Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
αὶ
ἐν τῷ ὀγδόῳ καὶ τριακοστῷ
ἔτει τῆς βασιλείας Ἀσὰ ἀνέβη
βασιλεὺς Ἰσραὴλ ἐπὶ Ἰούδαν
καὶ ᾠκοδόμησε τὴν Ραμὰ τοῦ
μὴ δοῦναι ἔξοδον καὶ εἴσοδον
τῷ Ἀσὰ βασιλεῖ Ἰούδα.
|
ατὰ
τὸ τριακοστὸν ὄγδοον ἔτος τῆς
βασιλείας τοῦ Ἀσά, ὁ Βαασά,
βασιλεὺς τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ,
ἐξεστράτευσεν ἐναντίον τοῦ βασιλείου
τοῦ Ἰούδα καὶ ὠχύρωσε
τὴν Ραμά, διὰ νὰ μὴ παρέχῃ
εἰς τὸν Ἀσά, τὸν βασιλέα
τῶν Ἰουδαίων, ἐλευθερίαν νὰ
εἰσέρχεται καὶ νὰ ἐξέρχεται
εἰς τὴν χώραν του. |
ατὰ
τὸ τριακοστὸν ὄγδοον ἔτος τῆς
βασιλείας τὸν Ἀσά, ὁ Βαασά, βασιλιᾶς
τοῦ Ἰσραήλ, ἐξεστράτευσεν ἐναντίον
τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα καὶ ὠχύρωσε
τὴν πόλιν Ραμά, διὰ νὰ ἀπαγορεύσῃ
εἰς τὸν Ἀσά, τὸν βασιλιᾶ
τοῦ Ἰούδα, τὴν ἔξοδον καὶ τὴν
εἴσοδόν του εἰς τὴν χώραν του.
|
2
Καὶ ἔλαβεν Ἀσὰ ἀργύριον
καὶ χρυσίον ἐκ θησαυρῶν οἴκου
Κυρίου καὶ οἴκου τοῦ βασιλέως
καὶ ἀπέστειλε πρὸς τὸν υἱὸν
τοῦ Ἄδερ βασιλέως Συρίας τὸν
κατοικοῦντα ἐν Δαμασκῷ λέγων·
|
2
Ὁ Ἀσὰ ἐπῆρεν ἀργύριον
καὶ χρυσίον ἀπὸ τοὺς θησαυροὺς
τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ ἀπὸ
τὸ βασιλικὸν θησαυροφυλάκιον καὶ ἔστειλεν
αὐτὰ μὲ ἀπεσταλμένους του πρὸς
τὸν υἱὸν τοῦ Ἄδερ, βασιλέα
τῆς Συρίας, ὁ ὁποῖος κατοικοῦσεν
εἰς τὴν Δαμασκὸν καὶ τοῦ παρήγγειλε·
|
2
Τότε ὁ Ἀσὰ ἐπῆρε ἀσῆμι
καὶ χρυσάφι ἀπὸ τὸ Θησαυροφυλάκιον
τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ ἀπὸ
τὸ Θησαυροφυλάκιον τοῦ βασιλικοῦ παλατιοῦ
καὶ τὰ ἔστειλεν εἰς τὸν υἱὸν
τοῦ Ἄδερ, βασιλιᾶ τῆς Συρίας, ὁ
ὁποῖος ἑκατοικοῦσε εἰς τὴν
Δαμασκόν, καὶ τοῦ ἐμήνυσεν:
|
3
διάθου διαθήκην ἀνὰ μέσον ἐμοῦ
καὶ σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον
τοῦ πατρός μου καὶ ἀνὰ μέσον
τοῦ πατρός σου· ἰδοὺ ἀπέσταλκά
σοι χρυσίον καὶ ἀργύριον, δεῦρο
καὶ διασκέδασον ἀπ' ἐμοῦ τὸν
Βαασὰ βασιλέα Ἰσραὴλ καὶ ἀπελθέτω
ἀπ' ἐμοῦ. |
3
<κλεῖσε συμφωνίαν φιλίας μεταξὺ
ἐμοῦ καὶ σοῦ, ὁμοίαν πρὸς
ἐκείνην ποὺ ὑπῆρχε μεταξὺ
τοῦ πατρός μου καὶ τοῦ πατρός
σου. Ἰδοὺ ἐγὼ σοῦ ἔχω
ἀποστείλει χρυσίον καὶ ἀργύριον.
Ἔλα καὶ διασκόρπισε μακρὰν ἀπὸ
ἐμὲ τὸν Βαασά, βασιλέα τῶν
Ἰσραηλιτῶν, διὰ νὰ ἀπέλθῃ
αὐτὸς ἀπὸ τὴν περιοχήν
μου>. |
3
<Ἂς κάμωμεν συνθήκην συμμαχίας μεταξὺ ἐμοῦ
καὶ σοῦ, ὅπως ὑπῆρχε συμμαχία
μεταξὺ τοῦ πατέρα μου καὶ τοῦ πατέρα
σου. Νά· σοῦ ἔχω στείλει χρυσάφι καὶ
ἀσῆμι. Ἐμπρός, ἔλα καὶ διασκόρπισε
ἀπὸ ἐμὲ τὸν Βαασά, βασιλιᾶ
τοῦ Ἰσραήλ, ὥστε νὰ ἀποσύρῃ
τὸν στρατόν του καὶ νὰ φύγῃ
ἀπὸ ἐμέ>. |
4
Καὶ ἤκουσεν υἱὸς Ἄδερ τοῦ
βασιλέως Ἀσὰ καὶ ἀπέστειλε
τοὺς ἄρχοντας τῆς δυνάμεως αὐτοῦ
ἐπὶ τὰς πόλεις Ἰσραὴλ
καὶ ἐπάταξε τὴν Ἀϊὼν καὶ
τὴν Δὰν καὶ τὴν Ἀβελμαῒν
καὶ πάσας τὰς περιχώρους Νεφθαλί.
|
4
Ὁ υἱὸς τοῦ Ἄδερ, ὁ βασιλεὺς
τῆς Συρίας ἐδέχθη τὴν πρότασιν
τοῦ Ἀσὰ καὶ ἔστειλε τοὺς
ἀρχηγοὺς μὲ τὸν στρατόν του
ἐναντίον τῶν πόλεων τοῦ βασιλείου
τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἐκτύπησε
τὰς πόλεις, τὴν Ἀϊών, τὴν
Δὰν καὶ τὴν Ἀβελαΐν καὶ ὅλην
τὴν χώραν τῆς φυλῆς τοῦ Νεφθαλί.
|
4
Ὁ υἱὸς Ἄδερ ἐδέχθη τὴν
πρότασιν τοῦ βασιλιᾶ Ἀσὰ καὶ
ἔστειλε τοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ στρατοῦ
του ἐναντίον τῶν πόλεων τοῦ βασιλείου
τοῦ Ἰσραὴλ καὶ κατέλαβε τὴν
Ἀϊών, τὴν Δὰν καὶ τὴν Ἀβελμαΐν
καὶ ὅλην τὴν περιοχὴν τῆς φυλῆς
Νεφθαλί. |
5
Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἀκοῦσαι
Βαασὰ ἀπέλιπε τοῦ μηκέτι οἰκοδομεῖν
τὴν Ραμὰ καὶ κατέπαυσε τὸ ἔργον
αὐτοῦ. |
5
Ὅταν ὁ Βαασὰ ἐπληροφορήθη τοῦτο,
ἐσταμάτησε πλέον νὰ ὀχυρώνῃ
τὴν Ραμὰ καὶ διέκοψε τὴν ἐργασίαν
του αὐτήν. |
5
Συνέβη δὲ τοῦτο: Μόλις ὁ Βαασὰ ἐπληροφορήθη
ὅσα συνέβησαν, ἔπαυσε πλέον νὰ ὀχυρώνῃ
τὴν Ραμά, ἐσταμάτησε τὸ ὀχυρωματικόν
του ἔργον καὶ ἔφυγε. |
6
Καὶ Ἀσὰ βασιλεὺς ἔλαβε πάντα
τὸν Ἰούδαν καὶ ἔλαβε τοὺς
λίθους τῆς Ραμὰ καὶ τὰ ξύλα
αὐτῆς, ἃ ᾠκοδόμησε Βαασά,
καὶ ᾠκοδόμησεν ἐν αὐτοῖς
τὴν Γαβαὲ καὶ τὴν Μασφά.
|
6
Ὁ βασιλεὺς Ἀσὰ ἐπῆρε τότε
μαζῆ του ὅλους τοὺς Ἰουδαίους,
ἦλθεν εἰς τὴν Ραμά, ἐπῆρε
τοὺς λίθους καὶ τὰ ξύλα μὲ
τὰ ὁποῖα ὠχύρωνεν ὁ Βαασὰ
τὴν Ραμά, καὶ μὲ αὐτὰ
ὠχύρωσεν αὐτὸς τὴν Γαβαὲ
καὶ τὴν Μασφά. |
6
Τότε ὁ βασιλιᾶς Ἀσὰ ἐμάζευσεν
ὅλους τοὺς Ἰουδαίους καὶ μετέφερε
τὶς πέτρες τῆς Ραμὰ καὶ τὴν
ξυλείαν της, τὰ ὑλικὰ μὲ τὰ
ὁποῖα τὴν ὠχύρωσεν ὁ Βαασά·
μὲ τὰ ὑλικὰ δὲ αὐτὰ
ὁ βασιλιᾶς Ἀσὰ ὠχύρωσε
τὴν Γαβαὲ καὶ τὴν Μασφά.
|
7
Καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ
ἦλθεν Ἀνανὶ ὁ προφήτης πρὸς
Ἀσὰ βασιλέα Ἰούδα καὶ
εἶπεν αὐτῷ· ἐν τῷ πεποιθέναι
σε ἐπὶ βασιλέα Συρίας καὶ μὴ
πεποιθέναι σε ἐπὶ Κύριον Θεόν
σου, διὰ τοῦτο ἐσώθη ἡ δύναμις
Συρίας ἀπὸ τῆς χειρός σου.
|
7
Κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην
ἦλθεν πρὸς τὸν Ἀσά, τὸν
βασιλέα τῆς φυλῆς Ἰούδα, ὁ
Ἀνανὶ ὁ προφήτης καὶ τοῦ
εἶπε· <ἐπειδὴ σὺ ἐστήριξες
τὴν πεποίθησίν σου εἰς τὸν βασιλέα
τῆς Συρίας καὶ δὲν ἐστηρίχθης
εἰς Κύριον τὸν Θεόν σου, διὰ
τοῦτο διέφυγεν ἀπὸ τὰ χέρια
σου ὁ στρατὸς τῆς Συρίας καὶ
ἐσώθη. |
7
Κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἦλθεν
ὁ προφήτης Ἀνανὶ εἰς τὸν Ἀσά,
τὸν βασιλιᾶ τὸν βασιλείου τοῦ Ἰούδα,
καὶ τοῦ εἶπεν: <Ἐπειδὴ ἐστήριξες
τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν πεποίθησίν σου
εἰς τὸν βασιλιᾶ τῆς Συρίας καὶ
δὲν ἐστήριξες τὴν ἐλπίδα καὶ
τὴν πεποίθησίν σου εἰς τὸν Κύριον, τὸν
Θεόν σου, διὰ τοῦτο ὁ στρατὸς τῆς
Συρίας ἐγλύτωσε τὴν καταστροφὴν ἀπὸ
τὰ χέρια σου. |
8
Οὐχ οἱ Αἰθίοπες καὶ Λίβυες
ἦσαν εἰς δύναμιν πολλὴν εἰς
θάρσος, εἰς ἱππεῖς εἰς πλῆθος
σφόδρα; Καὶ ἐν τῷ πεποιθέναι
σε ἐπὶ Κύριον παρέδωκεν εἰς
χεῖράς σου; |
8
Οἱ Αἰθίοπες καὶ οἱ Λίβυες
δὲν ἦσαν περισσότεροι καὶ ὀρμητικότεροι;
Δὲν εἶχαν αὐτοὶ καὶ πολυάριθμον
ἱππικόν; Καὶ ὅμως, ἐπειδὴ
εἶχες στηρίξει τὴν πεποίθησίν
σου εἰς τὸν Κύριον, ὁ Κύριος
παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς τὰ χέρια
σου. |
8
Μήπως οἰ Αἰθίοπες καὶ οἱ Λίβυες δὲν
ἀποτελοῦσαν μεγάλην καὶ ὁρμητικὴν
στρατιωτικὴν δύναμιν μὲ πάρα πολλοὺς ἱππεῖς;
Ἀλλ’ ἐπειδὴ ἐστήριξες τὴν
ἐλπίδα καὶ τὴν πεποίθησίν σου εἰς
τὸν Κύριον, ὁ Κύριος παρέδωκεν ὅλους αὐτοὺς
εἰς τὰ χέρια σου. |
9
Ὅτι οἱ ὀφθαλμοὶ Κυρίου ἐπιβλέπουσιν
ἐν πάσῃ τῇ γῇ κατισχῦσαι
ἐν πάσῃ καρδίᾳ πλήρει
πρὸς αὐτόν. Ἠγνόηκας ἐπὶ
τούτῳ· ἀπὸ τοῦ νῦν
ἔσται μετὰ σοῦ πόλεμος.
|
9
Διότι οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Κυρίου
ἐπιβλέπουν εἰς ὅλην τὴν οἰκουμένην,
διὰ νὰ στηρίζουν καὶ νὰ ἐνισχύουν
ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἔχουν
ἐξ ὁλοκλήρου ἀφωσιωμένην τὴν
καρδίαν των πρὸς αὐτόν. Σὺ ὅμως
ἠγνόησες αὐτόν. Ἀπὸ τώρα
καὶ εἰς τὸ μέλλον θὰ γίνεται
πόλεμος ἐναντίον σου>. |
9
Διότι οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Κυρίου παρακολουθοῦν
ἀγρύπνως ὁλόκληρον τὴν γῆν διὰ
νὰ στηρίξουν ὅλους ἐκείνους, τῶν ὁποίων
οἱ καρδιὲς εἶναι ὑπάκουες καὶ
ἀφωσιωμένες εἰς αὐτόν. Σὺ ὅμως
παρέβλεψες τὸ γεγονὸς αὐτὸ καὶ
ἐφέρθης ὡς ἀνόητος· διὰ
τοῦτο ἀπὸ τοῦδε καὶ εἰς
τὸ ἑξῆς θὰ εὐρίσκεσαι
συνεχῶς εἰς ἐμπόλεμον κατάστασιν>.
|
10
Καὶ ἐθυμώθη Ἀσὰ τῷ προφήτῃ
καὶ παρέθετο αὐτὸν εἰς φυλακήν,
ὅτι ὠργίσθη ἐπὶ τούτῳ·
καὶ ἐλυμήνατο Ἀσὰ ἐν τῷ
λαῷ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ.
|
10
Ὁ Ἀσὰ ἐθύμωσεν ἐναντίον
τοῦ προφήτου καὶ ἔρριψεν αὐτὸν
εἰς τὴν φυλακήν, διότι ὠργίσθη
διὰ τὰ λόγια του. Ἐπὶ πλέον
ἔλαβε κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον
καὶ σκληρὰ μέτρα ἐναντίον μερικὼν
ἐκ τοῦ λαοῦ του. |
10
Ὁ Ἀσὰ ὠργίσθη ἐναντίον τοῦ
προφήτου καὶ τὸν ἔβαλεν εἰς τὴν
φυλακήν, διότι ἐθύμωσεν ἕνεκα τοῦ μηνύματος,
τὸ ὁποῖον τοῦ μετέφερε. Κατὰ
τὸν ἴδιον ἐκεῖνον καιρὸν ὁ
Ἀσὰ ἐτιμώρησε σκληρὰ μερικοὺς
ἀπὸ τὸν λαόν. |
11
Καὶ ἰδοὺ οἱ λόγοι Ἀσὰ
οἱ πρῶτοι καὶ οἱ ἔσχατοι γεγραμμένοι
ἐν βιβλίῳ βασιλέων Ἰούδα
καὶ Ἰσραήλ. |
11
Ἰδού, τὰ ἀλλὰ ἔργα τοῦ
Ἀσὰ τὰ πρῶτα καὶ τὰ τελευταῖα,
εἶναι γραμμένα εἰς τὸ βιβλίον
τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα καὶ
τοῦ Ἰσραήλ. |
11
Καὶ νά· τὰ ἔργα τοῦ Ἀσά,
ἀπὸ τὰ πρῶτα τὰ τελευταῖα
(ἡ ἱστορία του), εἶναι γραμμένα εἰς
τὸ βιβλίον τῶν βασιλέων (τοῦ βασιλείου)
τοῦ Ἰούδα καὶ τοῦ Ἰσραήλ.
|
12
Καὶ ἐμαλακίσθη Ἀσὰ ἐν
τῷ ἔτει τῷ ἐνάτῳ καὶ
τριακοστῷ τῆς βασιλείας αὐτοῦ
τοὺς πόδας, ἕως σφόδρα ἐμαλακίσθη·
καὶ ἐν τῇ μαλακίᾳ αὐτοῦ
οὐκ ἐζήτησε τὸν Κύριον, ἀλλὰ
τοὺς ἰατρούς. |
12
Ὁ Ἀσὰ κατὰ τὸ τριακοστὸν
ἔνατον ἔτος τῆς βασιλείας του, ἠσθένησε
εἰς τοὺς πόδας του καὶ ὑπέφερε
πάρα πολύ. Κατὰ τὴν ἀσθένειάν
του αὐτὴν δὲν ἐζήτησε τὴν
βοήθειαν τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ κατέφυγεν
εἰς τοὺς ἰατρούς.
|
12
Ὁ Ἀσὰ κατὰ τὸ τριακοστὸν
ἔνατον ἔτος τῇς βασιλείας του προσεβλήθη
ἀπὸ ἀσθένειαν εἰς τὰ πόδια,
ἡ ὁποῖα ἐπροχώρησε καὶ ἐξειλίχθη
εἰς πολὺ σοβαρὰν καὶ ὀδυνηράν.
Ἐν τούτοις ὁ Ἀσὰ κατὰ τὴν
ἀσθένειάν του δὲν κατέφυγεν εἰς τὸν
Κύριον καὶ δὲν ἐζήτησε τὴν βοήθειάν
του, ἀλλὰ κατέφυγεν εἰς τοὺς ἰατρούς.
|
13
Καὶ ἐκοιμήθη Ἀσὰ μετὰ
τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐτελεύτησεν
ἐν τῷ τεσσαρακοστῷ ἔτει τῆς
βασιλείας αὐτοῦ,
|
13
Ὁ Ἀσὰ ἀπέθανε καὶ ἐτάφη
μαζῆ μὲ τοὺς πατέρας του. Ἀπέθανε
δὲ κατὰ τὸ τεσσαρακοστὸν ἔτος
τῆς βασιλείας του. |
13
Ὁ Ἀσὰ ἀπέθανε καὶ προσετέθη
εἰς τοὺς ἀποθαμένους προγόνους του·
ἀπέθανε δὲ κατὰ τὸ τεσσαρακοστὸν
ἔτος τῆς βασιλείας του· (ἄλλα χειρόγραφα
γράφουν: Κατὰ τὸ τριακοστὸν ἔνατον
ἔτος τῆς βασιλείας του). |
14
καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν τῷ
μνήματι, ᾧ ὤρυξεν ἑαυτῷ ἐν
πόλει Δαυίδ, καὶ ἐκοίμησαν αὐτὸν
ἐπὶ τῆς κλίνης καὶ ἔπλησαν
ἀρωμάτων καὶ γένη μύρων μυρεψῶν
καὶ ἐποίησαν αὐτῷ ἐκφορὰν
μεγάλην ἕως σφόδρα. |
14
Ἔθαψαν αὐτὸν εἰς μνημεῖον, τὸ
ὁποῖον ὁ ἴδιος διὰ τὸν
ἑαυτόν του εἶχεν ἀνοίξει εἰς
τὴν πόλιν τοῦ Δαυίδ. Τὸν ἐτοποθέτησαν
εἰς τὸ νεκροκράββατον, ποὺ εἶχαν
γεμίσει μὲ ἀρώματα καὶ διάφορα
ἄλλα εἴδη μύρων, τὰ ὁποῖα
κατασκευάζουν οἱ μυροποιοί. Ἔκαμαν
ἔτσι εἰς αὐτὸν πολὺ μεγάλην
καὶ ἐπίσημον κηδείαν. |
14
Τὸν ἔθαψαν εἰς τὸ μνῆμα, τὸ
ὁποῖον ὁ ἴδιος ἄνοιξε διὰ
τὸν ἑαυτόν του εἰς τὴν πόλιν τοῦ
Δαβίδ. Ἐτοποθέτησαν τὴν σορόν του
ἐπάνω εἰς τὸ νεκρικὸν κρεββάτι, τὸ
ὁποῖον ἐγέμισαν μὲ ἀρώματα,
ποὺ εἶχαν κατασκευασθῇ ἀπὸ μυροποιοὺς
μὲ τὴν ἀνάμειξιν διαφόρων ἀρωματικῶν
ἐλαίων. Ἔτσι ἔκαμαν εἰς τὸν
Ἀσὰ κηδείαν πολὺ μεγάλην καὶ ἐπίσημον.
|