Πρωτότυπο Κείμενο
|
Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα
|
Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
|
υνάχθητε
καὶ συνδέθητε, τὸ ἔθνος τὸ ἀπαίδευτον,
|
υγκεντρωθῆτε,
συνδεθῆτε μὲ τὸν Θεόν, ἔθνος
ἀπαιδαγώγητον καὶ ἀμόρφωτον,
|
υμμαζευθῆτε
εἰς τὸν ἑαυτόν σας, συνετίσθητε·
καὶ συνδεθῆτε, γίνετε καὶ πάλιν οἰκεῖοι
μὲ τὸν Θεόν, ὦ ἔθνος <Ἰουδαϊκόν>
ἀσύνετον, ἀπαιδαγώγητον, ἀμόρφωτον,
|
2
πρὸ τοῦ γενέσθαι ὑμᾶς ὡς
ἄνθος παραπορευόμενον, πρὸ τοῦ ἐπελθεῖν
ἐφ' ὑμᾶς ὀργὴν Κυρίου,
πρὸ τοῦ ἐπελθεῖν ἐφ' ὑμᾶς
ἡμέραν θυμοῦ Κυρίου.
|
2
πρὶν καταντήσετε ὡσὰν τὸ κομμένον
ἄνθος, ποὺ τὸ παρασύρει ὁ ἄνεμος.
Πρὶν ἐκσπάσῃ ἐναντίον
σας ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου·
πρὶν ἢ ἐπέλθῃ ἐπάνω
σας ἡ ἡμέρα τοῦ θυμοῦ τοῦ
Κυρίου.
|
2
προτοῦ να γίνετε ὅπως τὸ ἄνθος, ποὺ
κόβεται, πίπτει κατὰ γῆς καὶ διασκορπίζεται
καὶ παρασύρεται ἀπὸ τὸν ἄνεμον
ἐδῶ καὶ ἐκεῖ· πρὶν
ἐκσπάσῃ ἐναντίον σας ἡ ἡμέρα
τῆς ὀργῆς τοῦ Κυρίου· πρὶν ἐκσπάσῃ
ἐναντίον σας ἡ ἡμέρα τοῦ θυμοῦ
τοῦ Κυρίου. |
3
Ζητήσατε τὸν Κύριον, πάντες ταπεινοὶ
γῆς· κρίμα ἐργάζεσθε καὶ
δικαιοσύνην ζητήσατε καὶ ἀποκρίνασθε
αὐτά, ὅπως σκεπασθῆτε ἐν ἡμέρᾳ
ὀργῆς Κυρίου. |
3
Ὅλοι σεῖς, οἱ ταπεινοὶ τῆς χώρας
Ἰούδα, ἀναζητήσατε τὸν Κύριον,
ἐργασθῆτε, ἀποκτήσατε καὶ ἐφαρμόσατε
κρίσιν δικαίαν. Ἀναζητήσατε τὴν
δικαιοσύνην, ἀνταποκριθῆτε ἐμπράκτως
εἰς αὐτά, ποὺ ζητεῖ ὁ
Κύριος, διὰ νὰ προφυλαχθῆτε καὶ
σωθῆτε κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς
ὀργῆς τοῦ Κυρίου. |
3
Ζητήσατε μὲ πόθον πολὺν τὸν Κύριον ὅλοι
οἱ ταπεινοὶ κάτοικοι τῆς Ἰουδαίας·
ἐργασθῆτε μὲ σπουδήν, ἐπιμέλειαν καὶ
δικαιοσύνην τὶς δίκαιες κρίσεις τοῦ Θεοῦ.
Ζητήσατε δὲ μὲ πόθον πολὺν τὴν ἐν
γένει ἀρετὴν καὶ ἀνταποκριθῆτε
μὲ τὴν θέλησίν σας ἐμπράκτως διὰ
παντός· κάμετε τὴν φροντίδα καὶ σπονδὴν
μέχρι τέλους, διὰ νὰ προφυλαχθῆτε καὶ
γλυτώσετε ἀπὸ τὸν ἐχθρὸν κατὰ
τὴν ἡμέραν τῆς δικαίας ὀργῆς
τοῦ Κυρίου. |
4
Διότι Γάζα διηρπασμένη ἔσται, καὶ
Ἀσκάλων εἰς ἀφανισμόν, καὶ
Ἄζωτος μεσημβρίας ἐκριφήσεται, καὶ
Ἀκκαρὼν ἐκριζωθήσεται.
|
4
Διότι ἡ Γάζα θὰ διαρπαγῇ ἀπὸ
τοὺς ἐχθρούς, ἡ Ἀσκάλων
θὰ παραδοθῇ εἰς πλήρη καταστροφήν,
ἡ Ἄζωτος ἐν πλήρει μεσημβρία
θὰ ριφθῇ κάτω εἰς τὸ χῶμα
καὶ ἡ Ἀκκαρὼν θὰ ξερριζωθῇ.
|
4
Διότι ἡ Γάζα θὰ διαρπαγῇ, θὰ λεηλατηθῇ
καὶ θὰ ἐρημωθῇ· ἡ Ἀσκάλων
θὰ ἀφανισθῇ· ἡ Ἄζωτος θὰ
ἀπορριφθῇ καὶ θὰ καταπέσῃ εἰς
ἐρείπια αἰφνιδίως, ἐν πλήρει μεσημβρία ἡ
δὲ Ἀκκαρὼν θὰ ξερριζωθῇ.
|
5
Οὐαὶ οἱ κατοικοῦντες τὸ σχοίνισμα
τῆς θαλάσσης, πάροικοι Κρητῶν·
λόγος Κυρίου ἐφ' ὑμᾶς, Χαναὰν
γῆ ἀλλοφύλων, καὶ ἀπολῶ
ὑμᾶς ἐκ κατοικίας.
|
5
Ἀλλοίμονον εἰς τοὺς κατοικοῦντας
τὸ παράλιον τμῆμα τῆς θαλάσσης,
οἱ ἀπόγονοι αὐτοὶ τῶν
ἀποίκων τῆς Κρήτης, οἱ Φιλισταῖοι.
Ὁ λόγος Κυρίου στρέφεται καὶ
ἐναντίον σας, Χαναναῖοι, χώρα τῶν
Φιλισταίων. Θὰ καταστρέψω καὶ σᾶς
καὶ τὰς κατοικίας σας.
|
5
Ἀλλοίμονον εἰς ἐκείνους, οἱ
ὁποῖοι κατοικοῦν εἰς τὴν παραλιακὴν
λωρίδα τῆς Παλαιστίνης <δυτικῶς τῆς Ἰουδαίας>,
εἰς τοὺς Φιλισταίους, τοὺς ἀπογόνους
τῶν ἀποίκων Κρητῶν ὁ λόγος τοῦ
Κυρίου στρέφεται ἐναντίον σας, Φιλισταῖοι, ποὺ
κατοικεῖτε τὴν Χαναάν, ἡ ὁποία ἔγινε
χώρα τῶν Φιλισταίων· θὰ καταστρέψω καὶ
σᾶς ἀπὸ τὴν γῆν, εἰς τὴν
ὁποίαν τώρα παροικεῖτε, ὥστε νὰ μὴ
ὑπάρξῃ πλέον ἐκεῖ κανεὶς κάτοικος
ἀπὸ σᾶς. |
6
Καὶ ἔσται Κρήτη νομὴ ποιμνίων
καὶ μάνδρα προβάτων.
|
6
Ἡ χώρα σας, ἡ ὁποία κατέχεται
ἀπὸ τοὺς Κρῆτας, ὡς ἐὰν
εἶναι Κρήτη, θὰ γίνῃ βοσκότοπος
καὶ μάνδρα προβάτων.
|
6
Τοιουτοτρόπως ἡ χώρα τῶν Φιλισταίων μὲ τοὺς
ἀποίκους ἀπὸ τὴν Κρήτην θὰ μεταβληθῇ
εἰς βοσκότοπον καὶ μάνδραν προβάτων.
|
7
Καὶ ἔσται τὸ σχοίνισμα τῆς θαλάσσης
τοῖς καταλοίποις οἴκου Ἰούδα·
ἐπ' αὐτοὺς νεμήσονται ἐν τοῖς
οἴκοις Ἀσκάλωνος, δείλης καταλύσουσιν
ἀπὸ προσώπου υἱῶν Ἰούδα,
ὅτι ἐπέσκεπται αὐτοὺς Κύριος
ὁ Θεὸς αὐτῶν, καὶ ἀποστρέψει
τὴν αἰχμαλωσίαν αὐτῶν.
|
7
Ἡ παρὰ τὴν θάλασσαν περιοχὴ
θὰ περιέλθῃ εἰς τοὺς ἀπομείναντας
Ἰουδαίους. Οἱ Ἰουδαῖοι θὰ
βοσκήσουν τὰ πρόβατά των ἐκεῖ,
ὅπου ἄλλοτε ὑπῆρχον αἱ οἰκίαι
τῆς Ἀσκάλωνος. Κατὰ τὸ δειλινόν,
κατὰ τὸ διάστημα δηλαδὴ τῆς
ἡμέρας, θὰ διαλυθοῦν οἱ Φιλισταῖοι
ἐνώπιον τῶν Ἰουδαίων, διότι
ὁ Κύριος καὶ Θεός των εἶχεν
ἐπισκεφθῇ τοὺς Ἰουδαίους καὶ
θὰ ἐπαναφέρῃ αὐτοὺς ἀπὸ
τὴν γῆν τῆς αἰχμαλωσίας των.
|
7
Ἡ δὲ παραλιακὴ λωρίδα τῆς Παλαιστίνης
θὰ περιέλθῃ εἰς τὴν κατοχὴν
τῶν Ἰουδαίων, ποὺ ἀπέμειναν μετὰ
τὴν ἐπιστροφὴν ἀπὸ τὴν
Βαβυλώνιον αἰχμαλωσίαν. Εἰς τοὺς ἐρήμους
αὐτοὺς τόπους, ὅπου ἦσαν προηγουμένως
τὰ σπίτια τῆς πλουσίας πόλεως Ἀσκάλωνος,
θὰ βοσκήσουν τὰ πρόβατά των οἱ Ἰουδαῖοι.
Οἱ Φιλισταίοι θὰ διαλυθοῦν κατὰ τὸ
δειλινόν, δηλαδὴ ὄχι νύκτα, ἀλλὰ κατὰ
τὴν διάρκειαν τῆς ἡμέρας, ἐνώπιον
τῶν Ἰουδαίων διότι Κύριος ὁ Θεὸς τῶν
Ἰουδαίων τοὺς εἶχεν ἐπισκεφθῇ,
θὰ τοὺς ἐπαναφέρῃ δὲ εἰς
τὴν χώραν των ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν
τῶν Βαβυλωνίων. |
-8
Ἤκουσα ὀνειδισμοὺς Μωὰβ καὶ
κονδυλισμοὺς υἱῶν Ἀμμών, ἐν
οἷς ὠνείδιζον τὸν λαόν μου καὶ
ἐμεγαλύνοντο ἐπὶ τὰ ὅριά
μου. |
8
Ἤκουσα τοὺς ὀνειδισμοὺς τῶν
Μωαβιτῶν, τὰ γρονθοκοπήματα τῶν Ἀμμωνιτῶν,
μὲ τὰ ὁποῖα ὕβριζαν αὐτοὶ
καὶ ἐνέπαιζαν τὸν λαόν μου καὶ
ὑπερηφανεύοντο εἰς βάρος τῆς
χώρας μου.
|
8
Ἄκουσα τὶς κατηγορίες καὶ τὶς λοιδορίες
τῶν Μωαβιτῶν, ὅπως ἐπίσης τὶς
ὕβρεις καὶ τὶς προσβολὲς τῶν
Ἀμμωνιτῶν, μὲ τὶς ὁποῖες
αὐτοὶ ὕβριζαν καὶ κατηγοροῦσαν
τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν μου καὶ ἐφέροντο
μὲ ὑπεροψίαν εἰς βάρος τῆς χώρας μου,
ἐπιθυμοῦντες τὴν κατάκτησίν της.
|
9
Διὰ τοῦτο ζῶ ἐγώ, λέγει
Κύριος τῶν δυνάμεων ὁ Θεός Ἰσραήλ,
διότι Μωὰβ ὡς Σόδομα ἔσται καὶ
υἱοὶ Ἀμμὼν ὡς Γόμορρα,
καὶ Δαμασκὸς ἐκλελειμμένη ὡς
θημωνία ἅλωνος καὶ ἠφανισμένη
εἰς τὸν αἰῶνα· καὶ οἱ
κατάλοιποι λαοῦ μου διαρπῶνται αὐτοὺς
καὶ οἱ κατάλοιποι ἔθνους μου κληρονομήσουσιν
αὐτούς. |
9
Διὰ τοῦτο ὁρκίζομαι εἰς τὸν
ἑαυτόν μου, λέγει Κύριος ὁ Θεὸς
τῶν δυνάμεων, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ,
ὅτι ἡ χώρα Μωὰβ θὰ γίνῃ,
ὅπως τὰ Σόδομα, καὶ οἱ Ἀμμωνῖται
θὰ ἔχουν τὴν τύχην τῶν Γομόρρων.
Ἡ Δαμασκὸς θὰ μείνῃ ἐγκαταλελειμμένη
σὰν θημωνιὰ ἁλωνιοῦ χωρὶς σιτάρι,
θὰ ἀφανισθῇ δι' ὅλους τοὺς αἰῶνας.
Οἱ ἀπομείναντες Ἰουδαῖοι, αὐτοὶ
ποὺ θὰ ἐπανέλθουν ἀπὸ
τὴν αἰχμαλωσίαν, θὰ λεηλατοῦν
αὐτούς. Οἱ ἀπολειφθέντες ἐκ
τοῦ Ἰουδαϊκοῦ ἔθνους θὰ τοὺς
κληρονομήσουν. |
9
Διὰ τοῦτο ὁρκίζομαι εἰς τὸν
ἑαυτόν μου, λέγει ὁ Κύριος τῶν ἀγγελικῶν
δυνάμεων, ὁ παντοδύναμος Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ,
ὅτι ἡ χώρα Μωὰβ θὰ καταστραφῇ
ἀποτόμως, ὅπως παλαιότερα τὰ Σόδομα,
καὶ οἱ Ἀμμωνῖται, ὅπως παλαιότερα
τὰ Γόμορρα. Ἡ δὲ λαμπρὰ καὶ
περίβλεπτος Δαμασκὸς θὰ ἐγκαταλειφθῇ
ὡς θημωνιὰ ἁλωνίου, ὡς σωρὸς
καλάμης χωρὶς στάχυν, τῆς ὁποῖος προορισμὸς
εἶναι ἡ φωτιά· ἑπομένως τὴν περιμένει
ὁ αἰώνιος ἀφανισμός. Ὅσοι δὲ
ἀπὸ τὸν λαόν μου σωθοῦν ἀπὸ
τὴν Βαβυλώνιον αἰχμαλωσίαν καὶ ἐπιστρέψουν,
θὰ τοὺς λεηλατήσουν! Καὶ ὅσοι ἀπέμειναν
ἀπὸ τὸ Ἰουδαικὸν ἔθνος,
θὰ τοὺς κληρονομήσουν! |
10
Αὕτη αὐτοῖς ἀντὶ τῆς ὕβρεως
αὐτῶν, διότι ὠνείδισαν καὶ
ἐμεγαλύνθησαν ἐπὶ τὸν Κύριον
τὸν παντοκράτορα. |
10
Ἡ τιμωρία των αὐτὴ θὰ ἐπέλθῃ
ἐναντίον ἐκείνων ἐξ αἰτίας
τῆς ὑπερηφανείας των, διότι αὐτοὶ
ὕβρισαν καὶ ἐνέπαιξαν καὶ ὑπερηφανεύθησαν
ἐναντίον Κυρίου τοῦ παντοκράτορος.
|
10
Αὐτὴ ἡ ὁλοσχερὴς καταστροφὴ
εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῆς μεγάλης ὑπερηφανείας
των, διότι καθύβρισαν καὶ ἐφέρθησαν μὲ
περιφρόνησιν καὶ ὑπεροψίαν κατὰ τοῦ
παντοκράτορος Κυρίου. |
11
Ἐπιφανήσεται Κύριος ἐπ' αὐτοὺς
καὶ ἐξολοθρεύσει πάντας τοὺς
θεοὺς τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς,
καὶ προσκυνήσουσιν αὐτῷ ἕκαστος
ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ, πᾶσαι
αἱ νῆσοι τῶν ἐθνῶν.
|
11
Τιμωρὸς θὰ ἐμφανισθῇ ἐνώπιόν
των ὁ Κύριος. Θὰ ἐξολοθρεύσῃ
ὅλους τοὺς θεοὺς τῶν εἰδωλολατρικῶν
ἐθνῶν τῆς γῆς. Καὶ θὰ
ἔλθῃ ἔπειτα καιρός, κατὰ τὸν
ὁποῖον θὰ προσκυνήσουν αὐτὸν
ὁ καθένας ἀπὸ τὸν τόπον
του εἰς ὅλας τὰς ἕως τότε εἰδωλολατρικὰς
χώρας τῆς οἰκουμένης.
|
11
Ὁ Κύριος θὰ ἐμφανισθῇ ἔξαφνα
καὶ διὰ μιᾶς τιμωρὸς ἐνώπιον
τῶν Φιλισταίων, Χαναναίων, Μωαβιτῶν, Ἀμμωνιτῶν,
Δαμασκηνῶν καὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν,
καὶ θὰ ἐξολοθρεύσῃ ὅλους
τοὺς θεοὺς τῶν ἐθνῶν τῆς
γῆς. Θὰ προσκυνήσουν δὲ τὸν παντοκράτορα
Κύριον ὅλα τὰ ἔθνη, κάθε ἄνθρωπος,
ὁ καθένας ἀπὸ τὸν τόπον του,
καὶ αὐτοὶ ἀκόμη οἱ εἰδωλολάτραι
ἐθνικοί, ποὺ κατοικοῦν εἰς τὰ
πιὸ ἀπομακρυσμένα νησιά. |
-12
Καὶ ὑμεῖς, Αἰθίοπες, τραυματίαι
ρομφαίας μού ἐστε. |
12
Καὶ σεῖς, οἱ Αἰθίοπες, θὰ
σφαγῆτε διὰ τῆς ρομφαίας μου.
|
12
Ἀλλὰ καὶ σεῖς ἐπίσης, Αἰθίοπες
<καὶ Αἰγύπτιοι>, θὰ σφαγῆτε
ἀπὸ τὸ πλατὺ καὶ μεγάλο ἀμφίστομον
σπαθὶ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ μου.
|
13
Καὶ ἐκτενεῖ τὴν χεῖρα αὐτοῦ
ἐπὶ βορρᾶν καὶ ἀπολεῖ
τὸν Ἀσσύριον καὶ θήσει τὴν
Νινευὴ εἰς ἀφανισμὸν ἄνυδρον
ὡς ἔρημον. |
13
Ὁ Κύριος θὰ ἀπλώσῃ τὴν
τιμωρὸν χεῖρα του πρὸς βορρᾶν. Θὰ
καταστρέψῃ τοὺς Ἀσσυρίους, τὴν
δὲ πρωτεύουσαν τῶν Νινευὴ θὰ
τὴν ἐξαφανίσῃ· θὰ μεταβάλῃ
αὐτὴν εἰς ἄνυδρον ἔρημον τόπον.
|
13
Ὁ παντοκράτωρ Κύριος θὰ ἀπλώσῃ τιμωρητικὸν
τὸ χέρι του πρὸς βορρᾶν καὶ θὰ
καταστρέψῃ τοὺς Ἀσσυρίους, θὰ
ἐξαφανίσῃ δὲ τὴν περίφημον πρωτεύουσάν
των, τὴν Νινευῆ, τὴν ὁποίαν θὰ
μεταβάλῃ εἰς τόπον ἄνυδρον, ξηρὸν
καὶ ἔρημον. |
14
Καὶ νεμήσονται ἐν μέσῳ αὐτῆς
ποίμνια καὶ πάντα τὰ θηρία τῆς
γῆς, καὶ χαμαιλέοντες καὶ ἐχῖνοι
ἐν τοῖς φατνώμασιν αὐτῆς κοιτασθήσονται,
καὶ θηρία φωνήσει ἐν τοῖς διορύγμασιν
αὐτῆς καὶ κόρακες ἐν τοῖς
πυλῶσιν αὐτῆς, διότι κέδρος
τὸ ἀνάστημα αὐτῆς.
|
14
Ἐν μέσῳ τῶν ἐρειπίων της
θὰ βόσκουν τὰ πρόβατα καὶ θὰ
κατοικοῦν ὅλα τὰ θηρία τῆς γῆς.
Οἱ χαμαιλέοντες καὶ οἱ ἀκανθόχοιροι
θὰ ἔχουν τὴν κοίτην των εἰς
τὰ στολίδια τῶν ὀροφῶν ἀπὸ
τὰς κρημνισμένας οἰκίας. Τὰ
δὲ θηρία θὰ ὠρύωνται ἀνάμεσα
ἀπὸ τὰ ὀρύγματα τῶν ἐρειπίων
της. Οἱ κόρακες θὰ κρώζουν ἐπάνω
εἰς τοὺς πυλῶνας της, διότι ἡ
πόλις αὐτὴ ὕψωσεν ὑπερήφανα
τὸ ἀνάστημά της, ὡσὰν
πολυετὴς κέδρος.
|
14
Εἰς τὴν ἔρημον καὶ ἀκατοίκητον
περιοχήν της θὰ βόσκουν κοπάδια προβάτων καὶ
θὰ κατοικοῦν ὅλα τὰ θηρία τῆς
γῆς. Οἱ χαμαιλέοντες καὶ οἱ ἀκανθόχοιροι
θὰ φωλιάζουν εἰς τὰ κοιλώματα τῶν
στολιδιῶν τῶν ὀροφῶν τῶν πολυτελῶν
οἰκιῶν της, καὶ τὰ θηρία θὰ
ὠρύωνται μέσα ἀπὸ τὰ χαντάκια
τῶν ἐρειπίων της· τὰ δὲ κοράκια θὰ
κρώζουν ἐπάνω εἰς τὶς ἄλλοτε μεγάλες
πύλες της. Ὅλα αὐτὰ θὰ τὰ πάθουν
οἱ Ἀσσύριοι καὶ ἡ Νινευῆ,
διότι ἡ Νινευὴ ἦταν πόλις ἀλαζονική,
ὕψωνε μὲ ἔπαρσιν τὸ ἀνάστημά
της, ὅπως ἡ κέδρος, καὶ ἐφαντάζετο
ὅτι θὰ παραμείνῃ αἰωνία.
|
15
Αὕτη ἡ πόλις ἡ φαυλίστρια ἡ
κατοικοῦσα ἐπ' ἐλπίδι, ἡ λέγουσα
ἐν καρδίᾳ αὐτῆς· ἐγὼ
εἶμι, καὶ οὐκ ἔστι μετ' ἐμὲ
ἔτι. Πῶς ἐγενήθη εἰς ἀφανισμὸν
νομὴ θηρίων· πᾶς ὁ διαπορευόμενος
δι' αὐτῆς συριεῖ καὶ κινήσει
τὰς χεῖρας αὐτοῦ. |
15
Αὐτὴ ἡ πόλις, ἡ φαύλη
καὶ ἡ ἐκφαυλίζουσα, ἡ ὁποία
κατοικοῦσε ἀμέριμνος μὲ τὴν
ἐλπίδα ὅτι θὰ εἶναι ἄπτωτός,
ἔλεγεν ὑπερήφανα εἰς τὴν καρδίαν
της: Ἐγὼ εἶμαι, καὶ ἄλλη ὡσὰν
ἐμὲ δὲν θὰ ἐμφανισθῇ πλέον
εἰς τὸν κόσμον. Πῶς ὅμως ἐξηφανίσθη,
πῶς κατήντησε φωλεὰ καὶ νομὴ
τῶν θηρίων! Κάθε διαβάτης ποὺ
θὰ περάσῃ ἀνάμεσα ἀπὸ
τὰ ἐρείπιά της, θὰ σφυρίζῃ
εἰς ἔκφρασιν τῆς ἐκπλήξεώς
του, θὰ κινῇ κατάπληκτος τὰ χέρια
του. |
15
Ἡ πόλις αὐτὴ εἶχε τόσην ἔπαρσιν,
ὥστε ἐθεωροῦσε κάθε ἄλλην πόλιν καὶ
ἄλλην βασιλείαν εὐτελῆ, μικράν, ἀναξίαν
λόγου· ἐνόμιζεν ὅτι δὲν θὰ τὴν
κτυπήσῃ κανένα κακόν, καμμία δυστυχία, καὶ ὅτι
θὰ εἶναι ἄπτωτος· ἡ πόλις αὐτὴ
ἐσκέπτετο καὶ ἔλεγε διὰ τὸν
ἑαυτόν της γεμάτη κομπασμόν: <Ἐγὼ
εἶμαι ἡ μία καὶ μοναδιή· καὶ
ἔπειτα ἀπὸ ἐμὲ δὲν πρόκειται
νὰ παρουσιασθῇ ἄλλη εἰς τὸν
κόσμον!> Πῶς ὅμως ἐξηφανίσθη καὶ
ἐρημώθη ἐντελῶς καὶ ἔγινε
τόπος, ὅπου βόσκουν καὶ κατοικοῦν θηρία!
Κάθε ἄνθρωπος, ποὺ θὰ διέρχεται ἀπὸ
αὐτήν, γεμᾶτος ἔκπληξιν θὰ σφυρίζῃ
ἐλαφρὰ καὶ θὰ κινῇ τὰ
χέρια τοῦ γεμᾶτος θαυμασμόν, ἀλλὰ
καὶ εἰρωνείαν καὶ περιφρόνησιν.
|