Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
ιάνοιξον,
ὁ Λίβανος, τὰς θύρας σου, καὶ
καταφαγέτω πῦρ τὰς κέδρους
σου· |
νοιξε
διάπλατα, σὺ τὸ ὅρος Λίβανος,
τὰς θύρας σου, καὶ φωτιὰ ἂς
ἀπλωθῇ εἰς τὰ δάση σου, διὰ
νὰ καταφάγῃ τὰς κέδρους σου.
|
ύ,
τὸ ὄρος Λίβανος, ἄνοιξε πέρα ὣς πέρα
τὶς θύρες σου, καὶ φωτιὰ ἂς καταφάγῃ
τὶς περίφημες ὑπερήφανες κέδρους σου.
|
2
ὀλολυξάτω πίτυς, διότι πέπτωκε
κέδρος, ὅτι μεγάλως μεγιστᾶνες ἐταλαιπώρησαν·
ὀλολύξατε, δρύες τῆς Βασανίτιδος,
ὅτι κατεσπάσθη ὁ δρυμὸς ὁ σύμφυτος.
|
2
Ἂς θρηνήσουν μὲ ξεφωνητὰ ὀλολύγματα
τὰ πεῦκα, διότι αἱ κέδροι θὰ
ἔχουν καταστραφῇ, τὰ πελώρια αἰωνόβια
δένδρα τοῦ δάσους θὰ ἔχουν καταρρεύσει.
Θρηνήσατε δυνατὰ δρύες τῆς χώρας
Βασάν, διότι τὸ πυκνὸν δάσος
συνετρίβη καὶ κατεστράφη.
|
2
Ἂς θρηνήσουν οὐρλιάζοντας τὰ πεῦκα
σου, διότι οἱ κέδροι κατεκάησαν καὶ κατεστράφησαν
καὶ τὰ πανύψηλα, δυνατὰ καὶ αἰωνόβια
δένδρα ἐρημώθηκαν καὶ ἀφανίσθηκαν. Θρηνήσατε
οὐρλιάζοντας, βελανιδιές <καὶ πουρνάρια>
τῆς χώρας Βασάν, διότι τὸ δάσος τὸ ἀπρόσιτον
καὶ ἀδιάβατον, ἕνεκα τῆς πυκνότητάς
του, κατέπεσε, συνετρίβη καὶ κατεστράφη.
|
3
Φωνὴ θρηνούντων ποιμένων, ὅτι τεταλαιπώρηκεν
ἡ μεγαλωσύνη αὐτῶν· φωνὴ
ὠρυομένων λεόντων, ὅτι τεταλαιπώρηκε
τὸ φρύαγμα τοῦ Ἰορδάνου.
|
3
Μεγαλόφωνοι θρῆνοι ἠκούσθησαν ἐκ
μέρους τῶν ποιμένων, διότι κατεστράφησαν
αἱ λαμπραὶ βοσκαί των. Φωναὶ ὠρυομένων
λεόντων ἠκούσθησαν, διότι κατεστράφη
τὸ πυκνότατον ἀδιαπέραστον δάσος
τοῦ Ἰορδάνου, ἡ καταφυγή των.
|
3
Ἀκούσθηκαν δυνατὲς θρηνητικὲς φωνὲς
καὶ ὀδυρμοὶ βοσκῶν, διότι ἔχουν
ἐρημωθῇ καὶ ἀφανισθῇ οἱ
κατάφυτες ἀπὸ πλουσίαν καὶ ἄφθονον
βοσκὴν πεδιάδες των. Ἐπίσης ἀκούσθηκαν οὐρλιαχτά,
ἄγριες φωνὲς λιονταριῶν, ποὺ βρυχῶνται,
διότι ἐρημώθηκαν καὶ κατεστράφησαν οἱ κατάφυτες
ὄχθες τοῦ Ἰορδάνου, οἱ ὁποῖες
ἦσαν ὁ τόπος τῆς καταφυγῆς καὶ
βοσκῆς των. |
4
Τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ. Ποιμαίνετε
τὰ πρόβατα τῆς σφαγῆς,
|
4
Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ὁ
παντοκράτωρ· <ποιμαίνετε τὰ ἕως
τώρα πρὸς σφαγὴν ὁδηγούμενα
πρόβατά μου,
|
4
Αὐτὰ λέγει ὁ παντοκράτωρ Κύριος: <Ποιμαίνετε
τὰ πρόβατά μου, τὰ ὁποῖα ἕως
τώρα προωρίζοντο διὰ σφαγήν <ἐσύροντο πρὸς
σφαγήν>· |
5
ἃ οἱ κτησάμενοι κατέσφαζον καὶ
οὐ μετεμέλοντο, καὶ οἱ πωλοῦντες
αὐτὰ ἔλεγον· εὐλογητὸς
Κύριος καὶ πεπλουτήκαμεν· καὶ
οἱ ποιμένες αὐτῶν οὐκ ἔπασχον
οὐδὲν ἐπ' αὐτοῖς. |
5
αὐτὰ τὰ ὁποῖα οἱ κύριοί
των ἔσφαζαν, χωρὶς νὰ μετανοοῦν, καὶ
ὅταν τὰ ἐπωλοῦσαν, ἔλεγαν ἀναισχύντως·
Εὐλογητὸς ἂς εἶναι ὁ Θεός,
ἐπλουτήσαμεν χάρις εἰς αὐτά.
Καμμίαν συμπάθειαν, κανένα πόνον δὲν
ᾐσθάνοντο δι' αὐτὰ οἱ ποιμένες.
|
5
τὰ ὁποῖα οἱ κάτοχοί των κατέσφαζαν
καὶ δὲν μετανοοῦσαν διὰ τὴν
πρᾶξιν των, διότι οὐδεμίαν ἐνοχὴν
ᾐσθάνοντο· ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνοι
ποὺ τὰ ἐπωλοῦσαν, ἔλεγαν ἀδιάντροπα
καὶ προκλητικά: <Δοξασμένος ἂς εἶναι
ὁ Κύριος· τώρα ἔχομεν πλουτήσει>! Καὶ
ἐνῷ αὐτὰ τὰ κακὰ ὑπέφεραν
τὰ πρόβατά μου, οἱ βοσκοί των ἀδιαφοροῦσαν
ἐντελῶς καὶ δὲν ἐξεδήλωναν καμμίαν
συμπάθειαν δι’ αὐτά. |
6
Διὰ τοῦτο οὐ φείσομαι οὐκέτι
ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν,
λέγει Κύριος· καὶ ἰδοὺ
ἐγὼ παραδίδωμι τοὺς ἀνθρώπους,
ἕκαστον εἰς χεῖρα τοῦ πλησίον
αὐτοῦ καὶ εἰς χεῖρα βασιλέως
αὐτοῦ, καὶ κατακόψουσι τὴν γῆν,
καὶ οὐ μὴ ἐξέλωμαι ἐκ
χειρὸς αὐτῶν. |
6
Διὰ τοῦτο δὲν θὰ λυπηθῶ πλέον
ἐγὼ τοὺς κατοίκους τῆς χώρας
αὐτῆς, λέγει ὁ Κύριος. Ἰδού,
ἐγὼ θὰ παραδώσω τοὺς ἀνθρώπους,
τὸν καθένα εἰς τὰ χέρια τοῦ
πλησίον αὐτοῦ καὶ εἰς τὰ
χέρια τῶν βασιλέων των, καὶ ἐκεῖνοι
θὰ κατακάψουν τὴν γῆν καὶ δὲν
θὰ τοὺς γλυτώσω ἀπὸ τὰ
χέρια των. |
6
Διὰ τοῦτο δὲν θὰ λυπηθῶ πλέον
τοὺς κατοίκους τῆς χώρας αὐτῆς, λέγει
ὁ Κύριος. Καὶ νά! Ἐγὼ θὰ παραδώσω
τοὺς κατοίκους τῆς Παλαιστίνης εἰς τὰ
τιμωρητικὰ χέρια τῶν πλησίον των καὶ εἰς
τὰ χέρια τῶν βασιλέων καὶ ἀρχόντων
των ἐκεῖνοι δὲ θὰ πετσοκόψουν καὶ
θὰ καταστρέψουν τὴν χώραν, καὶ <δὲν
θὰ τοὺς γλυτώσω ἀπὸ τὰ χέρια
των. |
7
Καὶ ποιμανῶ τὰ πρόβατα τῆς σφαγῆς
εἰς τὴν Χαναανῖτιν· καὶ λήψομαι
ἐμαυτῷ δύο ράβδους - τὴν μὲν
μίαν ἐκάλεσα Κάλλος καὶ τὴν
ἑτέραν ἐκάλεσα Σχοίνισμα - καὶ
ποιμανῶ τὰ πρόβατα. |
7
Ἐγὼ δὲ θὰ ποιμάνω τὰ πρόβατά
μου, αὐτά ποὺ ἦσαν προορισμένα
διὰ σφαγὴν εἰς τὴν χώραν τῶν
Χαναναίων, τὴν Παλαιστίνην. Θὰ πάρω
δύο ράβδους διὰ τὸ ποιμενικόν
μου ἔργον, τὴν μίαν ὠνόμασα
Κάλλος καὶ τὴν ἄλλην ὠνόμασα
Καταμέτρησιν, καὶ θὰ ποιμάνω τὰ
πρόβατά μου.
|
7
Θὰ ποιμάνω τὰ πρόβατά μου, ποὺ ἐσύροντο
πρὸς σφαγὴν εἰς τὴν χώραν καὶ
τὴν γῆν τῶν Χαναναίων. Διὰ τὸ
ἔργον αὐτὸ τῆς βοσκῆς θὰ
λάβω δύο ποιμενικὲς ράβδους <ἀγκλίτσες>
- τὴν μίαν ὠνόμασα <Κάλλος> καὶ τὴν
ἄλλην ὠνόμασα <Καταμέτρησιν> - καὶ
θὰ ποιμάνω τὰ πρόβατά μου. |
8
Καὶ ἐξαρῶ τοὺς τρεῖς ποιμένας
ἐν μηνὶ ἐνί, καὶ βαρυνθήσεται
ἡ ψυχή μου ἐπ' αὐτούς, καὶ
γὰρ αἱ ψυχαὶ αὐτῶν ἐπωρύοντο
ἐπ' ἐμέ. |
8
Εἰς διάστημα ἑνὸς μηνὸς θὰ
ἐκδιώξω καὶ θὰ ἐξαφανίσω
τοὺς τρεῖς ποιμένας, διότι ἐβαρύνθη
ἡ ψυχή μου ἐναντίον αὐτῶν,
ἐπειδὴ μὲ ὅλην των τὴν δύναμιν
ὠρύοντο ἐναντίον μου.
|
8
Θὰ καταστρέψω δὲ καὶ θὰ ἐξαφανίσω
τοὺς τρεῖς ποιμένας μέσα εἰς ἕνα μῆνα,
διότι ἡ ψυχή μου τοὺς ἐβαρέθηκε, τοὺς
ἀηδίασε, ἐπειδὴ οὔρλιαζαν ἐναντίον
μου καὶ μὲ ἀπεχθάνοντο.
|
9
Καὶ εἶπα· οὐ ποιμανῶ ὑμᾶς·
τὸ ἀποθνῇσκον ἀποθνῃσκέτω,
καὶ τὸ ἐκλεῖπον ἐκλιπέτω,
καὶ τὰ κατάλοιπα κατεσθιέτωσαν ἕκαστος
τὰς σάρκας τοῦ πλησίον αὐτοῦ.
|
9
Καὶ εἶπα: Δὲν θὰ σᾶς ποιμάνω·
τὸ ἐτοιμοθάνατον ἂς ἀποθάνῃ,
τὸ ἀσθενικὸν καὶ ἀδύνατον
ἂς ξεψυχήσῃ, τὰ ὑπόλοιπα
ἂς ἀλληλοφαγωθοῦν ἀναμεταξύ
των. |
9
Καὶ κατόπιν εἶπα: <Δὲν θὰ σᾶς
ποιμάνω πλέον. Αὐτὸ ποὺ εἶναι πρὸς
θάνατον, ἂς ἀποθάνῃ, καὶ αὐτὸ
ποὺ εἶναι ἀδύνατον, ἀσθενικὸν
καὶ σχεδὸν ψυχορραγεῖ, ἂς ξεψυχήσῃ·
τὰ δὲ ὑπόλοιπα ἂς ἀλληλοφαγωθοῦν,
ἂς φάγῃ τὸ ἕνα τὶς σάρκες τοῦ
ἄλλου>. |
10
Καὶ λήψομαι τὴν ράβδον μου τὴν
καλὴν καὶ ἀπορρίψω αὐτὴν
τοῦ διασκεδάσαι τὴν διαθήκην μου,
ἣν διεθέμην πρὸς πάντας τοὺς
λαούς. |
10
Θὰ πάρω τὴν ποιμενικήν μου ράβδον,
τὴν ὁποίαν ὠνόμασα Κάλλος
καὶ θὰ τὴν ἀπορρίψω, διὰ
νὰ διαλύσω καὶ ἀκυρώσω ἔτσι
τὴν συμφωνίαν, τὴν ὁποίαν συνῆψα
μὲ τοὺς ἄλλους λαοὺς ὑπὲρ
τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
|
10
Ἔπειτα θὰ λάβω τὴν ποιμενικὴν ράβδον
<ἀγκλίτσα> μου, τὴν ὁποίαν ὠνόμασα
<Κάλλος>, καὶ θὰ τὴν ρίψω <πετάξω>
μακριά, διὰ νὰ λύσω καὶ ἀκυρώσω τὴν
συνθήκην, ποὺ εἶχα συνάψει μὲ ὅλους
τοὺς ἐθνικοὺς λαοὺς ὑπὲρ
τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.
|
11
Καὶ διασκεδασθήσεται ἐν τῇ ἡμέρᾳ
ἐκείνῃ, καὶ γνώσονται οἱ
Χαναναῖοι τὰ πρόβατα τὰ φυλασσόμενα,
διότι λόγος Κυρίου ἐστί.
|
11
Καὶ θὰ ἀκυρωθῇ ὄντως κατὰ
τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἡ συμφωνία
μου. Τότε θὰ μάθουν οἱ κατοικοῦντες
τὴν Χαναάν, τὰ πρόβατα τὰ ὁποῖα
ἐφυλάσσοντο δι' ἐμέ, ὅτι λόγος
τοῦ Κυρίου ἦτο ἡ προφητεία ἐκείνη.
|
11
Πράγματι· ἡ διαθήκη μου αὐτὴ θὰ
λυθῇ καὶ θὰ ἀκυρωθῇ κατὰ
τὴν κοσμοϊστορικὴν καὶ κρίσιμον ἐκείνην
ἐποχήν. Καὶ τότε οἱ Χαναναῖοι, δηλαδὴ
ὅσοι ἀπὸ τὰ ἔθνη θὰ ἔχουν
πιστεύσει εἰς Ἐμέ, τὰ πρόβατα τὰ ὁποῖα
φυλάσσονται δι’ Ἐμέ, ὅταν θὰ ἴδουν
τὸν ὄλεθρον τῶν ἀπίστων, θὰ
μάθουν διὰ τῆς πείρας ὅτι ἦταν πράγματι
λόγος Κυρίου ἡ προφητεία ἐκείνη, ποὺ διετύπωσα.
|
12
Καὶ ἐρῶ πρὸς αὐτούς·
εἰ καλὸν ἐνώπιον ὑμῶν
ἐστι, δότε στήσαντες τὸν μισθόν
μου ἢ ἀπείπασθε· καὶ ἔστησαν
τὸν μισθόν μου τριάκοντα ἀργυροῦς.
|
12
Καὶ θὰ εἴπω πρὸς αὐτούς·
Ἐὰν καὶ σεῖς τὸ εὑρίσκετε
καλὸν καὶ δίκαιον, ὁρίσατε καὶ
δώσατε τὸν μισθόν μου, εἰδ' ἄλλως
ἀρνηθῆτε. Ὥρισαν λοιπὸν καὶ
ἐπλήρωσαν τὸν μισθόν μου, ἕνα
εὐτελὲς ποσόν, τριάκοντα ἀργυροῦς
σίκλους.
|
12
Καὶ θὰ εἴπω πρὸς αὐτούς <τοὺς
ἄρχοντας τοῦ λαοῦ>: <Ἐὰν
τὸ νομίζετε καλὸν καὶ τὸ εὑρίσκετε
δίκαιον, ὁρίσατε καὶ δώσατε τὸν μισθόν μου·
διαφορετικὰ ἀρνηθῆτε καὶ μὴ
δώσετε>. Αὐτοὶ δὲ ὥρισαν <συνεφώνησαν>
καὶ <ἀφοῦ ἐζύγισαν ἄργυρον
βάρους τριάντα ἀργυρῶν σίκλων> ἐπλήρωσαν
τὸν μισθόν μου μὲ τὸ εὐτελὲς
καὶ ἐλάχιστον ποσὸν τῶν τριάντα <30>
ἀργυρῶν σίκλων. |
13
Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· κάθες
αὐτοὺς εἰς τὸ χωνευτήριον, καὶ
σκέψαι εἰ δόκιμόν ἐστιν, ὃν
τρόπον ἐδοκιμάσθην ὑπὲρ αὐτῶν.
Καὶ ἔλαβον τοὺς τριάκοντα ἀργυροῦς
καὶ ἐνέβαλον αὐτοὺς εἰς
τὸν οἶκον Κυρίου εἰς τὸ χωνευτήριον.
|
13
Εἶπε τότε ὁ Κύριος πρὸς ἐμέ·
<ρίξε αὐτοὺς εἰς τὸ χωνευτήριον
καὶ ἐξέτασε νὰ ἴδῃς, ἐὰν
εἶναι γνήσιος ὁ ἄργυρος, μὲ
τὸν ὁποῖον ἐξετιμήθην ἀπὸ
αὐτούς>. Ἔλαβα πράγματι τοὺς
τριάκοντα ἀργυροῦς σίκλους, τοὺς
ἔρριψα εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου
εἰς τὸ χωνευτήριον.
|
13
Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ:
<Ρίψε τοὺς τριάντα ἀργυροὺς σίκλους εἰς
τὸ χωνευτήριον <τὸ θησαυροφυλάκιον τοῦ
Ναοῦ) καὶ ἐρεύνησε νὰ διαπιστώσῃς,
ἐὰν εἶναι γνήσιος ὁ ἄργυρος
αὐτός, μὲ τὸν ὁποῖον ἐξετιμήθην
ἐκ μέρους των>. Ἐγὼ δὲ ἔλαβα
τοὺς τριάντα ἀργυροὺς σίκλους καὶ
τοὺς ἔρριψα εἰς τὸν οἶκον τοῦ
Κυρίου εἰς τὸ χωνευτήριον <τὸ θησαυροφυλάκιον
τοῦ Ναοῦ>. |
14
Καὶ ἀπέρριψα τὴν ράβδον τὴν
δευτέραν, τὸ Σχοίνισμα, τοῦ διασκεδάσαι
τὴν κατάσχεσιν ἀνὰ μέσον Ἰούδα
καὶ ἀνὰ μέσον Ἰσραήλ.
|
14
Ἀπέρριψα τὴν δευτέραν ποιμενικήν
μου ράδδον, τῆς ὁποίας τὸ ὄνομα
ἦτο Καταμέτρησις, εἰς ἔνδειξιν ὅτι
ἀκυρώνεται ἡ ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων
καὶ Ἰσραηλιτῶν κληρονομία τῆς
γῆς τῆς Παλαιστίνης.
|
14
Κατόπιν ἔρριψα <ἐπέταξα> μακριὰ τὴν
δευτέραν ποιμενικὴν ράβδον <ἀγκλίτσα> μου,
τὴν ὁποίαν ὠνόμασα <Καταμέτρησιν>,
διὰ νὰ λύσω καὶ ἀκυρώσω τὴν
κληρονομίαν τῆς χώρας Χαναὰν <Παλαιστίνης>
ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους καὶ τοὺς
Ἰσραηλῖτες. |
15
Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· ἔτι
λάβε σεαυτῷ σκεύη ποιμενικὰ ποιμένος
ἀπείρου, |
15
Εἶπεν ἀκόμη ὁ Κύριος πρὸς
ἐμέ· <πάρε πάλιν διὰ
τὸ ἔργον σου τὰ ποιμενικὰ σκεύη
ἑνὸς ἀκαταρτίστου καὶ ἀνικάνου
ποιμένος,
|
15
Ἔπειτα ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ:
<Πάρε πάλιν διὰ τὸ ἔργον σου ποιμενικὰ
σκεύη <ποιμενικὴν ἐξάρτυσιν> ἑνὸς
ἀπείρου καὶ ἀνοήτου ποιμένος,
|
16
διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω
ποιμένα ἐπὶ τὴν γῆν· τὸ
ἐκλιμπάνον οὐ μὴ ἐπισκέψηται
καὶ τὸ ἐσκορπισμένον οὐ μὴ
ζητήσῃ καὶ τὸ συντετριμμένον
οὐ μὴ ἰάσηται καὶ τὸ ὁλόκληρον
οὐ μὴ κατευθύνῃ καὶ τὰ
κρέα τῶν ἐκλεκτῶν καταφάγεται
καὶ τοὺς ἀστραγάλους αὐτῶν
ἐκστρέψει. |
16
διότι ἐγὼ θὰ παραχωρήσω νὰ
κυβερνήσῃ τὴν χώραν ἄρχων ἀνίκανος
καὶ ἀκατάρτιστος. Αὐτὸς δὲν
θὰ ἐπισκεφθῇ τὸ ἐγκαταλελειμμένον
πρόβατον, τὰ διασκορπισμένα πρόβατα
δὲν θὰ ἀναζητήσῃ, διὰ
νὰ τὰ εὕρῃ. Τὸ πληγωμένον
καὶ τσακισμένον πρόβατον δὲν θὰ
τὸ θεραπεύσῃ. Τὸ ὑγιὲς
δὲν θὰ τὸ κατευθύνῃ ἐκεῖ,
ποὺ πρέπει. Ἀλλὰ τὰ κρέατα
τῶν ἐκλεκτῶν προβάτων θὰ κατατρώγῃ
καὶ θὰ ἐξαρθρώνῃ αὐτῶν
τοὺς ἀστραγάλους>.
|
16
διότι, νά· Ἐγὼ θὰ παραχωρήσω, ὥστε
νὰ ἠγεμονεύσῃ εἰς τὴν χώραν
ἄφρων καὶ ἀνόητος ἡγεμών· ὁ
ἄρχων αὐτὸς δὲν θὰ ἐπισκεφθῇ
τὸ ἀδύνατον καὶ ἀσθενικὸν πρόβατον,
οὔτε θὰ φροντίσῃ νὰ ἀναζητήσῃ
τὸ ἐγκαταλελειμμένον πρόβατον, ποὺ ἔφυγεν
ἀπὸ τὸ κοπάδι καὶ πλανᾶται,
οὔτε θὰ θεραπεύσῃ τὸ τραυματισμένον
καὶ τσακισμένον, τὸ δὲ ὑγιὲς
δὲν θὰ τὸ κατευθύνῃ καὶ δὲν
θὰ τὸ ὁδηγήσῃ ἐκεῖ, ὅπου
πρέπει. Ὁ ἄφρων αὐτὸς βοσκὸς
θὰ κατατρώγῃ τὰ κρέατα τῶν ἐκλεκτῶν
προβάτων, θὰ στραγγαλίζῃ δὲ καὶ θὰ
ἐξαρθρώνῃ τοὺς ἀστραγάλους των>.
|
17
Ὦ οἱ ποιμαίνοντες τὰ μάταια
καὶ οἱ καταλελοιπότες τὰ πρόβατα·
μάχαιρα ἐπὶ τοὺς βραχίονας αὐτοῦ
καὶ ἐπὶ τὸν ὀφθαλμὸν τὸν
δεξιὸν αὐτοῦ· ὁ βραχίων
αὐτοῦ ξηραινόμενος ξηρανθήσεται, καὶ
ὁ ὀφθαλμὸς ὁ δεξιὸς αὐτοῦ
ἐκτυφλούμενος ἐκτυφλωθήσηται.
|
17
Ὦ, οἱ ἀνίκανοι καὶ ἰδιοτελεῖς
ποιμένες, οἱ ὁποῖοι ἔχετε ἐγκαταλείψει
τὰ πρόβατα· μαχαίρι, ὀργὴ
καὶ τιμωρία παρὰ Θεοῦ θὰ πέσῃ
εἰς τὰ ἀνίκανα χέρια τοῦ
κακοῦ ποιμένος καὶ εἰς τὸ δεξί
του μάτι· τὸ χέρι του θὰ ξηρανθῇ
ὁλότελα καὶ τὸ δεξί του μάτι
θὰ τυφλωθῇ ἐντελῶς. |
17
Ὦ σεῖς, οἱ ἄστοργοι, ἀνίκανοι
καὶ ἀνόητοι ποιμένες, οἱ ὁποῖοι
ποιμαίνετε τὶς μάταιες, ἰδιοτελεῖς ἐπιθυμίες
σας καὶ ἔχετε ἐγκαταλείψει τὰ πρόβατα!
Τὸν ἀνίκανον βοσκὸν θὰ κτυπήσῃ
τιμωρία βαρεῖα, σταλμένη ἀπὸ τὸν Θεόν.
Τὸ μαχαίρι τῆς δικαίας ὀργῆς τοῦ
Θεοῦ θὰ πέσῃ εἰς τὰ ἀνίκανα
καὶ ἀμελῆ χέρια τοῦ ἀνοήτου,
κακοῦ βοσκοῦ, ὅπως ἐπίσης καὶ
εἰς τὸ δεξί του ἄστοργον μάτι. Ὁ βραχίονάς
του θὰ ξεραθῇ καὶ θὰ παραλύσῃ
ἐντελῶς καὶ τὸ δεξί του μάτι θὰ
σκοτισθῇ, θὰ τυφλωθῇ ἐντελῶς.
Ἔτσι ὁ κακὸς ποιμὴν θὰ ἀπογυμνωθῇ
ἀπὸ κάθε σωματικὴν καὶ πνευματικὴν
δύναμιν. |