Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ὸ
δὲ Πνεῦμα ρητῶς λέγει ὅτι ἐν
ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί
τινες τῆς πίστεως, προσέχοντες πνεύμασι
πλάνοις καὶ διδασκαλίαις δαιμονίων,
|
ὸ
δὲ Ἅγιον Πνεῦμα ρητῶς λέγει
καὶ προλέγει, ὅτι κατὰ τοὺς
κατόπιν χρόνους σκληρυμένοι μερικοί,
ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτωλότητός
των, θὰ ἀποστατήσουν ἀπὸ τὴν
ὀρθὴν πίστιν καὶ θὰ προσέχουν
εἰς πνεύματα πλάνης καὶ εἰς
δαιμονικὰς διδασκαλίας. |
νῷ
δὲ ἡ Ἐκκλησία ὡς στῦλος καὶ
στερεὸν θεμέλιον τῆς ἀληθείας περιφρουρεῖ
καὶ διακηρύττει τὸ μέγα τοῦτο τῆς
εὐσεβείας μυστήριον, τὸ Πνεῦμα λέγει ρητῶς
διὰ τῶν ἐν τῇ έκκλησίᾳ
προφητῶν του, ὅτι εἰς τοὺς ὑστερινοὺς
χρόνους θὰ ἀποστατήσουν μερικοὶ ἀπὸ
τὴν πίστιν καὶ θὰ προσέχουν εἰς ἀνθρώπους,
ποὺ θὰ κατέχωνται ἀπὸ πνεύματα πλάνης,
καὶ εἰς διδασκαλίας, ποὺ θὰ ἐμπνέωνται
ἀπὸ δαιμόνια· |
2
ἐν ὑποκρίσει ψευδολόγων, κεκαυτηριασμένων
τὴν ἰδία συνείδησιν,
|
2
Θὰ δίδουν προσοχὴν καὶ πίστιν
εἰς διδασκάλους τοῦ ψεύδους καὶ
τῆς πλάνης, οἱ ὁποῖοι θὰ
ἔχουν ἀναίσθητον καὶ ἀνάλγητον,
σὰν καυτηριασμένην, τὴν συνείδησίν
των. |
2
θὰ προσέχουν εἰς ἀνθρώπους, ποὺ ψευδολογοῦν
μὲ ὑποκρισίαν καὶ ἔχουν καυτηριασμένην
καὶ ἀναίσθητον τὴν συνείδησίν τους.
|
3
κωλυόντων γαμεῖν, ἀπέχεσθαι βρωμάτων
ἃ ὁ Θεὸς ἔκτισεν εἰς μετάληψιν
μετὰ εὐχαριστίας τοῖς πιστοῖς
καὶ ἐπεγνωκόσι τὴν ἀλήθειαν.
|
3
Οἱ ἀσυνείδητοι αὐτοὶ ψευδολόγοι
θὰ ἐμποδίζουν τοὺς ἀνθρώπους
νὰ ἔρχωνται εἰς γάμον, θὰ διδάσκουν
ὅτι πρέπει νὰ ἀπέχουν οἱ
ἄνθρωποι ἀπὸ φαγητά, τὰ ὁποῖα
ἐν τούτοις ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς
τὰ ἔδωσε, διὰ νὰ τὰ τρώγουν
καὶ τὰ ἀπολαμβάνουν μὲ εὐγνωμοσύνην
πρὸς τὸν Θεὸν οἱ πιστοὶ καὶ
οἱ προχωρημένοι εἰς τὴν πλήρη
γνῶσιν τῆς ἀληθείας.
|
3
Οἱ ὑποκριταὶ καὶ ἀσυνείδητοι
αὐτοὶ θὰ ἐμποδίζουν νὰ
ἔρχεται κανεὶς εἰς γάμον καὶ θὰ
διδάσκουν νὰ ἀπέχωμεν ἀπὸ φαγητά,
τὰ ὁποῖα ἔκτισεν ὁ Θεός, διὰ
νὰ μεταλαμβάνουν καὶ τρώγουν ἀπὸ αὐτὰ
μὲ εὐχαριστίαν πρὸς τὸν Θεόν οἱ
πιστοὶ καὶ προωδευμένοι εἰς τὴν τελείαν
γνῶσιν τῆς ἀληθείας. |
4
῞Οτι πᾶν κτίσμα Θεοῦ καλόν,
καὶ οὐδὲν ἀπόβλητον μετὰ
εὐχαριστίας λαμβανόμενον·
|
4
Διότι κάθε τι, ποὺ ἔκτισεν ὁ
Θεὸς καὶ τὸ ἔδωσε πρὸς τροφὴν
εἰς τοὺς ἀνθρώπους, εἶναι καλὸν
καὶ κανένα ἀπὸ αὐτὰ δὲν
εἶναι μολυσμένον καὶ ἄξιον περιφρονήσεως,
ἀρκεῖ μόνον νὰ λαμβάνεται μὲ
εὐγνωμοσύνην καὶ εὐχαριστίαν
πρὸς τὸν Θεόν. |
4
Πράγματι δὲ εἶναι πλάνη τὸ νὰ ἀποφεύγῃ
κανεὶς ὡρισμένα φαγητά, ὡς δῆθεν ἀκάθαρτα.
Διότι κάθε τι ποὺ ἔκτισεν ὁ Θεός, εἶναι
καλὸν καὶ τίποτε δὲν εἶναι ἀκάθαρτον
καὶ ἄξιον νὰ πεταχθῇ μακρυά, ἀρκεῖ
νὰ λαμβάνεται μὲ εὐγνωμοσύνην καὶ
εὐχαριστίαν πρὸς τὸν Θεόν, ποὺ μᾶς
τὸ ἔδωκε. |
5
ἁγιάζεται γὰρ διὰ λόγου Θεοῦ
καὶ ἐντεύξεως. |
5
Διότι κάθε τι πρὸς τροφὴν γίνεται
καθαρὸν καὶ ἅγιον μὲ τὸν λόγον
καὶ τὴν προσευχήν μας πρὸς τὸν
Θεόν. |
5
Δὲν εἶναι δὲ ἀκάθαρτον καὶ ἀπόβλητον,
διότι γίνεται ἅγιον μὲ τὸν λόγον καὶ
τὴν προσευχήν, ποὺ ἀπευθύνομεν εἰς
τὸν Θεόν πρὸ τοῦ φαγητοῦ μας.
|
6
Ταῦτα ὑποτιθέμενος τοῖς ἀδελφοῖς
καλὸς ἔσῃ διάκονος Ἰησοῦ
Χριστοῦ, ἐντρεφόμενος τοῖς λόγοις
τῆς πίστεως καὶ τῆς καλῆς δασκαλίας
ᾗ παρηκολούθηκας. |
6
Ἐὰν αὐτὰ προσφέρῃς εἰς
τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τὰ θέτῃς
πάντοτε ὑπ' ὄψιν των, θὰ ἀναδειχθῇς
ὁ καλὸς διάκονος τοῦ Ἰησοῦ
Χριστοῦ, ποὺ θὰ τρέφεσαι συγχρόνως
μὲ τὰ λόγια τῆς φωτισμένης πίστεως
καὶ τῆς ὑγιοῦς διδασκαλίας,
τὴν ὁποίαν ἔχεις παρακολουθήσει.
|
6
Ἐὰν αὐτὰ θέτῃς ὡς
θεμέλιον τῆς οἰκοδομῆς καὶ ὠφελείας
τῶν ἀδελφῶν, θὰ εἶσαι καλὸς
διάκονος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ
θὰ τρέφεσαι τινευματικῶς μὲ τοὺς λόγους
τῆς πίστεως καὶ τῆς ὀρθῆς καὶ
ὑγιοῦς διδασκαλίας, τὴν ὁποίαν μὲ
ἐπιμέλειαν πολλὴν ἔχεις παρακολουθήσει.
|
7
Τοὺς δὲ βεβήλους καὶ γραώδεις
μύθους παραιτοῦ, γύμναζε δὲ σεαυτὸν
πρὸς εὐσέβειαν·
|
7
Ἄφινε κατὰ μέρος καὶ μὴ δίδῃς
σημασίαν εἰς τοὺς ἀνιέρους καὶ
τοὺς ἀκαθάρτους μύθους, μὲ τοὺς
ὁποίους μόνον ὡρισμένα γραΐδια
εὐρίσκουν εὐχαρίστησιν νὰ ἀσχολοῦνται.
Νὰ γυμνάζῃς δέ, νὰ ἀσκῇς
καὶ νὰ συνηθίζῃς τὸν εὐατόν
σου εἰς τὴν ἀληθινὴν εὐσέβειαν.
|
7
Ἀπόφευγε δὲ τοὺς ἀκαθάρτους μύθους,
ποὺ μόνον γραῖαι μποροῦν νὰ τοὺς
συζητοῦν καὶ νὰ τοὺς διηγοῦνται.
Γύμναζε δὲ καὶ συνήθιζε τὸν ἑαυτόν
σου εἰς τὴν συνεχῆ ἑξάσκησιν
τῆς εὐσεβοῦς καὶ ἁγίας ζωῆς.
|
8
ἡ γὰρ σωματικὴ γυμνασία πρὸς
ὀλίγον ἐστὶν ὠφέλιμος,
ἡ δὲ εὐσέβεια πρὸς πάντα
ὠφέλιμός ἐστιν, ἐπαγγελίαν
ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς
μελλούσης. |
8
Διότι ἡ μὲν σωματικὴ γυμναστικὴ
καὶ ἐξάσκησις ὀλίγον χρόνον
καὶ εἰς μικρὰ ζητήματα εἶναι
ὠφέλιμος, διότι ἀναφέρεται εἰς
τὸ φθαρτὸν μόνον σῶμα. Ἡ εὐσέβεια
ὅμως εἶναι ὠφέλιμος εἰς ὅλα,
εἰς τὴν ψυχὴν καὶ εἰς τὸ
σῶμα, διότι ὑπόσχεται καὶ προσφέρει
ἀγαθά, διὰ τὴν παροῦσαν καὶ
τὴν μέλουσα ζωήν. |
8
Σοῦ συνιστῶ δὲ τὴν γυμνασίαν αὐτήν,
διότι ἡ μὲν σωματικὴ ἑξάσκησις
καὶ ἐκγύμνασις εἰς ὀλίγον εἶναι
ὠφέλιμος, ἐπειδὴ ἀποβλέπει μόνον
εἰς τὸ σῶμα, ποὺ εἶναι φθαρτόν.
Ἡ εὐσέβεια ὅμως εἶναι ὠφέλιμος
εἰς ὅλα, καὶ εἰς τὸ σῶμα
δηλαδὴ καὶ εἰς τὴν ψυχήν, διότι ὑπόσχεται
ἀγαθὰ καὶ ἀνταμοιβὰς καὶ
διὰ τὴν παροῦσαν καὶ διὰ τὴν
μέλλουσαν ζωήν. |
9
Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς
ἄξιος· |
9
Αὐτὸς δὲ ὁ λόγος, ποὺ
σοῦ γράφω, εἶναι ἀξιόπιστος
καὶ ἄξιος νὰ γίνῃ δεκτὸς
μὲ ὅλην τὴν καρδίαν.
|
9
Ὅτι δὲ οἱ ἀγῶνες τῆς
εὐσεβοῦς καὶ ἁγίας ζωῆς ὠφελοῦν
καὶ εἰς τὴν παροῦσαν καὶ εἰς
τὴν μέλλουσαν ζωήν, εἶναι λόγος ἀξιόπιστος
καὶ ἄξιος νὰ τὸν παραδεχθῇ κανεὶς
μὲ ὅλην τὴν καρδίαν του.
|
10
εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ
ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν
ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι
σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα
πιστῶν. |
10
Δι' αὐτὸ ἀκριβῶς καὶ ἡμεῖς
κοπιάζωμεν καὶ γινόμεθα ἀντικείμενον
ἐμπαιγμῶν καὶ εἰρωνειῶν, διότι
ἔχομεν τὰς ἐλπίδας μας εἰς τὸν
ζῶντα Θεόν, ὁ ὁποῖος εἶναι
σωτὴρ καὶ τρφοδότης ὅλων τῶν
ἀνθρώπων, μάλιστα δὲ σωτὴρ τῶν
πιστῶν, εἰς τοὺς ὁποίους χαρίζει
τὴν αἰωνίαν ζωήν.
|
10
Διότι δὲ εἶναι ἀξιόπιστος ὁ λόγος
οὗτος, δι’ αὐτὸ ἀκριβῶς καὶ
ἡμεῖς κοπιάζομεν καὶ περιπαιζόμεθα ὡς
βλάκες δῆθεν καὶ ἀνόητοι, ἐπειδὴ
ἔχομεν στηρίξει τὰς ἐλπίδας μας εἰς
τὸν ζῶντα Θεόν, ποὺ εἶναι σωτὴρ
ὅλων τῶν ἀνθρώπων, τοὺς ὁποίους
συντηρεῖ μὲ τὴν πρόνοιάν του, πρὸ
παντὸς δὲ εἶναι σωτὴρ τῶν πιστῶν,
τοὺς ὁποίους σώζει ἀπὸ τὸν
αἰώνιον θάνατον. |
11
Παράγγελε ταῦτα καὶ διδάσκε.
|
11
Αὐτὰ νὰ παραγγέλλῃς συνεχῶς,
αὐτὰ ποὺ σοῦ γράφω νὰ
διδάσκῃς. |
11
Μὲ τὸ κῦρος καὶ τὴν ἐξουσίαν
τοῦ ἀξιώματός σου πρότρεπε καὶ δίδασκε
αὐτά, ποὺ σοῦ γράφω. |
12
Μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω,
ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν
ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστρφῇ,
ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι,
ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ.
|
12
Κανεὶς ἂς μὴ προκαταλαμβάνεται καὶ
ἂς μὴ καταφρονῇ τὸ νεαρὸν τῆς
ἡλικίας σου, ἀλλὰ σύ, καίτοι
εἶσαι νέος ἀκόμη, νὰ γίνῃς
τύπος καὶ παράδειγμα τῶν πιστῶν
εἰς τὸν λόγον σου, εἰς τὴν συναναστροφήν
σου μὲ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους,
εἰς τὴν ἀγάπην ποὺ θὰ
δεικνύῃς πρὸς τοὺς ὅλους, εἰς
τὴν πνευματικὴν ζωήν, εἰς τὴν
φωτισμένην πίστιν, εἰς τὴν ἁγνότητα
καὶ καθαρότητα τῆς ζωῆς σου.
|
12
Παρὰ τὴν νεότητά σου παρουσίασε βίον φρονίμου
καὶ ἐναρέτου γέροντος, ὥστε κανεὶς
νὰ μὴ καταφρονῇ τὸ νεαρὸν τῆς
ἡλικίας σου. Ἀλλὰ παρ’ ὅλην τὴν
νεότητά σου γίνου παράδειγμα τῶν πιστῶν καὶ
εἰς τοὺς λόγους σου καὶ εἰς τὴν
συμπεριφοράν σου κατὰ τὰς συναναστροφάς σου πρὸς
αὐτοὺς καὶ εἰς τὴν ἀγάπην,
ποὺ θὰ δεικνύῃς εἰς ὅλους, καὶ
εἰς τὴν πνευματικὴν ζωήν, ποὺ μὲ
τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θὰ ζῇς,
καὶ εἰς τὴν πίστιν καὶ εἰς τὴν
ἁγνότητα καὶ καθαρότητα τοῦ βίου.
|
13
Ἕως ἔρχομαι πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει,τῇ
παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ.
|
13
Ἕως ὅτου ἔλθω νὰ ἐπιδίδεσαι
μὲ ἐπιμέλειαν καὶ προσοχὴν εἰς
τὴν ἀνάγνωσιν τῶν Γραφῶν, εἰς
τὴν παρηγορίαν καὶ νουθεσίαν τῶν
πιστῶν, εἰς τὴν διδασκαλίαν ὅλων.
|
13
Ἕως ὅτου ἔλθω, σοῦ συνιστῶ νὰ
καταγίνεσαι μὲ ἐπιμέλειαν εἰς τὴν
ἀνάγνωσιν τῶν Ἁγίων Γραφῶν, εἰς
τὴν παρηγορίαν καὶ νουθεσίαν τῶν θλιβομένων
καὶ κλονιζομένων, εἰς τὴν διδασκαλίαν ὅλων
τῶν πιστῶν. |
14
Μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος,
ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ
ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου.
|
14
Μὴ ἀδιαφορῇς καὶ μὴ παραμελῆς
τὸ χάρισμα, ποὺ ὑπάρχει εἰς
σέ, καὶ τὸ ὁποῖον σοῦ
ἐδόθη μὲ ἐπίθεσιν τῶν
χειρῶν τῆς τάξεως τῶν πρεσβυτέρων,
σύμφωνα μὲ προφητικὴν ἀποκάλυψιν
ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ.
|
14
Μὴ παραμλῇς τὸ θεῖον χάρισμα,ποὺ
ὑπάρχει μέσα σου καὶ σοῦ ἐδόθη μὲ
ἐπίθεσιν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς σου
τῶν χειρῶν τοῦ σώματος τῶν πρεσβυτέρων,
κατόπιν ἐκλογῆς, εἰς τὴν ὁποίαν
ὠδηγήθημεν ἀπὸ προφητικὴν ἀποκάλυψιν.
|
15
Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι,
ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν
πᾶσιν. |
15
Αὐτά, ποὺ σοῦ γράφω, νὰ
τὰ μελετᾷς πάντοτε· μέσα εἰς
αὐτὰ νὰ μένῃς μὲ τὴν
ψυχὴν καὶ τὴν διάνοιαν, διὰ
νὰ γίνῃ ἔτσι φανερὰ ἡ
πρόοδός σου εἰς ὅλους, καὶ νὰ
χρησιμεύσῃ ὡς καλὸν παράδειγμα.
|
15
Σοῦ συνιστῶ νὰ μελετᾷς αὐτά,
ποὺ σοῦ γράφω. Ὁλόκληρος ἡ διάνοιά
σου καὶ ἡ ὕπαρξίς σου νὰ εἶναι
εἰς αὐτά, διὰ νὰ γίνῃ φανερὰ
εἰς ὅλους ἡ πρόοδός σου καὶ δώσῃς
εἰς ὅλους τὸ καλὸν παράδειγμα.
|
16
Ἔπεχε σεαυτῷ καὶ τῇ διδασκαλίᾳ,
ἐπίμενε αὐτοῖς· τοῦτο γὰρ
ποιῶν καὶ σεαυτὸν σώσεις καὶ
τοὺς ἀκούοντάς σου.
|
16
Νὰ ἀγρυπνῇς καὶ νὰ παρακολουθῇς
μὲ προσοχὴν τὸν εὐτόν σου καὶ
τὴν διδασκαλίαν σου. Ἐπίμενε εἰς
αὐτά, διότι ὅταν κάμνῃς
αὐτό, ποὺ σοῦ συνιστῶ, θὰ
σώσῃς καὶ τὸν ἑαυτόν σου
καὶ ἐκείνους ποὺ σὲ ἀκούουν.
|
16
Πρόσεχε εἰς τὸν ἑαυτόν σου καὶ
εἰς ἐκεῖνα, ποὺ διδάσκεις. Ἐπίμενε
εἰς αὐτά. Διότι, ὅταν κάνης αὐτό,
ποὺ σὲ προτρέπω, καὶ τὸν ἑαυτόν
σου θὰ σώσῃς καὶ ἐκείνους ποὺ
σὲ ἀκούουν. |