Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ιὸ
μηκέτι στέγοντες εὐδοκήσαμεν καταλειφθῆναι
ἐν Ἀθήναις μόνοι,
|
πειδὴ
τόσον πολὺ σᾶς ἔχομεν ἀγαπήσει
καὶ σᾶς ἐπεθυμήσαμεν, δὲν ὑπεφέραμεν
πλέον νὰ μένωμεν χωρισμένοι ἀπὸ
σᾶς καὶ δι' αὐτὸ ἐπροτιμήσαμεν
μὲ ὅλην μας τὴν καρδιὰ νὰ μείνωμεν
μόνοι εἰς τὰς Ἀθήνας.
|
ιότι
λοιπὸν σᾶς ἐπεθυμήσαμεν πολύ, δι’ αὐτό,
ἐπειδὴ δὲν ὑπεφέραμεν πλέον νὰ
εἴμεθα χωρισμένοι ἀπὸ σᾶς, ἐπροτιμήσαμεν
νὰ μείνωμεν μόνοι εἰς τὰς Ἀθήνας.
|
2
καὶ ἐπέμψαμεν Τιμόθεον τὸν ἀδελφὸν
ἡμῶν καὶ διάκονον τοῦ Θεοῦ
καὶ συνεργὸν ἡμῶν ἐν τῷ
εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ, εἰς
τὸ στηρίξαι ὑμᾶς καὶ παρακαλέσαι
ὑμᾶς περὶ τῆς πίστεως ὑμῶν,
|
2
Καὶ ἐστείλαμεν εἰς σᾶς τὸν
Τιμόθεον τὸν ἀδελφόν μας καὶ
διάκονον τοῦ Θεοῦ καὶ συνεργάτην
μας εἰς τὸ ἔργον τοῦ Εὐαγγελίου,
διὰ νὰ σᾶς στηρίξη, νὰ σᾶς
παρηγορήσῃ καὶ ἐνισχύσῃ
εἰς τὴν πίστιν σας, |
2
Καὶ ἐστείλαμεν τὸν Τιμόθεον τὸν ἀδελφόν
μας καὶ διάκονον τοῦ Θεοῦ καὶ συνεργάτην
μας εἰς τὸ κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου
τοῦ Χριστοῦ, διὰ νὰ σᾶς στηρίξῃ
καὶ σᾶς παρηγορήσῃ καὶ σᾶς ἐνισχύσῃ
εἰς τὴν πίστιν σας, |
3
τὸ μηδένα σαίνεσθαι ἐν ταῖς
θλίψεσι ταύταις. Αὐτοὶ γὰρ οἴδατε
ὅτι εἰς τοῦτο κείμεθα·
|
3
ὥστε κανεὶς νὰ μὴ κλονίζεται
καὶ νὰ μὴ ταράσσεται εἰς τὰς
θλίψεις αὐτάς. Διότι καὶ σεῖς
οἱ ἴδιοι γνωρίζετε ὅτι δι' αὐτὸ
ὑπάρχομεν καὶ ἔχομεν ταχθῆ (διὰ
νὰ ὑποφέρωμεν δηλαδὴ μὲ ὑπομονὴν
καὶ πίστιν τὰς θλίψεις καὶ νὰ
προοδεύωμεν ἔτσι εἰς τὴν κατὰ
Χριστὸν ζωήν). |
3
ὥστε νὰ μὴ κλονίζεται κανεὶς εἰς
τὰς θλίψεις αὐτάς. Διότι σεῖς ἠξεύρετε,
ὅτι διὰ τοῦτο, διὰ νὰ ὑποφέρωμεν
δηλαδὴ θλίψεις, ἔχομεν ταχθῆ.
|
4
καὶ γὰρ ὅτε πρὸς ὑμᾶς
ἦμεν, προελέγομεν ὑμῖν ὅτι μέλλομεν
θλίβεσθαι, καθὼς καὶ ἐγένετο
καὶ οἴδατε. |
4
Αὐτὸ δὲ τὸ γνωρίζετε, διότι,
ὅταν ἤμεθα μαζῆ σας, σᾶς ἐπρολέγαμεν,
ὅτι μέλλομεν νὰ ὑποστῶμεν θλίψεις,
ὅπως καὶ πράγματι ἔγινε καὶ
σεῖς τὸ γνωρίζετε. |
4
Τὸ ἠξεύρετε δέ, διότι καὶ ὅταν ἤμεθα
πλησίον σας, σᾶς ἐπρολέγαμεν, ὅτι μέλλομεν
νὰ ὑποφέρωμεν θλίψεις, καθὼς καὶ ἔγινε
καὶ τὸ γνωρίζετε πλέον ἐκ πείρας.
|
5
Διὰ τοῦτο κἀγὼ μηκέτι στέγων
ἔπεμψα εἰς τὸ γνῶναι τὴν πίστιν
ὑμῶν, μή πως ἐπείρασεν ὑμᾶς
ὁ πειράζων καὶ εἰς κενὸν γένηται
ὁ κόπος ἡμῶν.
|
5
Ἐξ αἰτίας τῶν θλίψεών
σας ἀκριβῶς αὐτῶν ἐγὼ
δὲν ἠμποροῦσα πλέον νὰ μένω
ἥσυχος καὶ ἔστειλα τὸν Τιμόθεον,
διὰ νὰ μάθω μέσῳ αὐτοῦ
περὶ τῆς πίστεώς σας καὶ νὰ
κατατοπισθῶ, μήπως σᾶς ἐδημιούργησε
πειρασμοὺς ἰσχυροὺς καὶ σᾶς
ἐκλόνισεν ὁ πονηρός, ὁ ὁποῖος
ὡς ἔργον του ἔχει νὰ πειράζῃ
τοὺς ἀνθρώπους, καὶ μήπως ἔτσι
ὁ κόπος μας ἀποδειχθῇ μάταιος
καὶ ἀνωφελής. |
5
Ἐπειδὴ δὲ σᾶς ηὗραν θλίψεις,
δι’ αὐτὸ καὶ ἑγὼ δὲν ἠμποροῦσα
πλέον νὰ ὑποφέρω τὰς φροντίδας καὶ
τοὺς φόβους, ποὺ εἶχα διὰ σᾶς,
καὶ ἔστειλα τὸν Τιμόθεον, διὰ νὰ
μάθω περὶ τῆς πίστεώς σας καὶ πληροφορηθῶ,
μήπως σᾶς ἐπείρασε καὶ σᾶς ἐκλόνισεν
αὐτός, ποὺ πειράζει τοὺς ἀνθρώπους,
καὶ καταντήσῃ ἔτσι ἀνωφελὴς
καὶ χαμένος ὁ διὰ σᾶς κόπος μας.
|
6
Ἄρτι δὲ ἐλθόντες Τιμοθέου πρὸς
ἡμᾶς ἀφ' ὑμῶν καὶ εὐαγγελισαμένου
ἡμῖν τὴν πίστιν καὶ τὴν
ἀγάπην ὑμῶν, καὶ ὅτι ἔχετε
μνείαν ἡμῶν ἀγαθήν, πάντοτε
ἐπιποθοῦντες ἡμᾶς ἰδεῖν
καθάπερ καὶ ἡμεῖς ὑμᾶς,
|
6
Τώρα δέ, ὅταν ἦλθεν ὁ Τιμόθεος
καὶ μοῦ ἔφερεν ἀπὸ σᾶς
χαρμοσύνους πληροφορίας διὰ τὴν πίστιν
καὶ τὴν ἀγάπην σας καὶ μᾶς
ἐβεβαίωσεν ὅτι διατηρεῖτε σταθερὰ
καλὴν τὴν ἀνάμνησίν μας, ποθοῦντες
πολὺ πάντοτε νὰ μᾶς ἰδῆτε,
ὅπως ἀκριβῶς καὶ ἡμεῖς
ποθοῦμεν νὰ σᾶς ἴδωμεν,
|
6
Τώρα δέ, ὅταν μᾶς ἦλθεν ἀπὸ
σᾶς ὁ Τιμόθεος καὶ μᾶς ἔφερε
χαροποιὸς εἰδήσεις διὰ τὴν πίστιν
καὶ τὴν ἀγάπην σας καὶ μᾶς ἐβεβαίωσεν,
ὅτι ἔχετε πάντοτε ἀγαθὴν ἀνάμνησιν
ἠμῶν καὶ ποθεῖτε πολὺ νὰ
μᾶς ἴδετε, καθὼς καὶ ἡμεῖς
ποθοῦμεν νὰ σᾶς ἴδωμεν,
|
7
διὰ τοῦτο παρεκλήθημεν, ἀδελφοί,
ἐφ' ὑμῖν ἐπὶ πάσῃ
τῇ θλίψει καὶ ἀνάγκῃ ἡμῶν
διὰ τὴν ὑμῶν πίστεως·
|
7
διὰ τοῦτο, (διὰ τὰς καλὰς δηλαδὴ
πληροφορίας, ποὺ εἴχαμεν σχετικῶς
μὲ τὴν σταθερὰν καὶ ζωντανὴν
πίστιν σας) ἐπαρηγορήθημεν καὶ ἡμεῖς,
ἐξ αἰτίας σας, εἰς ὅλην τὴν
θλῖψις καὶ τὴν ταλαιπωρίαν μας.
|
7
διὰ τὰς εἰδήσεις αὐτάς, ἀδελφοί,
λόγῳ τῆς ἀκλονήτου πίστεώς σας ἐπαρηγορήθημεν
ἐξ αἰτίας σας εἰς ὅλην τὴν θλῖψιν
καὶ στενοχώριαν μας. |
8
ὅτι νῦν ζῶμεν, ἐὰν ὑμεῖς
στήκετε ἐν Κυρίῳ.
|
8
Διότι, ὅπως καὶ προηγουμένως ἔτσι
καὶ τώρα, ζῶμεν, ἐὰν σεῖς
στέκεσθε σταθεροὶ καὶ ἀκλόνητοι
ἐν Κυρίῳ. |
8
Καὶ ἐπαρηγορήθημεν, διότι ὁ στηριγμός σας
εἰς τὴν πίστιν εἶναι ζωή μας. Καὶ
τώρα ζῶμεν, ἐὰν σεῖς μένετε στερεοὶ
εἰς τὴν μετὰ τοῦ Κυρίου σχέσιν καὶ
κοινωνίαν. |
9
Τίνα γὰρ εὐχαριστίαν δυνάμεθα
τῷ Θεῷ ἀνταποδοῦναι περὶ ὑμῶν
ἐπὶ πάσῃ τῇ χαρᾷ ἢ
χαίρομεν δι' ὑμᾶς ἔμπροσθεν τοῦ
Θεοῦ ἡμῶν,
|
9
Διότι ποίαν εὐγνωμοσύνην καὶ
εὐχαριστίαν ἠμποροῦμεν νὰ ἀνταποδώσωμεν
εἰς τὸν Θεὸν διὰ σᾶς, δι' ὅλην
τὴν χαράν, ποὺ ἀπολαμβάνομεν
ἐξ αἰτίας σας ἐμπρὸς εἰς
τὸν Θεόν,
|
9
Πράγματι δὲ ἡ πίστις σας εἶναι ζωὴ
εὐφρόσυνος δι’ ἠμᾶς. Διότι ποίαν εὐχαριστίαν
δυνάμεθα νὰ ἀνταποδώσωμεν εἰς τὸν
Θεόν διὰ σᾶς, ὅλην τὴν χαράν, ποὺ
χαίρομεν ἐξ αἰτίας σας ἐμπρὸς εἰς
τὸν Θεόν, τοῦ ὁποίου δῶρον εἶναι
ἡ προκοπή σας καὶ ὁ στηριγμός σας εἰς
τὴν πίστιν; |
10
νυκτὸς καὶ ἡμέρας ὑπερεκπερισσοῦ
δεόμενοι εἰς τὸ ἰδεῖν ὑμῶν
τὸ πρόσωπον καὶ καταρτίσαι τὰ
ὑστερήματα τῆς πίστεως ὑμῶν;
|
10
καὶ τὸν παρακαλοῦμεν νύκτα καὶ
ἡμέραν μὲ ἐξαιρετικὴν ἐπιμονὴν
νὰ εὐδοκήσῃ καὶ φέρῃ
τὰς περιστάσεις νὰ ἴδωμεν τὸ
πρόσωπόν σας καὶ νὰ διορθώσωμεν
καὶ ἀναπληρώσωμεν ὅ,τι ἀκόμη
σᾶς λείπει ἀπὸ τὴν πίστιν
σας; |
10
Καὶ αὐτὸν νύκτα καὶ ἡμέραν παρακαλοῦμεν
θερμῶς νὰ μᾶς κατευοδώσῃ διὰ
νὰ ἴδωμεν τὸ πρόσωπόν σας καὶ νὰ
τελειοποιήσωμεν τὰς ἐλλείψεις τῆς πίστεώς
σας. |
11
Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ
ἡμῶν καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν
Ἰησοῦς Χριστὸς κατευθύναι τὴν
ὁδὸν ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς·
|
11
Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ
ἡμῶν καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν
Ἰησοῦς Χριστὸς εἴθε νὰ κατευθύνουν
τὸν δρόμον μας πρὸς σᾶς, παραμερίζοντες
κάθε τυχὸν ἐμπόδιον καὶ δυσκολίαν.
|
11
Εἴθε δὲ ὁ Θεὸς καὶ πατήρ μας
καὶ ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστὸς
νὰ ἀπομακρύνῃ κάθε ἐμπόδιον ἀπὸ
τὸν δρόμον μας καὶ νὰ διευκολύνῃ τὸ
ταξίδιον μας πρὸς σᾶς. |
12
ὑμᾶς δὲ ὁ Κύριος πλειονᾶσαι
καὶ περισσεύσαι τῇ ἀγάπῃ
εἰς ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας,
καθάπερ καὶ ἡμεῖς εἰς ὑμᾶς,
|
12
Σᾶς δὲ εἴθε ὁ Κύριος νὰ
σᾶς ἀξιώσῃ νὰ ἔχετε ἄφθονον
καὶ πλουσίαν καὶ
μὲ τὸ παραπάνω τὴν ἀγάπην
μεταξύ σας καὶ πρὸς ὅλους, ὅπως
ἀκριβῶς καὶ ἡμεῖς ἔχομεν
αὐτὴν τὴν ἀγάπην πρὸς
σᾶς. |
12
Εἰς σᾶς δὲ εἴθε νὰ δώσῃ
ὁ Κύριος μὲ τὸ παραπάνω καὶ νὰ
περισσεύσῃ τὴν ἀγάπην ἀναμεταξύ σας
καὶ πρὸς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους,
καθὼς καὶ ἡμεῖς τὴν ἔχομεν
πρὸς σᾶς. |
13
εἰς τὸ στηρίξαι ὑμῶν τὰς
καρδίας ἀμέμπτους ἐν ἁγιωσύνῃ
ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ καὶ πατρὸς
ἡμῶν ἐν τῇ παρουσίᾳ τοῦ
Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
μετὰ πάντων τῶν ἁγίων αὐτοῦ.
|
13
Καὶ νὰ στηρίξῃ ἔτσι τὰς
καρδίας σας, ὥστε νὰ εἶσθε ἄμεμπτοι
καὶ ἅγιοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ
καὶ Πατρὸς ἡμῶν κατὰ τὴν
ἐπίσημον Δευτέραν Παρουσίαν τοῦ
Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
ὅταν θὰ ἔλθῃ μὲ ὅλους
τοὺς ἁγίους του, ἀγγέλους καὶ
ἀνθρώπους. |
13
Καὶ ἔτσι νὰ στηρίξῃ τὰς καρδίας
σας, ὥστε νὰ εἶσθε ἄμεμπτοι, ἁγιασμένοι
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ πατρός μας κατὰ
τὴν ἔνδοξον παρουσίαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν
Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁπότε θὰ ἔλθῃ
μὲ ὅλους τοὺς ἁγίους του. |