Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
άρα
δὲ γυνὴ Ἅβραμ οὐκ ἔτικτεν αὐτῷ.
Ἦν δὲ αὐτῇ παιδίσκη Αἰγυπτία,
ᾗ ὄνομα Ἄγαρ. |
Σάρα,
ἡ σύζυγος τοῦ Ἅβραμ, δὲν ἐγεννοῦσε
τέκνα. Εἰς τὴν ὑπηρεσίαν αὐτῆς
εὑρίσκετο μία δούλη ἀπὸ
τὴν Αἴγυπτον, ἡ ὁποία ὠνομάζετο
Ἄγαρ. |
δὲ Σάρα, ἡ γυναῖκα του Ἅβραμ, δὲν
τοῦ ἐγεννοῦσε παιδιά. Εἶχε δὲ
ἡ Σάρα μίαν Αἰγυπτίαν δούλην, ἡ ὁποία
ὠνομάζετο Ἄγαρ. |
2
Εἶπε δὲ Σάρα πρὸς Ἅβραμ·
ἰδοὺ συνέκλεισέ με Κύριος τοῦ
μὴ τίκτειν· εἴσελθε οὖν πρὸς
τὴν παιδίσκην μου, ἵνα τεκνοποιήσωμαι
ἐξ αὐτῆς. Ὑπήκουσε δὲ
Ἅβραμ τῆς φωνῆς Σάρας.
|
2
Εἶπε ἡ Σάρα πρὸς τὸν Ἅβραμ·
<ἰδού, ὁ Κύριος μὲ ἔχει
ἐμποδίσει νὰ συλλάβω καὶ γεννήσω
τέκνον. Λοιπόν, πήγαινε εἰς τὴν
δούλην μου, διὰ νὰ ἀποκτήσω,
ἔστω καὶ ἀπὸ αὐτήν, ἕνα
τέκνον>. Ὑπήκουσεν ὁ Ἅβραμ
εἰς τὸν λόγον αὐτὸν τῆς
Σάρας. |
2
Ἡ Σάρα κυριευμένη ἀπὸ λύπην διὰ τὴν
ἀτεκνίαν της εἶπε πρὸς τὸν σύζυγόν
της τὸν Ἅβραμ: <Νά· ὁ Θεὸς μὲ
ἔκαμε ἀνίκανον πρὸς ἀπόκτησιν
παιδιῶν· ἔλα λοιπὸν εἰς σαρκικὴν
ἕνωσιν μὲ τὴν δούλην μου, ὥστε νὰ
ἀποκτήσω παιδὶ διὰ μέσου αὐτῆς>.
Καὶ ὁ Ἅβραμ ἐπειθάρχησεν εἰς
τὴν συμβουλὴν καὶ τὴν πρότασιν τῆς
Σάρας. |
3
Καὶ λαβοῦσα Σάρα ἡ γυνὴ Ἅβραμ
Ἄγαρ τὴν Αἰγυπτίαν τὴν ἑαυτῆς
παιδίσκην, μετὰ δέκα ἔτη τοῦ
οἰκῆσαι Ἅβραμ ἐν γῆ Χαναάν,
ἔδωκεν αὐτὴν τῷ Ἅβραμ ἀνδρὶ
αὐτῆς αὐτῷ γυναῖκα. |
3
Ἡ Σάρα, ἡ γυνὴ τοῦ Ἅβραμ,
ἔλαβε τὴν Ἄγαρ τὴν Αἰγυπτίαν
δούλην της, δέκα ἔτη μετὰ τὴν
ἔλευσιν τοῦ Ἅβραμ εἰς τὴν Χαναὰν
καὶ ἔδωσεν ἐκείνην εἰς αὐτὸν
ὡς γυναῖκα. |
3
Καὶ ἡ Σάρα, ἡ γυναῖκα τοῦ Ἅβραμ,
ἀφοῦ ἐπῆρε τὴν Ἄγαρ, τὴν
Αἰγυπτίαν δούλην της, δέκα χρόνια μετὰ τὴν
ἐγκατάστασιν τοῦ Ἅβραμ εἰς τὴν
Χαναάν, τὴν ἔδωκεν ὡς γυναῖκα εἰς
τὸν Ἅβραμ, τὸν σύζυγόν της.
|
4
Καὶ εἰσῆλθε πρὸς Ἄγαρ, καὶ
συνέλαβε. Καὶ εἶδεν ὅτι ἐν γαστρὶ
ἔχει, καὶ ἠτιμάσθη ἡ κυρία
ἐναντίον αὐτῆς.
|
4
Ὁ Ἅβραμ ἔλαβε τὴν Ἄγαρ, ἡ
ὁποία καὶ κατέστη κατόπιν ἔγκυος.
Ὅταν ἡ Ἄγαρ εἶδεν ὅτι εἶναι
ἔγκυος, ὑπερηφανεύθη, πρᾶγμα τὸ
ὁποῖον ἀπετέλεσε περιφρόνησιν
διὰ τὴν κυρίαν της τὴν Σάραν.
|
4
Καὶ ὁ Ἅβραμ ἦλθεν εἰς σαρκικὴν
ἕνωσιν μὲ τὴν Ἄγαρ, ἡ ὁποῖα
καὶ συνέλαβεν. Ὅταν ἡ δούλη Ἄγαρ διεπίστωσεν,
ὅτι εἶναι ἔγκυος, ὑπερηφανεύθη καὶ
ἔβλεπε μὲ περιφρονήσιν τὴν Σάραν, τὴν
κυρίαν της. |
5
Εἶπε δὲ Σάρα πρὸς Ἅβραμ·
ἀδικοῦμαι ἐκ σοῦ· ἐγὼ
δέδωκα τὴν παιδίσκην μου εἰς τὸν
κόλπον σου, ἰδοῦσα δὲ ὅτι ἐν
γαστρὶ ἔχει, ἠτιμάσθην ἐναντίον
αὐτῆς· κρίναι ὁ Θεὸς ἀνὰ
μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ.
|
5
Εἶπε τότε ἡ Σάρα πρὸς τὸν
Ἅβραμ· <ἀδικοῦμαι ἀπὸ
σέ· ἐγὼ σοῦ ἔδωσα τὴν
δούλην μου εἰς τὴν ἀγκάλην σου.
Ἐκείνη δέ, ὅταν εἶδεν ὅτι
εἶναι ἔγκυος, ὑπερηφανεύθη ἐναντίον
μου καὶ μὲ περιεφρόνησε. Ὁ Θεὸς
ἂς κρίνῃ μεταξὺ ἐμοῦ καὶ
σοῦ, διότι φαίνεται ὅτι σὺ ἀνέχεσαι
αὐτὴν τὴν διαγωγήν της>.
|
5
Ὅταν ἡ Σάρα εἶδε τὴν συμπεριφορὰν
αὐτὴν τῆς Ἄγαρ, εἶπε πρὸς
τὸν Ἅβραμ: <Ἀδικοῦμαι ἐξ
ἀφορμῆς ἰδικῆς σου> (σὺ εἶσαι
ὑπεύθυνος διὰ τὴν αὐθάδειάν
της· ἐφάνης ἀπέναντί της ἐλαστικὸς
καὶ αὐτὴ τὸ 'πῆρε ἐπάνω
της). <Ἐγὼ σοῦ ἔδωκα τὴν
δούλην μου εἰς τὴν ἀγκάλην σου· αὐτὴ
ὅμως, ὅταν διεπίστωσε ὅτι εἶναι ἔγκυος,
ὑπερηφανεύθη καὶ μὲ ἐπεριφρόνησε·
ἂς κρίνῃ ὁ Θεὸς μεταξὺ ἐμοῦ
καὶ σοῦ ποῖος ἔχει τὸ δίκαιον.
Τὸ ἀδίκημα, ποὺ μοῦ ἔκαμες,
ἀνεχόμενος τὴν ὑβριστικὴν συμπεριφορὰν
τῆς Ἄγαρ πρὸς ἑμέ, ἀπὸ
τὸν Θεὸν να τὸ εὕρῃς>.
|
6
Εἶπε δὲ Ἅβραμ πρὸς Σάραν·
ἰδοὺ ἡ παιδίσκη σου ἐν ταῖς
χερσί σου· χρῶ αὐτῇ ὡς
ἄν σοι ἀρεστὸν ᾖ. Καὶ ἐκάκωσεν
αὐτὴν Σάρα, καὶ ἀπέδρα
ἀπὸ προσώπου αὐτῆς.
|
6
Ὁ Ἅβραμ εἶπε τότε πρὸς τὴν
Σάραν· <ἡ δούλη σου εἶναι
εἰς τὰ χέρια σου. Τὴν ἀφήνω
εἰς τὴν διάθεσίν σου. Μεταχειρίσου
την, ὅπως σοῦ ἀρέσει>. Ἡ
Σάρα ἐταλαιπώρησε τότε καὶ ἐβασάνισε
τὴν Ἄγαρ, ἡ ὁποία καὶ
ἐδραπέτευσεν ἀπὸ τὴν σκληρὰν
κυρίαν της. |
6
Ἀλλ’ ὁ Ἅβραμ ἀπάντησε μὲ πραότητα
καὶ συγκατάβασην πρὸς τὴν παραπονουμένη
Σάραν καὶ τῆς εἶπε· <νά, ἡ δούλη
σου εἶναι εἰς τὰ χέρια σου· κανεὶς
δὲν σοῦ ἐστέρησε τὴν ἐξουσίαν,
ποὺ ἔχεις ἐπάνω της· μεταχειρίσου την
ὅπως σοῦ ἀρέσει· δεν ἐπεμβαίνω εἰς
τὸ νοικοκυριὸ καὶ εἰς τὸ σπίτι
σου>. Καὶ ἡ Σάρα ἐκακομεταχειρίσθη τὴν
Ἄγαρ καὶ τῆς ἐφέρθη μὲ
αὐστηρότητα. Αὐτὴ δέ, ἐπειδὴ
ἐτιμωρήθη διὰ τὴν αὐθάδειάν
της, ἔφυγε κρυφὰ ἀπὸ τὴν Σάραν
καὶ τὴν σκηνὴν τοῦ Ἅβραμ.
|
7
Εὖρε δὲ αὐτὴν ἄγγελος Κυρίου
ἐπὶ τῆς πηγῆς τοῦ ὕδατος
ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐπὶ
τῆς πηγῆς ἐν τῇ ὁδῷ Σούρ.
|
7
Ἄγγελος ὅμως Κυρίου εὖρε τὴν
Ἄγαρ περιπλανωμένην εἰς τὴν ἔρημον,
πλησίον κάποιας πηγῆς ποὺ εὑρίσκετο
εἰς τὴν ὁδὸν τὴν ὁδηγοῦσαν
πρὸς τὴν ἔρημον Σούρ,
|
7
Ἕνας ἄγγελος δὲ τοῦ Κυρίου εὑρῆκε
τὴν Ἄγαρ νὰ πλανᾶται εἰς τὴν
ἔρημον κοντὰ εἰς κάποιαν πηγήν, ἡ
ὁποία εὑρίσκετο εἰς τὸν δρόμον πρὸς
τὴν ἔρημον Σούρ (βορειοανατολικὰ σύνορα
τῆς Αἰγύπτου). |
8
Καὶ εἶπεν αὐτῇ ὁ ἄγγελος
Κυρίου. Ἄγαρ, παιδίσκη Σάρας, πόθεν
ἔρχῃ καὶ ποῦ πορεύῃ; Καὶ
εἶπεν· ἀπὸ προσώπου Σάρας
τῆς κυρίας μου ἐγὼ ἀποδιδράσκω.
|
8
καὶ εἶπε πρὸς αὐτὴν ὁ
ἄγγελος τοῦ Κυρίου· <Ἄγαρ,
δούλη τῆς Σάρας, ἀπὸ ποὺ
ἔρχεσαι καὶ ποῦ πηγαίνεις;> Ἐκείνη
ἀπήντησε· <ἐδραπέτευσα ἀπὸ
τὴν κυρίαν μου τὴν Σάραν>.
|
8
Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὴν ὁ
ἄγγελος τοῦ Κυρίου· <Ἄγαρ, δούλη τῆς
Σάρας, ἀπὸ ποὺ ἔφυγες, ἀπὸ
ποὺ ἔρχεσαι καὶ ποὺ πηγαίνεις;>
Ἡ Ἄγαρ ταπεινωμένη ἀπάντησε· Ἔφυγα
κρυφά, ἐδραπέτευσα ἀπὸ τὴν Σάραν,
τὴν κυρίαν μου>. |
9
Εἶπε δὲ αὐτῇ ὁ ἄγγελος
Κυρίου· ἀποστράφηθι πρὸς τὴν
κυρίαν σου καὶ ταπεινώθητι ὑπὸ
τὰς χεῖρας αὐτῆς.
|
9
Εἶπε πρὸς αὐτὴν ὁ ἄγγελος
τοῦ Κυρίου· <νὰ ἐπιστρέψῃς
εἰς τὴν κυρίαν σου, νὰ ταπεινωθῇς
καὶ νὰ ὑποταχθῇς εἰς τὴν
ἐξουσίαν της>. |
9
Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὴν ὁ ἄγγελος
τοῦ Κυρίου· <γύρισε πίσω κοντὰ εἰς
τὴν κυρίαν σου καὶ ταπεινώσου κάτω ἀπὸ
τὴν ἐξουσίαν της· νὰ ὑποταχθῇς
μὲ εὐγνωμοσύνην εἰς αὐτήν, διὰ
τὴν τιμὴν ποὺ σοῦ ἔκαμε, διότι
αὐτὸ εἶναι τὸ συμφέρον σου>.
|
10
Καὶ εἶπεν αὐτῇ ὁ ἄγγελος
Κυρίου· πληθύνων πληθυνῶ τὸ σπέρμα
σου, καὶ οὐκ ἀριθμηθήσεται ὑπὸ
τοῦ πλήθους. |
10
Καὶ προσέθεσεν ὁ ἄγγελος· <θὰ
πληθύνω πολὺ τοὺς ἀπογόνους
σου, τόσον πολὺ ὥστε λὸγῳ τοῦ
πλήθους των νὰ μὴ εἶναι δυνατὸν
νὰ καταμετρηθοῦν. |
10
Καὶ ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου τῆς
ἐπρόσθεσεν ἀκόμη· <θὰ πληθύνω πάρα
πολὺ τοὺς ἀπογόνους σου τόσον, ὥστε
λόγῳ τοῦ πλήθους νὰ μὴ ἠμποροῦν
νὰ ἀριθμηθοῦν>. |
11
Καὶ εἶπεν αὐτῇ ὁ ἄγγελος
Κυρίου· ἰδού, σὺ ἐν γαστρὶ
ἔχεις καὶ τέξῃ υἱὸν καὶ
καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰσμαήλ,
ὅτι ἑπήκουσε Κύριος τῇ ταπεινώσει
σου. |
11
Σὺ εἶσαι τώρα ἔγκυος, θὰ γεννήσῃς
τέκνον καὶ θὰ τὸ ὀνομάσῃς
Ἰσμαήλ, διότι Κύριος ὁ Θεὸς
ἤκουσε τὴν δέησίν σου καὶ διετέθη
εὐμενῶς διὰ σὲ ἐξ αἰτίας
τῆς θλίψεώς σου αὐτῆς.
|
11
Καὶ συνεπλήρωσεν ἀκόμη ὁ ἄγγελος
τοῦ Κυρίου· <νά, τώρα εἶσαι ἔγκυος·
θὰ γεννήσῃς υἱὸν καὶ θὰ
τὸν ὀνομάσῃς Ἰσμαήλ (ποὺ
σημαίνει, ὁ Θεὸς ἀκούει), διότι ὁ
Κύριος σὲ ἄκουσε καὶ διετέθη μὲ εὐμένειαν
ἀπέναντί σου ἕνεκα τῆς συμφορᾶς, τῆς
θλίψεως καὶ τῆς ταλαιπωρίας σου.
|
12
Οὗτος ἔσται ἄγροικος ἄνθρωπος αἱ
χεῖρες αὐτοῦ ἐπὶ πάντας,
καὶ αἱ χεῖρες πάντων ἐπ' αὐτόν,
καὶ κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν
ἀδελφῶν αὐτοῦ κατοικήσει.
|
12
Αὐτὸς δὲ ὁ υἱός σου θὰ
εἶναι ἄνθρωπος τῆς ὑπαίθρου,
τραχύς· θὰ στρέφεται ἐναντίον
ὅλων καὶ ὅλοι θὰ στρέφωνται
ἐναντίον αὐτοῦ. Αὐτὸς
καὶ οἱ ἀπόγονοί του θὰ
κατοικήσουν ἀπέναντι ὅλων τῶν
συγγενῶν των>. |
12
Ὁ υἱός σου αὐτός, τὸν ὁποῖον
θὰ γεννήσῃς, θὰ εἶναι ἄνθρωπος
τῆς ὑπαίθρου, τραχύς, φιλόνεικος, τόσον
δυνατός, ὥστε ἔνεκα καὶ τοῦ ἀνυποτάκτου
χαρακτῆρος του θὰ στρέφεται συνεχῶς ἐναντίον
ὅλων καὶ θὰ τοὺς ἐνοχλῇ
καὶ ὅλοι θὰ στρέφωνται ἐναντίον του
καὶ θὰ τὸν ἐνοχλοῦν. Οἱ
ἀπόγονοί του θὰ κατοικήσουν εἰς τὰ
ἀνατολικὰ τῶν ἀδελφῶν τοὺς
Ἰσραηλιτῶν (ἀπογόνων τοῦ Ἅβραμ
ἀπὸ τὸν γνήσιον υἱόν του, τὸν
Ἰσαάκ)>. |
13
Καὶ ἐκάλεσεν Ἄγαρ τὸ ὄνομα
Κυρίου τοῦ λαλοῦντος πρὸς αὐτήν·
σὺ ὁ Θεὸς ὁ ἐπιδών με,
ὅτι εἶπε· καὶ γὰρ ἐνώπιον
εἶδον ὀφθέντα μοι.
|
13
Ἡ Ἄγαρ ἐπεκαλέσθη τότε μὲ
σεβασμὸν καὶ εὐγνομοσύνην τὸ
ὄνομα τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος
ὡμίλει πρὸς αὐτήν, καὶ
εἶπε· <σὺ εἶσαι ὁ Θεός,
ὁ ὁποῖος ἔρριψες βλέμμα στοργῆς
πρὸς ἐμὲ τὴν ταλαίπωρον>.
Καὶ ὡμολόγησεν ἡ Ἄγαρ·
<πράγματι εἶδον ἐνώπιόν μου
νὰ φανερώνεται ὁ Θεός>!
|
13
Ἡ Ἄγαρ γεμάτη εὐγνωμοσύνην διὰ τὰ
ὅσα ἄκουσεν, ἐπεκαλέσθη τὸ ὄνομα
τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος τῆς ἐμιλοῦσε,
καὶ εἶπε: <Σὺ εἶσαι ὁ Θεός,
ὁ ὁποῖος ἔρριψες εὐσπλαγχνικὸν
βλέμμα πρὸς ἐμὲ τὴν δυστυχιαμένην>.
Καὶ ἡ Ἄγαρ ὡμολόγησε καὶ εἶπε·
<πράγματι, εἶδα ἐμπρός μου τὸν Κύριον,
ὁ ὁποῖος παρουσιάσθη εἰς ἐμέ>.
|
14
Ἕνεκεν τούτου ἐκάλεσε τὸ φρέαρ
Φρέαρ οὗ ἐνώπιον εἶδον·
ἰδοὺ ἀνὰ μέσον Κάδης καὶ
ἀνὰ μέσον Βαράδ.
|
14
Ἐξ αἰτίας τοῦ μεγάλου τούτου
γεγονότος ὠνόμασε τὸ φρέαρ ἐκεῖνο
<φρέαρ ὅπου εἶδον ἐνώπιόν
μου τὸν Θεόν>. Τοῦτο εὑρίσκεται
μεταξὺ Κάδης καὶ Βαράδ.
|
14
Διὰ τοῦτο, εὐχαριστοῦσα τὸν
εὐεργέτην της Θεόν, ὠνόμασε τὸ πηγάδι, εἰς
τὸ ὁποῖον συνήντησε τὸν ἄγγελον,
<πηγάδι ὅπου εἶδα τὸν Κύριον>. Τὸ
πηγάδι τοῦτο εὑρίσκεται μεταξὺ Κάδης καὶ
Βαράδ (εἰς τὰ βορειοανατολικὰ τοῦ
Σινᾶ). |
15
Καὶ ἔτεκεν Ἄγαρ τῷ Ἅβραμ, υἱόν
καὶ ἐκάλεσεν Ἅβραμ τὸ
ὄνομα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ,
ὃν ἔτεκεν αὐτῷ Ἄγαρ, Ἰσμαήλ.
|
15
Ἡ Ἄγαρ ἐγέννησε πράγματι, ὑστέρα
ἀπὸ ὀλίγον, τέκνον εἰς
τὸν Ἅβραμ. Ὁ δὲ Ἅβραμ ὠνόμασε
τὸ παιδί του, τὸ ὁποῖον τοῦ
ἐγέννησεν ἡ Ἄγαρ, μὲ τὸ
ὄνομα ᾿Ισμαήλ. |
15
Καὶ ὅταν ἦλθεν ὁ ὡρισμένος καιρός,
ἡ Ἄγαρ ἐγέννησεν εἰς τὸν Ἅβραμ
υἱὸν καὶ ὁ Ἅβραμ ἔδωκεν
εἰς τὸν υἱόν του, τὸν ὁποῖον
τοῦ ἐγέννησεν ἡ Ἄγαρ, τὸ ὄνομα
Ἰσμαήλ. |
16
Ἅβραμ δὲ ἦν ἐτῶν ὀγδοηκονταέξ
ἡνίκα ἔτεκεν Ἄγαρ τῷ Ἅβραμ
τὸν Ἰσμαήλ.
|
16
Ἦτο δὲ τότε ὁ Ἅβραμ, ὅταν
ἐγέννησεν εἰς αὐτὸν ἡ
Ἄγαρ τὸν Ἰσμαήλ, ἐτῶν
ὀγδοήκοντα ἕξ. |
16
Ὁ δὲ Ἅβραμ ἦταν ὄγδοντα ἕξι
ἔτων, ὅταν ἡ Ἄγαρ ἐγέννησεν
εἰς αὐτὸν τὸν Ἰσμαήλ.
|