οἱ Αἰγύπτιοι,
ἀφοῦ μὲ ἑορτὰς καὶ μὲ
τιμὰς ἐδέχθησαν μέσα εἰς τὴν χώραν
των τοὺς Ἰσραηλίτας, οἱ ὁποῖοι
ἤδη εἶχον ἀποκτήσει τὰ αὐτὰ
μὲ τοὺς Αἰγυπτίους δικαιώματα, ἐκακοποίησαν
κατόπιν αὐτοὺς καὶ τοὺς ἐβασάνισαν
μὲ πολὺ κοπιαστικὰ ἔργα καὶ
βαρεῖς κόπους. |
17
Ἐπλήγησαν δὲ καὶ ἀορασίᾳ,
ὥσπερ ἐκεῖνοι ἐπὶ ταῖς
τοῦ δικαίου θύραις, ὅτε ἀχανεῖ
περιβληθέντες σκότει, ἕκαστος τῶν
αὐτοῦ θυρῶν τὴν δίοδον ἐζήτει.
|
17
Ὅπως δὲ οἱ Σοδομῖται ἐκεῖνοι
ἐτιμωρήθησαν μὲ τύφλωσιν ἐμπρὸς
εἰς τὴν θύραν τοῦ δικαίου Λώτ,
ἔτσι καὶ οἱ Αἰγύπτιοι ἐτιμωρήθησαν,
ὅταν εὑρέθησαν μέσα εἰς τὸ
βαθὺ σκοτάδι, καὶ ὁ καθένας
ἀπὸ αὐτοὺς ἐζητοῦσε ψηλαφητὰ
νὰ εὕρῃ τὴν εἰσοδον τῆς
θύρας του.
|
17
Ἐπατάχθησαν δὲ καὶ μὲ στέρησιν
τῆς ὁράσεως, καθὼς καὶ ἐκεῖνοι,
οἱ κάτοικοι τῶν Σοδόμων, ἔπαθον πλησίον
τῶν θυρῶν τοῦ δικαίου Λώτ, ὅτε διὰ
πυκνοῦ καὶ βαθυτάτου περιβληθέντες σκότους ἐζήτει
ὁ καθένας των τὴν διάβασιν, ποὺ θὰ
τὸν ὡδήγει εἰς τὰς θύρας τοῦ
σπιτιοῦ του. |
18
Δι' ἑαυτῶν γὰρ τὰ στοιχεῖα μεθαρμοζόμενα,
ὥσπερ ἐν ψαλτηρίῳ φθόγγοι τοῦ
ρυθμοῦ τὸ ὄνομα διαλλάσσουσι, πάντοτε
μένοντα ἤχῳ, ὅπερ ἐστὶν
εἰκάσαι ἐκ τῆς τῶν γεγονότων
ὄψεως ἀκριβῶς. |
18
Τὰ στοιχεῖα τῆς φύσεως προσαρμόζονται
μεταξύ των διαφοροτρόπως ὑπὸ τοῦ
Θεοῦ. ὅπως ἀπὸ τὸν μουσικὸν
οἱ τόνοι τοῦ ψαλτηρίου, ὥστε
νὰ μεταβάλλουν τὸν τύπον τῆς
μελωδίας, ἐνῷ οἱ ἦχοι καθ' ἑαυτοὺς
μένουν ἀμετάβλητοι. Αὐτὸ ἠμπορεῖ
ὁ καθένας νὰ τὸ συμπεράνῃ
καὶ νὰ τὸ διαπιστώσῃ ἀκριβῶς
ἀπὸ τὴν θεώρησιν τῶν γεγονότων
τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.
|
18
Καὶ συνέβαινον αὐτά, διότι τὰ στοιχεῖα
τῆς φύσεως προσηρμόζοντο μόνα των καὶ μετέβαλλον
τὰς ἰδιότητάς των, ὅπως εἰς
τὸ ὄργανον τοῦ Ψαλτηρίου οἱ μουσικοὶ
φθόγγοι ἀλλάσσουν μόνον ὡς πρὸς τὸ
εἶδος τῆς ἁρμονίας καὶ τὸν ρυθμὸν
τοῦ χρόνου, ἐνῷ ὁ ἦχος τῶν
χορδῶν μένει πάντοτε ὁ αὐτός. Ὅτι
δὲ κάτι τέτοιο συνέβαινε, ἠμπορεῖ κανεὶς
νὰ τὸ συμπεράνῃ ἀκριβῶς, ὅταν
ἴδῃ τὰ γεγονότα, ποὺ ἐσημειώθησαν
τότε. |
19
Χερσαῖα γὰρ εἰς ἔνυδρα μετεβάλλετο,
καὶ νηκτὰ μετέβαινεν ἐπὶ γῆς·
|
19
Ζῶα τῆς ξηρᾶς μετεβάλλοντο εἰς
ὑδρόβια καὶ ὑδρόβια ἐξήρχοντο
εἰς τὴν ξηρὰν γῆν.
|
19
Διότι τὰ χερσαῖα ζῶα μετεβάλλοντο τότε εἰς
ζῶα ποὺ ζοῦν στὸ νερό, καὶ ἐκεῖνα
ποὺ κολυμβοῦν, μετέβαινον καὶ περιεπάτουν
ἐπὶ τῆς γῆς. |
20
πῦρ ἴσχυεν ἐν ὕδατι τῆς ἰδίας
δυνάμεως, καὶ ὕδωρ τῆς σβεστικῆς
δυνάμεως ἐπελανθάνετο·
|
20
Τὸ πῦρ διατηροῦσε τὴν δύναμίν
του μέσα εἰς τὸ νερὸ καὶ τὸ
νερὸ ἔχανε τὴν δύναμιν τῆς κατασβέσεως
τοῦ πυρός.
|
20
Ἐπίσης ἡ φωτιὰ διετήρει τὴν
δύναμίν της μέσα εἰς τὸ νερό, καὶ
τὸ νερὸ ἐξέχανε τὴν ἰδιότητά
του νὰ σβήνῃ τὴν φωτιά.
|
21
φλόγες ἀνάπαλιν εὐφθάρτων ζῴων
οὐκ ἐμάραναν σάρκας ἐμπεριπατούντων,
οὐδὲ τηκτὸν κρυσταλλοειδὲς εὔτηκτον
γένος ἀμβροσίας τροφῆς·
|
21
Ἐξ ἀντιθέτου φλόγες δὲν ἔκαιαν
τὰς σάρκας εὐπαθὼν καὶ ἀδυνάτων
ζώων, ποὺ εὑρίσκοντο μέσα εἰς
τὸ πῦρ, οὔτε καὶ ἔλυωναν τὴν
εὐδιάλυτον ἐκείνην κρυσταλλοειδῆ
οὐρανίαν τροφήν, τὸ μάννα.
|
21
Ἀντιθέτως πάλιν αἱ φλόγες τοῦ πυρὸς
δὲν ἐξηραίνον καὶ δὲν κατέκαιον
τὰς σάρκας ζώων, ποὺ εὔκολα φθείρονται καὶ
τὰ ὁποῖα ἐπεριπατοῦσαν μέσα
εἰς αὐτό, οὔτε ἔλειωναν τὸ
μάννα, εἶδος θεϊκῆς καὶ οὐρανίου τροφῆς,
ὁμοιάζον πρὸς κρύσταλλον καὶ τὸ
ὁποῖον εὐκόλως διελύετο ἀπὸ
τὰς πρώτας ἀκτῖνας τοῦ ἡλίου.
|
22
Κατὰ πάντα γάρ, Κύριε, ἐμεγάλυνας
τὸν λαόν σου καὶ ἐδόξασας καὶ
οὐχ ὑπερεῖδες ἐν παντὶ καιρῷ
καὶ τόπῳ παριστάμενος. |
22
Διὰ μέσου ὅλων αὐτῶν σύ,
Κύριε, ἐμεγάλυνες τὸν λαόν σου
καὶ τὸν ἐδόξασες. Δὲν τὸν
κατεφρόνησες οὔτε ἔμεινες ἀδιάφορος
πρὸς αὐτόν. Ἀλλὰ παντοῦ
καὶ πάντοτε συμπαρίστασο βοηθὸς καὶ
ὑπερασπιστής του. |
22
Καὶ ἐνήργεις τὰ θαυμάσια ταῦτα,
Κύριε, διότι εἰς ὅλα ἀνέδειξες μέγαν τὸν
λαόν σου καὶ ἐδόξασες αὐτὸν
καὶ δὲν τὸν παρέβλεψες, ἀλλὰ
παρέστεκες προστατεύων αὐτὸν εἰς κάθε χρόνον
καὶ περίστασιν καὶ εἰς κάθε τόπον.
|