|
|
|
|
Πρωτότυπο
Κείμενο |
οῦτο
δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν ἐχάταις
ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί·
2
ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι,
φιλάργυροι ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι,
βλάσφημοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι,
ἁνόσιοι,
3
ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάβολοι, ἀκρατεῖς
ἁνήμεροι, ἀφιλάγαθοι,
4
προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι
μᾶλλον ἢ φιλόθεοι,
5
ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν
δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι.
Καὶ τούτους ἀποτρέπου.
6
Ἐκ τούτων γάρ εἰσιν οἱ ἐνδύνοντες
εἰς τὰς οἰκίας καὶ αἰχμαλωτίζοντες
γυναικάρια σεσωρευμένα ἁμαρτίαις,
ἀγόμενα ἐπιθυμίαις ποικίλαις,
7
πάντοτε μανθάνοντα καὶ μηδέποτε εἰς
ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν
δυνάμενα.
8
Ὃν τρόπον δὲ Ἰαννῆς καὶ
Ἰαμβρῆς ἀντέστησαν Μωϋσεῖ, οὕτω
καὶ οὗτοι ἀνθίστανται τῇ ἀληθείᾳ,
ἄνθρωποι κατεφθαρμένοι τὸν νοῦν, ἀδόκιμοι
περὶ τὴν πίστιν.
9
Ἀλλ' οὐ προκόψουσιν ἐπὶ πλεῖον·
ἡ γὰρ ἄνοια αὐτῶν ἔκδηλος
ἔσται πᾶσιν, ὡς καὶ ἐκείνων
ἐγένετο.
10
Σὺ δὲ παρηκολούθηκάς μου τῇ
διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ
προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ,
τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ,
11
τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήμασιν, οἷά
μοι ἐγένετο ἐν Ἀντιοχεία, ἐν
Ἰκονίῳ, ἐν Λύστροις, οἵους
διωγμοὺς ὑπήνεγκα! Καὶ ἐκ πάντων
μὲ ἐρρύσατο ὁ Κύριος.
12
Καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς
ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται·
13
πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες
προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες
καὶ πλανώμενοι.
14
Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες
καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ
τίνος ἔμαθες,
15
καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ
ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά
σὲ σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ
πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
16
Πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος
πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς
ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν
ἐν δικαιοσύνῃ,
17
ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ Θεοῦ
ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν
ἐξηρτισμένος. |
|
|
|
|
|
Ἑρμηνεία
Ἰωάννου Κολιτσάρα |
άθε
δὲ τοῦτο· ὅτι κατὰ τὰς
τελευταίας ἡμέρας ποὺ θὰ ἐπακολουθήσουν,
θὰ παρουσιασθοῦν εἰς τὸν δρόμον
τῆς Ἐκκλησίας καιροὶ δύσκολοι,
περιστάσεις ἐπικίνδυνοι,
2
διότι οἱ ἄνθρωποι θὰ εἶναι φίλαυτοι,
φιλάργυροι, ἀλαζονικοί, ὑπερήφανοι,
φιλοκατήγοροι καὶ ὑβρισταί, ἀπειθεῖς
εἰς τοὺς γονεῖς, ἀχάριστοι,
χωρὶς ἱερὸν καὶ ὅσιον,
3
γυμνοὶ καὶ ἀπὸ τὴν στοιχειώδη
στοργὴν πρὸς τοὺς οἰκείους,
ἀδιάλλακτοι καὶ ἀσυμβίβαστοι,
διαβολεῖς καὶ συκοφάνται, ἄγριοι καὶ
σκληροί, χωρὶς καμμίαν ἀγάπην
πρὸς τὸ ἀγαθόν,
4
προδόται, παράφοροι καὶ αὐθάδεις,
φουσκωμένοι καὶ σκοτισμένοι ἀπὸ
οἴησιν, θὰ ἀγαποῦν περισσότερον
τὰς ἡδονὰς παρὰ τὸν Θεόν·
5
ἄνθρωποι ποὺ θὰ ἔχουν τὸ ἐξωτερικὸν
σχῆμα καὶ τὴν ἐμφάνισιν τῆς
εὐσεβείας, θὰ ἔχουν ὅμως ἀρνηθῇ
τὴν δύναμίν της. Φεῦγε μακρυὰ
ἀπὸ αὐτούς,
6
(διότι ἄλλως ὑπάρχει κίνδυνος
νὰ ἐκμεταλλευθοῦν τὸ κῦρος σου).
Ἐπειδὴ ἀπὸ κάτι τέτοιους
προέρχονται ἐκεῖνοι, ποὺ εἰσδύουν
μὲ δολιότητα εἰς τὰ σπίτια καὶ
σύρουν μὲ τὸ μέρος των σὰν αἰχμαλώτους
γυναικάρια, ποὺ ἔχουν σωρὸν ἁμαρτίες
ἐπάνω των καὶ ἄγονται καὶ φέρονται
ἀπὸ ποικίλας ἐπιθυμίας.
7
Εἶναι αὐταί, ποὺ πάντοτε ζητοῦν
νὰ μάθουν, διὰ λόγους περιεργείας
καὶ μόνον, ἀλλὰ δὲν ἠμποροῦν
ποτὲ νὰ φθάσουν εἰς ἐπίγνωσιν
τῆς ἀληθείας.
8
Ὅπως δὲ οἱ μάγοι τοῦ Φαραώ,
ὁ Ἰαννῆς καὶ ὁ Ἰαμβρῆς,
ἀντεστάθησαν κατὰ τοῦ Μωϋσέως,
ἔτσι καὶ αὐτοὶ ἀνθίστανται
ἐναντίον τῆς ἀληθείας·
ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν χαλασμένον καὶ
διεστραμμένον τὸν νοῦν, ἀπρόκοπτοι
καὶ ἀποτυχημένοι εἰς τὴν πίστιν.
9
Ἀλλὰ δὲν θὰ προκόψουν περισσότερον,
διότι ἡ ἀμυαλωσύνη καὶ πνευματική
των γυμνότης θὰ γίνῃ ὁλοφάνερη
εἰς ὅλους, ὅπως ἔγινε φανερὴ
καὶ ἡ μωροκενοδοξία καὶ γυμνότης
τῶν μάγων ἐκείνων.
10
Σὺ ὅμως ἔχεις παρακολουθήσει τὴν
διδασκαλίαν, τὴν συμπεριφορὰν καὶ
ἀναστροφήν μου, τὰς ἁγνάς μου
διαθέσεις, τὴν φωτισμένην καὶ ζωντανὴν
πίστιν μου, τὴν μακροθυμίαν μου, τὴν
ἀγάπην καὶ τὴν ὑπομονήν
μου.
11
Ἔχεις παρακολουθήσει ἀκόμη ἐκ
τοῦ πλησίον καὶ εἶδες τοὺς διωγμοὺς
καὶ τὰ παθήματα, ποὺ μοῦ ἔγιναν
εἰς τὴν Ἀντιόχειαν, εἰς τὸ
Ἰκόνιον, εἰς τὰ Λύστρα. Πόσον
φοβεροὺς διωγμοὺς ὑπέφερα τότε!
Καὶ ὅμως ἀπὸ ὅλους μὲ
ἐγλύτωσεν ὁ Κύριος!
12
Ἀλλὰ καὶ ὅσοι θέλουν νὰ
ζοῦν μὲ τὴν εὐσέβειαν, ποὺ
διδάσκει καὶ ἐμπνέει ὁ Ἰησοῦς
Χριστός, θὰ ὑποστοῦν διωγμούς.
13
Ἄνθρωποι δὲ κακοὶ καὶ μοχθηροί,
πλάνοι καὶ ἀπατεῶνες θὰ προκόψουν
εἰς τὸ χειρότερον πλανῶντες τοὺς
ἄλλους, πλανώμενοι καὶ οἱ ἴδιοι.
14
Σὺ ὅμως μένε σταθερὸς εἰς ἐκεῖνα,
ποὺ ἔμαθες, καὶ τὴν ἀλήθειαν
τῶν ὁποίων τὴν ἔχεις πλέον
βεβαιωθῆ, ἔχων ὑπ' ὄψιν σου καὶ
ἀπὸ ποιὸν διδάσκαλον ἐδιδάχθης
αὐτά.
15
Καὶ μὴ λησμονῇς, ὅτι ἀπὸ
αὐτὴν ἀκόμη τὴν πλέον
ἁπαλὴν ἡλικίαν σου γνωρίζεις
τὰς Ἁγίας Γραφάς, αἱ ὁποῖαι
ἠμποροῦν νὰ σὲ κάμουν σοφὸν
καὶ συνετὸν εἰς τὰς ἀληθείας,
ποὺ ὁδηγοῦν εἰς τὴν σωτηρίαν,
διὰ τῆς πίστεως εἰς τὸν Ἰησοῦν
Χριστόν,
16
Ὅλη ἡ Ἁγία Γραφὴ εἶναι
θεόπνευστος, ἔχει γραφῆ μὲ τὴν
ἔμπνευσιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Καὶ ἐπομένως εἶναι ὠφέλιμη,
διὰ νὰ ἀποκαλύπτῃ καὶ
διδάσκῃ τὴν ἀλήθειαν τοῦ
Θεοῦ, διὰ νὰ φανερώνῃ καὶ
ἐλέγχῃ τὴν πλάνην καὶ
τὴν κακίαν, διὰ νὰ διορθώνῃ
καὶ ἀνορθώνῃ τοὺς παρεκτρεπομένους,
διὰ νὰ μορφώνῃ τοὺς καλοπροαιρέτους
εἰς κάθε ἀρετήν,
17
ὥστε νὰ εἶναι ἔτσι ὁ ἄνθρωπος
τοῦ Θεοῦ τέλειος καὶ ἀκέραιος,
συγκροτημένος καὶ ἱκανὸς διὰ
κάθε καλὸν ἔργον. |
|
|
|
|
|
Ἑρμηνεία
Παναγιώτη Τρεμπέλα |
νώριζε
δὲ καλὰ τοῦτο, ὅτι δηλαδὴ κατὰ
τὰς τελευταίας αὐτὰς ἡμέρας θὰ
ἔλθουν καιροὶ δύσκολοι καὶ ἐπικίνδυνοι.
2
Διότι οἱ ἄνθρωποι θὰ εἶναι φίλαυτοι
καὶ θὰ ἀγαπᾷ ὁ καθένας των μόνον
τὸν ἑαυτόν του, θὰ εἶναι φιλάργυροι,
ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, ἀπειθεῖς
εἰς τοὺς γονεῖς των, ἀχάριστοι, ἀσεβεῖς
μὴ ἔχοντες ἱερὸν καὶ ὅσιον.
3
Θὰ στεροῦνται καὶ αὐτὴν ἀκόμη
τὴν φυσικὴν στοργήν, θὰ εἶναι ἀδιάλλακτοι,
διαβολεῖς, ἀκρατεῖς εἰς τὰς
ἐπιθυμίας των, σκληροὶ καὶ ἀνήμεροι,
ἐχθροὶ παντὸς ἀγαθοῦ,
4
προδόται, αὐθάδεις, φουσκωμένοι ἀπὸ ὑπερηφάνειαν
καὶ ἐγωϊσμόν, ἄνθρωποι ποὺ θὰ
ἀγαποῦν τὰς ἡδονὰς μᾶλλον
παρὰ τὸν Θεόν.
5
Καὶ θὰ ἔχουν μὲν τὸ ἐξωτερικὸν
σχῆμα τῆς εὐσεβείας, θὰ ἔχουν
ἀρνηθῇ ὅμως τὴν δύναμίν της.
Ἀπόφευγε καὶ τούτους.
6
Ἀπόφευγέ τους διὰ να μὴ συσταίνωνται,
ὅτι ἔχουν σχέσιν μαζί σου. Διότι ἀπὸ
αὐτοὺς εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ
εἰσχωροῦν εἰς τὰ σπίτια καὶ
ὑποδουλώνουν σὰν αἰχμαλώτους γυναικάρια
φορτωμένα ἀπὸ σωροὺς ἁμαρτιῶν,
ποὺ σύρονται ἀπὸ ποικίλας ἐπιθυμίας,
7
καὶ διαρκῶς περιεργάζονται να μάθουν, ἀλλὰ
δὲν ἠμποροῦν ποτὲ να ἔλθουν
εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας.
8
Ὅπως δὲ ὁ Ἰαννῆς καὶ ὁ
Ἰαμβρῆς, οἱ μάγοι τοῦ Φαραώ, ἀντεστάθησαν
κατὰ τοῦ Μωϋσέως, ἔτσι καὶ αὐτοὶ
ἀντιστέκονται κατὰ τῆς ἀληθείας, ἄνθρωποι
ποὺ ἔχουν διεστραμμένον τὸν νοῦν καὶ
εἶναι ἀποδοκιμασμένοι ὡς πρὸς τὴν
πίστιν.
9
Ἀλλὰ δὲν θὰ προκόψουν περισσότερον·
διότι ἡ ἠθική τους ἀμυαλωσύνη
θὰ γίνῃ εἰς ὅλους ὁλοφάνερος,
ὅπως ἔγινε φανερὰ καὶ ἡ ἠθικὴ
ἀφροσύνη τῶν μάγων ἐκείνων.
10
Σὺ ὅμως ἔχεις παρακολουθήσει τὴν διδασκαλίαν
μου, τὴν ἐν γένει συμπεριφοράν μου, τὴν
πρόθεσιν καὶ τὰ ἐλατήριά μου, τὴν
φωτισμένην πίστιν μου, τὴν μακροθυμίαν μου, τὴν
ἀγάπην μου, τὴν ὑπομονήν μου,
11
τοὺς διωγμούς μου, τὰ παθήματά μου, ποὺ
μοῦ συνέβησαν εἰς Ἀντιόχειαν, εἰς
Ἰκόνιον, εἰς Λύστρα. Τί φοβεροὺς
διωγμοὺς ὑπέφερα καὶ ἀπὸ
ὅλους μὲ ἐγλύτωσεν ὁ Κύριος.
12
Καὶ ὄχι μόνον ἐγὼ ἔπαθον καὶ
πάσχω ταῦτα, ἀλλὰ καὶ ὅλοι ὅσοι
θέλουν νὰ ζοῦν εὐσεβῶς, ὅπως
ἐπιβάλλει ἡ σχέσις μας μὲ τὸν Ἰησοῦν
Χριστόν, θὰ καταδιωχθοῦν.
13
Κακοὶ δὲ ἄνθρωποι, ποὺ καταδιώκουν
καὶ βασανίζουν τοὺς εὐσεβεῖς, καθὼς
καὶ ἀπατεῶνες, θὰ προχωρήσουν εἰς
τὸ χειρότερον καὶ θὰ πλανοῦν τοὺς
ἄλλους καὶ θὰ πλανῶνται καὶ
αὐτοί οἰ ἴδιοι.
14
Σὺ ὅμως, ὦ Τιμόθεε, μένε ἀκλόνητος
εἰς ἐκεῖνα, ποὺ ἔμαθες καὶ
ἐβεβαιώθης περὶ τῆς ἀληθείας των ἀπὸ
τὴν προσωπικὴν πεῖραν. Καὶ μὴ
ξεχάνῃς ποτέ, ἀλλὰ διατήρει ζωηρὰ
τὴν γνῶσιν ἀπὸ ποῖον διδάσκαλον
ἔμαθες ταῦτα,
15
καὶ ὅτι ἀπὸ μικρὸ παιδὶ
γνωρίζεις τὰς Ἁγίας Γραφάς, αἱ ὁποῖαι
ἠμποροῦν νὰ σοῦ μεταδώσουν τὴν
ἀληθῆ σοφίαν, ποὺ ὁδηγεῖ εἰς
σωτηρίαν διὰ μέσου τῆς πίστεως εἰς τὸν
Ἰησοῦν Χριστόν.
16
Ὅλη ἡ Γραφὴ ἔχει ἐμπνευσθῆ
ἀπὸ τὸν Θεόν καὶ ἔχει συγγραφῆ
ὑπὸ τὸν ἄμεσον φωτισμὸν καὶ
τὴν καθοδηγίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Διὰ
τοῦτο δὲ εἶναι ὠφέλιμος διὰ
νὰ διδάσκει τὴν ἀλήθειαν, διὰ νὰ
ἐλέγχῃ τὰς πλάνας καὶ παρεκτροπάς,
διὰ νὰ διορθώνῃ τοὺς ἁμαρτάνοντας,
διὰ νὰ παιδαγωγῇ εἰς τὴν καθόλου
ἀρετήν,
17
καὶ ἔτσι ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ
νὰ εἶναι τέλειος, καταρτισμένος εἰς κάθε
ἔργον ἀγαθόν.
|
|
|
|
|
|
Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
οῦτο
δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν ἐχάταις
ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί·
|
άθε
δὲ τοῦτο· ὅτι κατὰ τὰς
τελευταίας ἡμέρας ποὺ θὰ ἐπακολουθήσουν,
θὰ παρουσιασθοῦν εἰς τὸν δρόμον
τῆς Ἐκκλησίας καιροὶ δύσκολοι,
περιστάσεις ἐπικίνδυνοι,
|
νώριζε
δὲ καλὰ τοῦτο, ὅτι δηλαδὴ κατὰ
τὰς τελευταίας αὐτὰς ἡμέρας θὰ
ἔλθουν καιροὶ δύσκολοι καὶ ἐπικίνδυνοι.
|
2
ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι,
φιλάργυροι ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι,
βλάσφημοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι,
ἁνόσιοι, |
2
διότι οἱ ἄνθρωποι θὰ εἶναι φίλαυτοι,
φιλάργυροι, ἀλαζονικοί, ὑπερήφανοι,
φιλοκατήγοροι καὶ ὑβρισταί, ἀπειθεῖς
εἰς τοὺς γονεῖς, ἀχάριστοι,
χωρὶς ἱερὸν καὶ ὅσιον,
|
2
Διότι οἱ ἄνθρωποι θὰ εἶναι φίλαυτοι
καὶ θὰ ἀγαπᾷ ὁ καθένας των μόνον
τὸν ἑαυτόν του, θὰ εἶναι φιλάργυροι,
ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, ἀπειθεῖς
εἰς τοὺς γονεῖς των, ἀχάριστοι, ἀσεβεῖς
μὴ ἔχοντες ἱερὸν καὶ ὅσιον.
|
3
ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάβολοι, ἀκρατεῖς
ἁνήμεροι, ἀφιλάγαθοι,
|
3
γυμνοὶ καὶ ἀπὸ τὴν στοιχειώδη
στοργὴν πρὸς τοὺς οἰκείους,
ἀδιάλλακτοι καὶ ἀσυμβίβαστοι,
διαβολεῖς καὶ συκοφάνται, ἄγριοι καὶ
σκληροί, χωρὶς καμμίαν ἀγάπην
πρὸς τὸ ἀγαθόν,
|
3
Θὰ στεροῦνται καὶ αὐτὴν ἀκόμη
τὴν φυσικὴν στοργήν, θὰ εἶναι ἀδιάλλακτοι,
διαβολεῖς, ἀκρατεῖς εἰς τὰς
ἐπιθυμίας των, σκληροὶ καὶ ἀνήμεροι,
ἐχθροὶ παντὸς ἀγαθοῦ,
|
4
προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι
μᾶλλον ἢ φιλόθεοι,
|
4
προδόται, παράφοροι καὶ αὐθάδεις,
φουσκωμένοι καὶ σκοτισμένοι ἀπὸ
οἴησιν, θὰ ἀγαποῦν περισσότερον
τὰς ἡδονὰς παρὰ τὸν Θεόν· |
4
προδόται, αὐθάδεις, φουσκωμένοι ἀπὸ ὑπερηφάνειαν
καὶ ἐγωϊσμόν, ἄνθρωποι ποὺ θὰ
ἀγαποῦν τὰς ἡδονὰς μᾶλλον
παρὰ τὸν Θεόν. |
5
ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν
δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι.
Καὶ τούτους ἀποτρέπου.
|
5
ἄνθρωποι ποὺ θὰ ἔχουν τὸ ἐξωτερικὸν
σχῆμα καὶ τὴν ἐμφάνισιν τῆς
εὐσεβείας, θὰ ἔχουν ὅμως ἀρνηθῇ
τὴν δύναμίν της. Φεῦγε μακρυὰ
ἀπὸ αὐτούς, |
5
Καὶ θὰ ἔχουν μὲν τὸ ἐξωτερικὸν
σχῆμα τῆς εὐσεβείας, θὰ ἔχουν
ἀρνηθῇ ὅμως τὴν δύναμίν της.
Ἀπόφευγε καὶ τούτους. |
6
Ἐκ τούτων γάρ εἰσιν οἱ ἐνδύνοντες
εἰς τὰς οἰκίας καὶ αἰχμαλωτίζοντες
γυναικάρια σεσωρευμένα ἁμαρτίαις,
ἀγόμενα ἐπιθυμίαις ποικίλαις,
|
6
(διότι ἄλλως ὑπάρχει κίνδυνος
νὰ ἐκμεταλλευθοῦν τὸ κῦρος σου).
Ἐπειδὴ ἀπὸ κάτι τέτοιους
προέρχονται ἐκεῖνοι, ποὺ εἰσδύουν
μὲ δολιότητα εἰς τὰ σπίτια καὶ
σύρουν μὲ τὸ μέρος των σὰν αἰχμαλώτους
γυναικάρια, ποὺ ἔχουν σωρὸν ἁμαρτίες
ἐπάνω των καὶ ἄγονται καὶ φέρονται
ἀπὸ ποικίλας ἐπιθυμίας. |
6
Ἀπόφευγέ τους διὰ να μὴ συσταίνωνται,
ὅτι ἔχουν σχέσιν μαζί σου. Διότι ἀπὸ
αὐτοὺς εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ
εἰσχωροῦν εἰς τὰ σπίτια καὶ
ὑποδουλώνουν σὰν αἰχμαλώτους γυναικάρια
φορτωμένα ἀπὸ σωροὺς ἁμαρτιῶν,
ποὺ σύρονται ἀπὸ ποικίλας ἐπιθυμίας,
|
7
πάντοτε μανθάνοντα καὶ μηδέποτε εἰς
ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν
δυνάμενα. |
7
Εἶναι αὐταί, ποὺ πάντοτε ζητοῦν
νὰ μάθουν, διὰ λόγους περιεργείας
καὶ μόνον, ἀλλὰ δὲν ἠμποροῦν
ποτὲ νὰ φθάσουν εἰς ἐπίγνωσιν
τῆς ἀληθείας. |
7
καὶ διαρκῶς περιεργάζονται να μάθουν, ἀλλὰ
δὲν ἠμποροῦν ποτὲ να ἔλθουν
εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας.
|
8
Ὃν τρόπον δὲ Ἰαννῆς καὶ
Ἰαμβρῆς ἀντέστησαν Μωϋσεῖ, οὕτω
καὶ οὗτοι ἀνθίστανται τῇ ἀληθείᾳ,
ἄνθρωποι κατεφθαρμένοι τὸν νοῦν, ἀδόκιμοι
περὶ τὴν πίστιν.
|
8
Ὅπως δὲ οἱ μάγοι τοῦ Φαραώ,
ὁ Ἰαννῆς καὶ ὁ Ἰαμβρῆς,
ἀντεστάθησαν κατὰ τοῦ Μωϋσέως,
ἔτσι καὶ αὐτοὶ ἀνθίστανται
ἐναντίον τῆς ἀληθείας·
ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν χαλασμένον καὶ
διεστραμμένον τὸν νοῦν, ἀπρόκοπτοι
καὶ ἀποτυχημένοι εἰς τὴν πίστιν. |
8
Ὅπως δὲ ὁ Ἰαννῆς καὶ ὁ
Ἰαμβρῆς, οἱ μάγοι τοῦ Φαραώ, ἀντεστάθησαν
κατὰ τοῦ Μωϋσέως, ἔτσι καὶ αὐτοὶ
ἀντιστέκονται κατὰ τῆς ἀληθείας, ἄνθρωποι
ποὺ ἔχουν διεστραμμένον τὸν νοῦν καὶ
εἶναι ἀποδοκιμασμένοι ὡς πρὸς τὴν
πίστιν. |
9
Ἀλλ' οὐ προκόψουσιν ἐπὶ πλεῖον·
ἡ γὰρ ἄνοια αὐτῶν ἔκδηλος
ἔσται πᾶσιν, ὡς καὶ ἐκείνων
ἐγένετο |
9
Ἀλλ' οὐ προκόψουσιν ἐπὶ πλεῖον·
ἡ γὰρ ἄνοια αὐτῶν ἔκδηλος
ἔσται πᾶσιν, ὡς καὶ ἐκείνων
ἐγένετο. |
9
Ἀλλὰ δὲν θὰ προκόψουν περισσότερον·
διότι ἡ ἠθική τους ἀμυαλωσύνη
θὰ γίνῃ εἰς ὅλους ὁλοφάνερος,
ὅπως ἔγινε φανερὰ καὶ ἡ ἠθικὴ
ἀφροσύνη τῶν μάγων ἐκείνων.
|
10
Σὺ δὲ παρηκολούθηκάς μου τῇ
διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ
προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ,
τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ,
|
10
Σὺ δὲ παρηκολούθηκάς μου τῇ
διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ
προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ,
τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ,
|
10
Σὺ ὅμως ἔχεις παρακολουθήσει τὴν διδασκαλίαν
μου, τὴν ἐν γένει συμπεριφοράν μου, τὴν
πρόθεσιν καὶ τὰ ἐλατήριά μου, τὴν
φωτισμένην πίστιν μου, τὴν μακροθυμίαν μου, τὴν
ἀγάπην μου, τὴν ὑπομονήν μου,
|
11
τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήμασιν, οἷά
μοι ἐγένετο ἐν Ἀντιοχεία, ἐν
Ἰκονίῳ, ἐν Λύστροις, οἵους
διωγμοὺς ὑπήνεγκα! Καὶ ἐκ πάντων
μὲ ἐρρύσατο ὁ Κύριος.
|
11
τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήμασιν, οἷά
μοι ἐγένετο ἐν Ἀντιοχεία, ἐν
Ἰκονίῳ, ἐν Λύστροις, οἵους
διωγμοὺς ὑπήνεγκα! Καὶ ἐκ πάντων
μὲ ἐρρύσατο ὁ Κύριος.
|
11
τοὺς διωγμούς μου, τὰ παθήματά μου, ποὺ
μοῦ συνέβησαν εἰς Ἀντιόχειαν, εἰς
Ἰκόνιον, εἰς Λύστρα. Τί φοβεροὺς
διωγμοὺς ὑπέφερα καὶ ἀπὸ
ὅλους μὲ ἐγλύτωσεν ὁ Κύριος.
|
12
Καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς
ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται·
|
12
Καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς
ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται·
|
12
Καὶ ὄχι μόνον ἐγὼ ἔπαθον καὶ
πάσχω ταῦτα, ἀλλὰ καὶ ὅλοι ὅσοι
θέλουν νὰ ζοῦν εὐσεβῶς, ὅπως
ἐπιβάλλει ἡ σχέσις μας μὲ τὸν Ἰησοῦν
Χριστόν, θὰ καταδιωχθοῦν. |
13
πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες
προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες
καὶ πλανώμενοι. |
13
πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες
προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες
καὶ πλανώμενοι. |
13
Κακοὶ δὲ ἄνθρωποι, ποὺ καταδιώκουν
καὶ βασανίζουν τοὺς εὐσεβεῖς, καθὼς
καὶ ἀπατεῶνες, θὰ προχωρήσουν εἰς
τὸ χειρότερον καὶ θὰ πλανοῦν τοὺς
ἄλλους καὶ θὰ πλανῶνται καὶ
αὐτοί οἰ ἴδιοι. |
14
Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες
καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ
τίνος ἔμαθες,
|
14
Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες
καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ
τίνος ἔμαθες,
|
14
Σὺ ὅμως, ὦ Τιμόθεε, μένε ἀκλόνητος
εἰς ἐκεῖνα, ποὺ ἔμαθες καὶ
ἐβεβαιώθης περὶ τῆς ἀληθείας των ἀπὸ
τὴν προσωπικὴν πεῖραν. Καὶ μὴ
ξεχάνῃς ποτέ, ἀλλὰ διατήρει ζωηρὰ
τὴν γνῶσιν ἀπὸ ποῖον διδάσκαλον
ἔμαθες ταῦτα, |
15
καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ
ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά
σὲ σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ
πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
|
15
καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ
ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά
σὲ σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ
πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
|
15
καὶ ὅτι ἀπὸ μικρὸ παιδὶ
γνωρίζεις τὰς Ἁγίας Γραφάς, αἱ ὁποῖαι
ἠμποροῦν νὰ σοῦ μεταδώσουν τὴν
ἀληθῆ σοφίαν, ποὺ ὁδηγεῖ εἰς
σωτηρίαν διὰ μέσου τῆς πίστεως εἰς τὸν
Ἰησοῦν Χριστόν. |
16
Πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος
πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς
ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν
ἐν δικαιοσύνῃ,
|
16
Πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος
πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς
ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν
ἐν δικαιοσύνῃ,
|
16
Ὅλη ἡ Γραφὴ ἔχει ἐμπνευσθῆ
ἀπὸ τὸν Θεόν καὶ ἔχει συγγραφῆ
ὑπὸ τὸν ἄμεσον φωτισμὸν καὶ
τὴν καθοδηγίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Διὰ
τοῦτο δὲ εἶναι ὠφέλιμος διὰ
νὰ διδάσκει τὴν ἀλήθειαν, διὰ νὰ
ἐλέγχῃ τὰς πλάνας καὶ παρεκτροπάς,
διὰ νὰ διορθώνῃ τοὺς ἁμαρτάνοντας,
διὰ νὰ παιδαγωγῇ εἰς τὴν καθόλου
ἀρετήν, |
17
ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ Θεοῦ
ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν
ἐξηρτισμένος. |
17
ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ Θεοῦ
ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν
ἐξηρτισμένος. |
17
καὶ ἔτσι ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ
νὰ εἶναι τέλειος, καταρτισμένος εἰς κάθε
ἔργον ἀγαθόν. |
|
|
|
|